Kostas Karnavas
Ο Κωνσταντίνος Καρναβάς έχει πτυχίο από το Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Παράλληλα, είναι διδάκτορας (PhD) του Τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας & Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι εκπαιδευτικός και εργάζεται από το 2007 στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως Φιλόλογος. Έχει υπάρξει ερευνητής-δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης στον περιοδικό Τύπο (1999-2007), με άρθρα στους τομείς της στρατιωτικής ιστορίας/ανάλυσης και των διεθνών σχέσεων.
Από το 2009 έως το 2013 υπηρέτησε διαδοχικά ως υπεύθυνος διαχείρισης (project manager) των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Study Visits (Επισκέψεις Μελέτης) και Comenius IST (Ενδοϋπηρεσιακή Κατάρτιση Εκπαιδευτικών), στο Τμήμα Προγραμμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Ως αποσπασμένος εκπαιδευτικός στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), από το 2018 έως το 2020, υπηρέτησε στη Μονάδα Ανθρωπιστικών Επιστημών και Φιλολογίας. Συμμετείχε στη διαδικασία φιλολογικής επιμέλειας των νέων προγραμμάτων σπουδών της Ιστορίας στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, του προγράμματος σπουδών για τη Νεοελληνική Γλώσσα και τη Λογοτεχνία στο Λύκειο, καθώς και στη συγγραφή του βιβλίου Αρχαίων Ελληνικών της Γ' Λυκείου.
Επιστημονικές δημοσιεύσεις:
Καρναβάς, Κ. (2019) Το διοικητικό σύστημα και οι ελληνικές κοινότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία: μια πρόταση εμπλουτισμού του μαθησιακού υλικού της Ιστορίας, Μέντορας: Περιοδικό Επιστημονικών και Εκπαιδευτικών Ερευνών, 17-18, σ. 55-79. Διαθέσιμο στο https://www.academia.edu/44519257
Karnavas, K. (2019) The administrative system and the Greek communities in the Ottoman Empire: a proposal to enrich the learning material of History, Mentor: Journal of Scientific and Educational Research, 17-18, pp. 55-79. Available at https://www.academia.edu/44519257
Από το 2009 έως το 2013 υπηρέτησε διαδοχικά ως υπεύθυνος διαχείρισης (project manager) των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Study Visits (Επισκέψεις Μελέτης) και Comenius IST (Ενδοϋπηρεσιακή Κατάρτιση Εκπαιδευτικών), στο Τμήμα Προγραμμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Ως αποσπασμένος εκπαιδευτικός στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), από το 2018 έως το 2020, υπηρέτησε στη Μονάδα Ανθρωπιστικών Επιστημών και Φιλολογίας. Συμμετείχε στη διαδικασία φιλολογικής επιμέλειας των νέων προγραμμάτων σπουδών της Ιστορίας στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, του προγράμματος σπουδών για τη Νεοελληνική Γλώσσα και τη Λογοτεχνία στο Λύκειο, καθώς και στη συγγραφή του βιβλίου Αρχαίων Ελληνικών της Γ' Λυκείου.
Επιστημονικές δημοσιεύσεις:
Καρναβάς, Κ. (2019) Το διοικητικό σύστημα και οι ελληνικές κοινότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία: μια πρόταση εμπλουτισμού του μαθησιακού υλικού της Ιστορίας, Μέντορας: Περιοδικό Επιστημονικών και Εκπαιδευτικών Ερευνών, 17-18, σ. 55-79. Διαθέσιμο στο https://www.academia.edu/44519257
Karnavas, K. (2019) The administrative system and the Greek communities in the Ottoman Empire: a proposal to enrich the learning material of History, Mentor: Journal of Scientific and Educational Research, 17-18, pp. 55-79. Available at https://www.academia.edu/44519257
less
Uploads
Papers
Τhe case of the Ottoman Empire's administrative system is of particular interest, not only because of the peculiarities of the Ottoman Empire, but also because of the significant economic, political and social developments in all the conquered regions, including the Greek lands. Τhe history textbooks, including sections devoted to that period, refer to it in a concise manner without further analysis. Moreover, it is not a field of particular interest for pupils, probably because it has been connected to their consciousness with the end of Byzantium and the enslavement of Hellenism. This work is an attempt to "illuminate" various aspects of the Ottoman period, aiming to be used in the classroom by the teacher as additional learning material to enrich the teaching of the course.
