Papers by İlker Tosun
Kardeş Kalemler, 2022
Tuva Türklerinin Tamam Bilicisi
Bilge Şaman
Monguş Kenin-Lopsan
Bookmarks Related papers MentionsView impact
MOTİF AKADEMİ HALKBİLİMİ DERGİSİ Motif Academy Journal of Folklore, 2020
ÖZ: Hayvan adlarını incelemek bir kültürü derinlemesine analiz edebilmemiz için son derece önemli... more ÖZ: Hayvan adlarını incelemek bir kültürü derinlemesine analiz edebilmemiz için son derece önemli veriler sunmaktadır. Türk kültüründe çeşitli hayvanların (at, dağ keçisi, ayı, geyik vb.) önemli bir yeri olmuştur. Türk dilinin söz varlığında özellikle av hayvanlarına ve besi hayvanlarına ait çok sayıda adlandırma mevcuttur. Sibirya’da Balkanlara kadar geniş bir coğrafyada yaşayan Türk halkları, hayvanlara çeşitli ölçütlere göre adlar vermiştir. Bilhassa at, koyun, keçi, geyik, sığır vb. hayvanların renkleri, taşıdıkları lekeler, işaretler bu hayvanların sınıflandırılmasında önemli birer ölçüt olmuştur. Bu ölçütlerin yanı sıra hayvanların yaşları da onların isimlendirilmesinde önemli bir faktördür. Tuva Cumhuriyeti, hem yaban hayvanlarının hem de at, sığır, geyik, koyun, keçi, deve vb. hayvanların yaşamasına elverişli bir coğrafyaya sahiptir. Tuvalar karaca, yaban keçisi; at, koyun, inek, Ren geyiği, keçi, yak, sığın ve deve gibi hayvanlara çeşitli isimler vermişlerdir. Bu çalışmada Tuvaların hayvanlara yaşlarına göre verdikleri isimler incelenecektir. Bu isimler Eski Türkçe dönemi ile karşılaştırılacak ve etimolojileri hakkında bilgi verilecektir.
Anahtar Kelimeler: Tuva Türkçesi, hayvan adı, söz yapımı, dil ilişkileri, ad bilimi.
ABSTRACT: Studying animal names provides extremely important data for us to analyze culture in depth. Various animals (horse, mountaingoat, deer, etc.) have a considerable place in Turkish culture. In the vocabulary of the Turkish language, there are many names for wild animals and livestock animals. The Turkish peoples, who spread over a wide geography from the Balkans to Siberia, named animals according to various criteria. Inparticular, the colors, stains, and marks of animals such as horses, sheep, goats, deer, and cattle have been essential criteria in the classification of these animals. In addition to the secriteria, the age of animals is also a significan tfactor in naming them. The Republic of Tuva has geography suitable for both wild animals and animals such as horses, cattle, deer, sheep, goats, andcamels. Tuvinians gave various names to animals such as bear, marmot, wolf, roe deer, wild goat, horse, sheep, dog, cow, reindeer, goat, yak, deer, and camel. In this study, the names that Tuvinians give to animals according to their ages will be examined. These names will be compared with the Old Turkish period and information will be given about their etymologies.
Keywords: Tuvan Turkish, animal name, word formation, language contact, onomastics.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2020
Türk dili geçmişten günümüze varan süreçte çeşitli araştırmacılar tarafından genetik, coğrafî, et... more Türk dili geçmişten günümüze varan süreçte çeşitli araştırmacılar tarafından genetik, coğrafî, etnik ve dilbilimsel ölçütlere göre sınıflandırılmaya çalışılmıştır. Bu sınıflandırmalarda dikkat çeken en önemli ölçütlerden birisi +sIz ekinin yokluğu ile ilgilidir. Bilindiği üzere +sIz eki “yokluk”, “eksiklik” ve “yetersizlik” bildirmekte ve isim ya da sıfatlarla kullanılabilmektedir. Bununla birlikte +LI(g) ekinin karşıtı olan +sIz eki Azerbaycan, Başkurt, Çuvaş, Gagauz, Karaçay-Balkar, Karakalpak, Kazak, Kırgız, Kırım Tatar, Kumuk, Nogay, Özbek, Tatar, Türkmen, Uygur, Türkiye Türkçelerinde vd. mevcuttur. Tuva, Hakas, Altay, Sarı Uygur, Salar, Tofa, Şor, Yakut (Saha) lehçelerinde +LI(g) bulunmaktayken +sIz eki yoktur. Bu +sIz ekinin yerine Sibirya Türk lehçelerinde Eski Türkçedeki “yok” sözcüğünün varyantları kullanılır: Tuva Türkçesi “çok”, Hakas Türkçesi “çoh”, Altay Türkçesi “d’ok”, Yakut Türkçesi “suox”, Şor Türkçesi “çok”, Sarı Uygur Türkçesi “yok” ve Salar Türkçesi “yok”.
