წაბლი
ქართული
[რედაქტირება]წაბლი
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [t͡sʼɑbli]
- აუდიო მაგალითი: წაბლი ?
- დამარცვლა: წაბ·ლი, მრ. რ. წაბ·ლე·ბი, წაბ·ლნი
- პარონიმები: წაბლა
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ წაბლ-ი, წაბლ-ის(ა), მრავლობითი: წაბლ-ებ-ი, წაბლ-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ბოტანიკა: [ლათ. Castanea] მაღალი, მაგარმერქნიანი ხე წიფლისებრთა ოჯახისა; აქვს მარტივი დაკბილული ფოთლები და ერთსახლიანი ყვავილები; ნაყოფი მოთავსებულია ბუდეში (ბუძგში); იზრდება ტყეებში.
- 1928: მიხეილ ჯავახიშვილი, „მიწის ყივილი“
- „ ვეება წაბლის ქვეშ გრილი ბინდი ჩაწოლილა. “
- ამ ხის მერქანი; იყენებენ საშენ მასალად (და ავეჯის წარმოებაში).
- 1974: ჭაბუა ამირეჯიბი, დათა თუთაშხია
- „ამ ოდა-სახლს რომ უყურებ, წაბლია სუფთად, იმ ფულებით არის აშენებული და ჯიჯიხიას საყანე მიწებიც იმ ფულით ვიყიდე მაშინ. “
- ამ ხის ნაყოფი; აქვს მუქი ყავისფერი, ელასტიკური კანი (ხეჭბი) და თეთრი, მოტკბო გული.
- ლავრენტი არდაზიანი, „სოლომონ ისაკიჩ მეჯღანუაშვილი“
- „ბაყალის ბებერს მოჰქონდა ხოლმე დედაჩემთან ყოველ შაბათობით და კვირაობით, საღამოს, ერთი კერძი საჭმელი და პური, სადაგ დღეში კი, დილით ხილი: ხურმა, წაბლი, თხილი და ვაშლი. “
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ წარმოებული სიტყვები: წაბლია , წაბლისფერთმიანი, წაბლისფერი , წაბლისფერწვერიანი, წაბლნარი
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 807, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „წაბლი“- „წაბლი“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 361.