Books
Σε αυτήν την συνάφεια θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι παρότι ο όρος Επανάσταση έχει επικρατήσει στην ελληνική ιστοριογραφία, όταν αναφερόμαστε σε αυτούς που πολέμησαν για την Ανεξαρτησία δεν τους αποκαλούμε επαναστάτες αλλά Αγωνιστές. Μολονότι, έχει επικρατήσει, ο όρος Επανάσταση παρότι αρχικά ανάμεσα στους Αγωνιστές, σε αυτούς δηλαδή που σχεδίασαν και έθεσαν σε εφαρμογή, υλοποίησαν και έφεραν εν τέλει σε μερικό πέρας και μερική επιτυχία τον Αγώνα, οι περισσότεροι χρησιμοποιούσαν τον όρο «Αγώνας». Βεβαίως, προϊόντος του χρόνου στις επόμενες δεκαετίες επικράτησε η Επανάσταση. Όπως προανα-
φέραμε στην ευρωπαϊκή βιβλιογραφία δεν χρησιμοποιείται
συχνά ο όρος Revolution, Greek Revolution, και όποιοι τον
έχουν υιοθετήσει, π.χ. κάποιοι βρετανοί ιστορικοί, δεν εί-
χαν μεγάλη απήχηση. Αυτό σημαίνει ότι οι ευρωπαίοι ιστο-
ρικοί δεν καταχωρίζουν και δεν κατανοούν ως Revolution
αυτό το οποίο έγινε κατά την Ελληνική Επανάσταση. Για-
τί τώρα οι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται αυτό που έγι-
νε στην Ελλάδα ως Revolution; Επειδή, ο όρος Revolution
και οι συναφείς όροι στις ευρωπαϊκές γλώσσες δεν σχετί-
ζονται νοηματικά με αυτό που αποκαλούμε στα ελληνικά
Επανάσταση, αλλά σημαίνουν την re-evolution, την νέα εξέ-
λιξη, την μετεξέλιξη, την αλλαγή μίας κατάστασης. Και αυτό
στην ευρωπαϊκή βιβλιογραφία
είναι συνδεδεμένο κατά κύ-
ριο λόγο με εσωτερικές, κοινωνικού χαρακτήρα και τύπου
διαδικασίες. Αντίθετα, αυτό το οποίο έγινε στην ελληνική
περίπτωση ήταν όντως επανάσταση, αλλά επανάσταση με
βάση το τι σημαίνει η λέξη στην ελληνική γλώσσα και όχι ως
μετάφραση του Revolution. Επανάσταση στα ελληνικά ση-
μαίνει τον ξεσηκωμό, το ξανασήκωμα, ή το σήκωμα έναντι
κάποιου, αυτό, δηλαδή, ακριβώς που συνέβη κατά την Επα-
νάσταση του 1821.
Το συνέδριό μας αρχικά είχε προγραμματιστεί να διεξα-
χθεί την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 Μαρτίου 2020
στο Πολεμικό Μουσείο. Οι απαγορεύσεις, όμως, που επι-
βλήθηκαν λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού, μας ανάγκα-
σαν τελικά να το πραγματοποιήσουμε διαδικτυακά την Πα-
ρασκευή και το Σάββατο 12 και 13 Ιουνίου 2020.
Εδώ και διακόσια χρόνια η Επανάσταση του 1821 δεν
έχει πάψει να απασχολεί τόσο την ιστοριογραφία όσο και
την λογοτεχνική γραφή. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλ-
λιώς τα πράγματα, καθώς υπήρξε γεγονός καθοριστικής
σημασίας όχι μόνο για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, αλ-
λά και για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Ευρώπη και
τον κόσμο ολόκληρο. Με αυτήν εκφράστηκε ο πόθος των
σκλαβωμένων Ελλήνων για ανάκτηση της αυτοκρατορίας
και, όταν αυτός δεν ευοδώθηκε, δημιουργήθηκε το ελληνι-
κό κράτος ως μερική επίτευξη του αρχικού σκοπού. Ταυτό-χρονα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία γνώρισε την ήττα από
τους ραγιάδες της και αναγκάστηκε να αποδεχθεί την πλή-
ρη απώλεια εδαφών της από αυτούς, ενώ οι Ευρωπαίοι άρ-
χισαν να επεξεργάζονται σχέδια για άμεση και ριζική επίλυ-
ση του Ανατολικού Ζητήματος.
Οι ανακοινώσεις του συνεδρίου που συγκεντρώθηκαν
στον παρόντα τόμο αναφέρονται σε άγνωστα γεγονότα της
Επαναστάσεως λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά, την ση-
μασία της για τον Ελληνισμό, καθώς και την πρόσληψή της
από την νεότερη
ιστοριογραφία και λογοτεχνία (πεζογρα-
φία, θέατρο και θέατρο σκιών).
Τhe case of the Ottoman Empire's administrative system is of particular interest, not only because of the peculiarities of the Ottoman Empire, but also because of the significant economic, political and social developments in all the conquered regions, including the Greek lands. Τhe history textbooks, including sections devoted to that period, refer to it in a concise manner without further analysis. Moreover, it is not a field of particular interest for pupils, probably because it has been connected to their consciousness with the end of Byzantium and the enslavement of Hellenism. This work is an attempt to "illuminate" various aspects of the Ottoman period, aiming to be used in the classroom by the teacher as additional learning material to enrich the teaching of the course.