“yok” tarihî ve çağdaş Türk lehçelerinde genellikle sıfat, isim fiil (ekler ile birlikte) ve yokluk işaretleyicisi olarak kullanılmaktadır. Bu fonksiyonlar Tuva Türkçesinde de mevcuttur. Tuva Türkçesinde “çok” çeşitli sözcüklerle birlikte zarf, edat, bağlaç olarak kullanılabilir. Tuva Türkçesinde çok sayıda alıntı sözcük mevcuttur. Bunların büyük çoğunluğu Moğolca ve Rusçadır. “çok” sözcüğü bu alıntı sözlerle de kullanılabilir. “çok” sözcüğü ikilemelerle birlikte söz grupları oluşturur. Çeşitli deyim, atasözü ve bilimsel terimlerde “çok” sözcüğünden yararlanılır.
Bu makale “çok” sözcüğünün Tuva Türkçesindeki işlevlerini araştırmaktadır.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Turkish Studies, 2019
Trakya, Güneydoğu Avrupa’nın önemli tarihî ve coğrafî bir bölgesidir. Bu bölge Türkiye (Doğu Trak... more Trakya, Güneydoğu Avrupa’nın önemli tarihî ve coğrafî bir bölgesidir. Bu bölge Türkiye (Doğu Trakya), Yunanistan (Batı Trakya) ve Bulgaristan (Kuzey Trakya) bölgelerine ayrılmaktadır. Doğu Trakya adını taşıyan bölge Türkiye’nin kuzeydoğusundadır. Burada Edirne, Kırklareli, Tekirdağ, İstanbul’un Avrupa yakası ve Çanakkale’nin Gelibolu ilçesi yer almaktadır. Osmanlılardan önce bu bölgede Grekler, Pers İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu, Gotlar, Vizigotlar, Slav toplulukları, Bulgar Hanlığı ve Bizans İmparatorluğunun hâkimiyeti görülmüştür. Bosporus, Byzantion, Propontis, Khersonesos, Abdera ve Ainos gibi Grek şehirleri ve Hadrianapolis (Edirne) and Serdica (Sofya) gibi Roma şehirleri dönemin önemli ekonomik ve kültürel merkezleri olmuştur. Bu bölgede Türkçenin Doğu Trakya ağız/ları konuşulmaktadır. Genellikle Doğu Trakya’da “Gacallar”, Bulgaristan, Yunanistan, Yugoslavya (eski) göçmenleri, Tatarlar, Pomaklar, Dağlılar, Yörükler, Romanlar, Boşnaklar yaşamakta ve bu ağızları konuşmaktadırlar. Doğu Trakya, Asya ve Avrupa arasında geçmişte olduğu gibi önemli bir rotadır. Son dönemde bu bölgede büyük bir iç göç yaşanmıştır. 2000-2017 tarihleri arasındaki nüfus artış hızını içeren istatistiklerine göre Edirne’nin nüfusu 392.134’ten 406.855’e; Kırklareli’nin nüfusu 323.437’den 356.050’ye çıkarken Tekirdağ’ın nüfusu neredeyse iki kat artarak 577.812’den 1.005.463’e yükselmiştir. Bu nedenle Doğu Trakya ağızları yok olma tehlikesi altındadır. Biz ivedilikle saha çalışmaları ile ulus adları (etnonimler), yer adları (toponimler), silikyeradları (mikrotoponimler), hayvan adları (zoonimler) ve bitki adları (fitonimler) hakkında derlemeler yapmalıyız. Ayroca Osmanlı mezartaşlarını, kitabeleri sınıflandırmalı ve çeşitli folklorik malzeme toplamalıyız.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Tehlikedeki Diller Dergisi , 2019