Σε αυτήν την συνάφεια θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι παρότι ο όρος Επανάσταση έχει επικρατήσει στην ελληνική ιστοριογραφία, όταν αναφερόμαστε σε αυτούς που πολέμησαν για την Ανεξαρτησία δεν τους αποκαλούμε επαναστάτες αλλά Αγωνιστές. Μολονότι, έχει επικρατήσει, ο όρος Επανάσταση παρότι αρχικά ανάμεσα στους Αγωνιστές, σε αυτούς δηλαδή που σχεδίασαν και έθεσαν σε εφαρμογή, υλοποίησαν και έφεραν εν τέλει σε μερικό πέρας και μερική επιτυχία τον Αγώνα, οι περισσότεροι χρησιμοποιούσαν τον όρο «Αγώνας». Βεβαίως, προϊόντος του χρόνου στις επόμενες δεκαετίες επικράτησε η Επανάσταση. Όπως προανα-
φέραμε στην ευρωπαϊκή βιβλιογραφία δεν χρησιμοποιείται
συχνά ο όρος Revolution, Greek Revolution, και όποιοι τον
έχουν υιοθετήσει, π.χ. κάποιοι βρετανοί ιστορικοί, δεν εί-
χαν μεγάλη απήχηση. Αυτό σημαίνει ότι οι ευρωπαίοι ιστο-
ρικοί δεν καταχωρίζουν και δεν κατανοούν ως Revolution
αυτό το οποίο έγινε κατά την Ελληνική Επανάσταση. Για-
τί τώρα οι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται αυτό που έγι-
νε στην Ελλάδα ως Revolution; Επειδή, ο όρος Revolution
και οι συναφείς όροι στις ευρωπαϊκές γλώσσες δεν σχετί-
ζονται νοηματικά με αυτό που αποκαλούμε στα ελληνικά
Επανάσταση, αλλά σημαίνουν την re-evolution, την νέα εξέ-
λιξη, την μετεξέλιξη, την αλλαγή μίας κατάστασης. Και αυτό
στην ευρωπαϊκή βιβλιογραφία
είναι συνδεδεμένο κατά κύ-
ριο λόγο με εσωτερικές, κοινωνικού χαρακτήρα και τύπου
διαδικασίες. Αντίθετα, αυτό το οποίο έγινε στην ελληνική
περίπτωση ήταν όντως επανάσταση, αλλά επανάσταση με
βάση το τι σημαίνει η λέξη στην ελληνική γλώσσα και όχι ως
μετάφραση του Revolution. Επανάσταση στα ελληνικά ση-
μαίνει τον ξεσηκωμό, το ξανασήκωμα, ή το σήκωμα έναντι
κάποιου, αυτό, δηλαδή, ακριβώς που συνέβη κατά την Επα-
νάσταση του 1821.
Το συνέδριό μας αρχικά είχε προγραμματιστεί να διεξα-
χθεί την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 Μαρτίου 2020
στο Πολεμικό Μουσείο. Οι απαγορεύσεις, όμως, που επι-
βλήθηκαν λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού, μας ανάγκα-
σαν τελικά να το πραγματοποιήσουμε διαδικτυακά την Πα-
ρασκευή και το Σάββατο 12 και 13 Ιουνίου 2020.
Εδώ και διακόσια χρόνια η Επανάσταση του 1821 δεν
έχει πάψει να απασχολεί τόσο την ιστοριογραφία όσο και
την λογοτεχνική γραφή. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλ-
λιώς τα πράγματα, καθώς υπήρξε γεγονός καθοριστικής
σημασίας όχι μόνο για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, αλ-
λά και για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Ευρώπη και
τον κόσμο ολόκληρο. Με αυτήν εκφράστηκε ο πόθος των
σκλαβωμένων Ελλήνων για ανάκτηση της αυτοκρατορίας
και, όταν αυτός δεν ευοδώθηκε, δημιουργήθηκε το ελληνι-
κό κράτος ως μερική επίτευξη του αρχικού σκοπού. Ταυτό-χρονα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία γνώρισε την ήττα από
τους ραγιάδες της και αναγκάστηκε να αποδεχθεί την πλή-
ρη απώλεια εδαφών της από αυτούς, ενώ οι Ευρωπαίοι άρ-
χισαν να επεξεργάζονται σχέδια για άμεση και ριζική επίλυ-
ση του Ανατολικού Ζητήματος.
Οι ανακοινώσεις του συνεδρίου που συγκεντρώθηκαν
στον παρόντα τόμο αναφέρονται σε άγνωστα γεγονότα της
Επαναστάσεως λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά, την ση-
μασία της για τον Ελληνισμό, καθώς και την πρόσληψή της
από την νεότερη
ιστοριογραφία και λογοτεχνία (πεζογρα-
φία, θέατρο και θέατρο σκιών).