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Diyalektolog, 2018
Doğu Trakya, Türkiye’nin kuzeybatısında bulunmaktadır. Bu bölgede beş şehir yer alır: Edirne, Kır... more Doğu Trakya, Türkiye’nin kuzeybatısında bulunmaktadır. Bu bölgede beş şehir yer alır: Edirne, Kırklareli, Tekirdağ, İstanbul (Avrupa yakası), Çanakkale (Gelibolu ilçesi). Doğu Trakya’da Rumeli ağızlarının doğu kolu konuşulmaktadır. Genellikle, Doğu Trakya’da Gacallar; Bulgaristan, Yunanistan, Yugoslavya (Eski) göçmenleri; Tatarlar, Pomaklar, Dağlılar, Yörükler ve Romanlar (Çingeneler) yaşamakta ve Türkiye Türkçesi ağızlarından birisini konuşmaktadırlar. Tekirdağ, Doğu Trakya bölgesinin güneydoğu bölümündedir ve (İstanbul hariç tutulursa) bölgenin nüfus bakımından en kalabalık şehridir. Tekirdağ merkez ilçe ağzında çok sayıda Arapça, Farsça, İngilizce, Fransızca, Almanca, Latince, Rumca, İtalyanca ve Bulgarca vb. alıntı sözcük mevcuttur. Bu alıntı sözcüklerde birtakım fonetik farklılıklar bulunmaktadır. Bu çalışma bu fonetik farklılıkları araştırmayı ve bu sözcüklerin alıntılandığı dilleri göstermeyi amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Tekirdağ merkez ilçe ağzı, alıntı kelimeler, ses bilgisi, dil ilişkisi, Doğu Trakya
Bookmarks Related papers MentionsView impact
MOTİF AKADEMİ HALKBİLİMİ DERGİSİ Motif Academy Journal of Folklore, 2018
20. yüzyılın başından itibaren, bilim ve teknoloji büyük bir sıçrama yaşamış, bu “Bilgi Patlaması... more 20. yüzyılın başından itibaren, bilim ve teknoloji büyük bir sıçrama yaşamış, bu “Bilgi Patlaması” nedeniyle, bu dönemde çok sayıda bilimsel terim ortaya çıkmıştır. Her dil, kendine özgü yeni terim türetme yollarına sahiptir. Türk dilinde, yeni terim türetmek için şu yollar kullanılmaktadır: türetme, başlık kısaltma, karma, birleştirme, kopyalama, anlam aktarması, örnekseme vb. Yeni terimlerden beklenen nitelikler saydam, sistematik, tutarlı, tek anlamlı, bağlamsız, güncel ve ekonomik olmalarıdır. Tuva Türkçesi; Tuva Cumhuriyetinde, Kuzey Moğolistan’da ve Çin’de 300000’in üzerinde kişi tarafından konuşulmaktadır. Tuva Türkçesi, Türk dilinin Sibirya grubuna dâhildir. Tuvalar 20. yüzyılın başından itibaren Rus egemenliğinde yaşamaktadır. Sovyetler Birliği
döneminde, komünizme ve diğer bilimlere ilişkin terimler Tuva Türkçesine girmiştir. Dahası Tuva Türkçesinde Moğolcadan ve Rusça ile diğer dillerden alınmış pek çok terim bulunmaktadır. –(I)IşkIn gibi çeşitli isim ve fiil türetme ekleri ile bu sahada yeni terimler türetilebilmektedir.
Bu ek yansımalardan, başka dillerden alınmış sözcüklerden yeni sözcükler; alet-edevat isimleri ve soyut isimler türetebilir. Bu ekten sonra başka ekler gelebilir. Bu nedenle biz bu eki üretken bir ek olarak kabul edebiliriz.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Tuva Türkçesinde Yansıma Filler Türeten {+GIr(A)-} EKİ
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Journal of Turkish Studies, Jan 1, 2008
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Book Sections by İlker Tosun
Türk Dünyasında Terim Çalışmaları, 2023
Tuva Cumhuriyeti'nde Terim Çalışmaları.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Prof. Dr. Ahmet Günşen Armağanı, 2022
Bookmarks Related papers MentionsView impact
TUVA CUMHURİYETİNDE REPRESSİYA, 2023
Türk Dünyasında Repressiya Projesi.
Editör: Prof. Dr. İbrahim DİLEK
Yurt Dışı Türkler ve Akraba T... more Türk Dünyasında Repressiya Projesi.
Editör: Prof. Dr. İbrahim DİLEK
Yurt Dışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı
Bookmarks Related papers MentionsView impact
CUMHURİYETİN YÜZÜNCÜ YILINDA SÜER EKER ÇAĞDAŞ TÜRKOLOJİNİN İZİNDE, 2023
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Sibirya Çalışmaları I, 2023
Tuva Şamanizmi'nde düŋgür "Şaman tefi" kavramının karşılaştırmalı olarak incelenmesi
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Payitaht, 2021
Bu çalışmanın amacı, Osmanlı dönemi Edirne mezar taşlarında ölüm kavramına ilişkin söz varlığının... more Bu çalışmanın amacı, Osmanlı dönemi Edirne mezar taşlarında ölüm kavramına ilişkin söz varlığının tespit edilmesidir. Bu nedenle mezarlıkların ve mezarlık barındıran alanların tarihi ve mezar taşlarının sanatsal özellikleri inceleme dışı bırakılmıştır. Araştırmamızın ilk adımı bir “mezar taşı derlemi” meydana getirmek olmuş; böylelikle kentteki Osmanlı mezar taşlarına ev sahipliği yapan alanlar, belirli tarih aralıklarıyla taranmış; şāhideler fotoğraflanmış ve kitabeleri okunmuştur. Ziyaret edilen yerler arasında Edirne Arkeoloji Müzesi , Edirne Türk İslam Eserleri Müzesi ve Mezar Taşları Sergileme Alanı dışındaki alanlar genellikle cami ve mescit hazireleridir. Hazirelerini ziyaret ettiğimiz cami ve mescitler, Beylerbeyi Camisi, Gazi Mihal Bey Camisi, Hacı Hasan Mescidi , Hasan Sezai Dergâhı, Kadı Bedreddin Camisi, Muradiye Camisi, Selimiye Camisi, Sarıca Paşa Camisi, Şehabeddin Paşa Camisi, Şeyh Şuca Camisi, Üç Şerefeli Camisi ve Zehrimar Mescidi’dir . Bunlara ek olarak Buçuktepe ve Bademlik gibi hala kullanımda olan genel mezarlıklarla yeni definlere açık olmayan Hacılarezanı Mezarlığı ve Maksud Baba Türbesi civarındaki hazire de taranmıştır .
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Türk Bitig Türklük Bilimi Araştırmaları, 2019
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Hidayet Kemal Bayatlı Hatıra Kitabı, 2019
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Tuva Türkçesinde "bot" zamiri söz yapımı bağlamında incelenmiştir.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by İlker Tosun
Anahtar Kelimeler: Tuva Türkçesi, hayvan adı, söz yapımı, dil ilişkileri, ad bilimi.
ABSTRACT: Studying animal names provides extremely important data for us to analyze culture in depth. Various animals (horse, mountaingoat, deer, etc.) have a considerable place in Turkish culture. In the vocabulary of the Turkish language, there are many names for wild animals and livestock animals. The Turkish peoples, who spread over a wide geography from the Balkans to Siberia, named animals according to various criteria. Inparticular, the colors, stains, and marks of animals such as horses, sheep, goats, deer, and cattle have been essential criteria in the classification of these animals. In addition to the secriteria, the age of animals is also a significan tfactor in naming them. The Republic of Tuva has geography suitable for both wild animals and animals such as horses, cattle, deer, sheep, goats, andcamels. Tuvinians gave various names to animals such as bear, marmot, wolf, roe deer, wild goat, horse, sheep, dog, cow, reindeer, goat, yak, deer, and camel. In this study, the names that Tuvinians give to animals according to their ages will be examined. These names will be compared with the Old Turkish period and information will be given about their etymologies.
Keywords: Tuvan Turkish, animal name, word formation, language contact, onomastics.
“yok” tarihî ve çağdaş Türk lehçelerinde genellikle sıfat, isim fiil (ekler ile birlikte) ve yokluk işaretleyicisi olarak kullanılmaktadır. Bu fonksiyonlar Tuva Türkçesinde de mevcuttur. Tuva Türkçesinde “çok” çeşitli sözcüklerle birlikte zarf, edat, bağlaç olarak kullanılabilir. Tuva Türkçesinde çok sayıda alıntı sözcük mevcuttur. Bunların büyük çoğunluğu Moğolca ve Rusçadır. “çok” sözcüğü bu alıntı sözlerle de kullanılabilir. “çok” sözcüğü ikilemelerle birlikte söz grupları oluşturur. Çeşitli deyim, atasözü ve bilimsel terimlerde “çok” sözcüğünden yararlanılır.
Bu makale “çok” sözcüğünün Tuva Türkçesindeki işlevlerini araştırmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Tekirdağ merkez ilçe ağzı, alıntı kelimeler, ses bilgisi, dil ilişkisi, Doğu Trakya
döneminde, komünizme ve diğer bilimlere ilişkin terimler Tuva Türkçesine girmiştir. Dahası Tuva Türkçesinde Moğolcadan ve Rusça ile diğer dillerden alınmış pek çok terim bulunmaktadır. –(I)IşkIn gibi çeşitli isim ve fiil türetme ekleri ile bu sahada yeni terimler türetilebilmektedir.
Bu ek yansımalardan, başka dillerden alınmış sözcüklerden yeni sözcükler; alet-edevat isimleri ve soyut isimler türetebilir. Bu ekten sonra başka ekler gelebilir. Bu nedenle biz bu eki üretken bir ek olarak kabul edebiliriz.
Book Sections by İlker Tosun
Editör: Prof. Dr. İbrahim DİLEK
Yurt Dışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı
Anahtar Kelimeler: Tuva Türkçesi, hayvan adı, söz yapımı, dil ilişkileri, ad bilimi.
ABSTRACT: Studying animal names provides extremely important data for us to analyze culture in depth. Various animals (horse, mountaingoat, deer, etc.) have a considerable place in Turkish culture. In the vocabulary of the Turkish language, there are many names for wild animals and livestock animals. The Turkish peoples, who spread over a wide geography from the Balkans to Siberia, named animals according to various criteria. Inparticular, the colors, stains, and marks of animals such as horses, sheep, goats, deer, and cattle have been essential criteria in the classification of these animals. In addition to the secriteria, the age of animals is also a significan tfactor in naming them. The Republic of Tuva has geography suitable for both wild animals and animals such as horses, cattle, deer, sheep, goats, andcamels. Tuvinians gave various names to animals such as bear, marmot, wolf, roe deer, wild goat, horse, sheep, dog, cow, reindeer, goat, yak, deer, and camel. In this study, the names that Tuvinians give to animals according to their ages will be examined. These names will be compared with the Old Turkish period and information will be given about their etymologies.
Keywords: Tuvan Turkish, animal name, word formation, language contact, onomastics.
“yok” tarihî ve çağdaş Türk lehçelerinde genellikle sıfat, isim fiil (ekler ile birlikte) ve yokluk işaretleyicisi olarak kullanılmaktadır. Bu fonksiyonlar Tuva Türkçesinde de mevcuttur. Tuva Türkçesinde “çok” çeşitli sözcüklerle birlikte zarf, edat, bağlaç olarak kullanılabilir. Tuva Türkçesinde çok sayıda alıntı sözcük mevcuttur. Bunların büyük çoğunluğu Moğolca ve Rusçadır. “çok” sözcüğü bu alıntı sözlerle de kullanılabilir. “çok” sözcüğü ikilemelerle birlikte söz grupları oluşturur. Çeşitli deyim, atasözü ve bilimsel terimlerde “çok” sözcüğünden yararlanılır.
Bu makale “çok” sözcüğünün Tuva Türkçesindeki işlevlerini araştırmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Tekirdağ merkez ilçe ağzı, alıntı kelimeler, ses bilgisi, dil ilişkisi, Doğu Trakya
döneminde, komünizme ve diğer bilimlere ilişkin terimler Tuva Türkçesine girmiştir. Dahası Tuva Türkçesinde Moğolcadan ve Rusça ile diğer dillerden alınmış pek çok terim bulunmaktadır. –(I)IşkIn gibi çeşitli isim ve fiil türetme ekleri ile bu sahada yeni terimler türetilebilmektedir.
Bu ek yansımalardan, başka dillerden alınmış sözcüklerden yeni sözcükler; alet-edevat isimleri ve soyut isimler türetebilir. Bu ekten sonra başka ekler gelebilir. Bu nedenle biz bu eki üretken bir ek olarak kabul edebiliriz.
Editör: Prof. Dr. İbrahim DİLEK
Yurt Dışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı
mimetic word, echo word, echoism, imitative word; Alm. lautmalerei, schallnachahmung; Osm. lafzı taklidi, savt-ı taklidi; Rus. zvukopodrazhaniye; Tuv. öttünüg söster gibi adlar verilmektedir. Bütün
dünya dillerinde yansıma sözcüklere rastlanılır. Türk dilinin tüm alanlarında da söz varlığında çok sayıda yansıma sözcüğe rastlamak mümkündür. Türk dilinde bu yansıma sözcükler kimi zaman çeşitli eklerle fiil haline getirilmektedir. Tuva Türkçesinde yansıma sözcüklere +IrA- (buzuracızırdamak); +(A)r- (dızıra- çatırdamak); +LA- (siile- şiddetle esmek); +rA- (şılıra- fışırdamak); +DA- (ııtta- ses çıkarmak); +A- (doğdura- gümbürdemek); +KIlA- (dıŋgıla- şakırdamak); +KAyn- (daldırtkayın- hışırdayıp durmak) ve +GIr(A)- (kaŋgıra-, çıngırdamak) gibi ekler getirilmek suretiyle fiiller türetilmektedir. Bu sahada ayrıca yansıma sözcükler yardımcı fiiller ile birlikte de kullanılabilmektedir. Tuva Türkçesinde yansıma sözcüklerle birlikte de- ve kıl-, kın- ve kılın- gibi
yardımcı fiiller kullanılmaktadır. Bu yardımcı fiiller, bir sesin aniden ortaya çıktığını göstermektedir. Tuva Türkçesi gramerlerinde “dürgen vid” (anilik görünüşü) olarak isimlendirilen bu kullanımlar için şu örnekler verilebilir: çıjırt de- “gürültü yapmak”, dırbaş de- “irkilmek”; dazırt kın- “çatırdamak”, dıylaş kın- “sallamak”; dırt kıl- “aniden vurmak”, tok kıl- “vurmak”; karaş kılın- “görünüp kaybolmak”, kıŋgırt kılın- “çınlamak”. Bu çalışmada de-, kıl-, kın- ve kılın- yardımcı fiillerinin yansıma sözcüklerle olan kullanımı üzerinde durulacaktır.
Sibirya’dan Avrupa’nın iç bölgelerine kadar uzanan çok geniş bir coğrafyada anadil olarak konuşulmaktadır. Bu kadar geniş bir coğrafyada konuşulan bir dilin birtakım lehçelere ayrılması kaçınılmazdır. Tuva Türkçesi de, Türk dilinin Güney Sibirya’da konuşulan bir lehçesidir. Bu tezin amacı, Tuva Türkçesinin şekil bilgisi özelliklerini incelemektir. Bu özellikler Türk dilinin tarihi dönemleri ve çağdaş Türk lehçeleri ile kıyaslanmıştır. Tez, “Giriş”, “İsimler”, “Sıfatlar”, “Zamirler”, “Zarflar”, “Fiiller”, “Edatlar”, “Sonuç” ve “Kaynakça” bölümlerinden oluşmaktadır.