Giriş Çağdaş demokrasilerde medya, siyasal iletişimde önemli rol oynamaktadır. Yaygınlaşan kitle iletişim araçlarının sayesinde seçmenlere kolaylıkla ulaşmayı tercih eden partiler ya da siyasal aktörler, özellikle geniş bir seçmen... more
Giriş Çağdaş demokrasilerde medya, siyasal iletişimde önemli rol oynamaktadır. Yaygınlaşan kitle iletişim araçlarının sayesinde seçmenlere kolaylıkla ulaşmayı tercih eden partiler ya da siyasal aktörler, özellikle geniş bir seçmen kitlesine ulaşabilme amacındadır. Siyasal kampanya sürecinde seçmeni bilgilendirerek kendilerine oy vermeleri gerektiğini anlatmak ve diğer parti veya adayları desteklememeleri konusunda onları ikna etmek, siyasal parti veya adayların oyunu almak için iki önemli nedendir. Rakip parti ya da adaya oy vermemeleri hususunda seçmen kitleleri etkilemenin en kolay ve kestirme yollarından biri de siyasal reklamlardır (Balcı, 2006: 74). Reklamcılık, önemli bir siyasi iletişimdir. Özellikle partilerin/adayların kendilerini seçmen kitlelere karşı nasıl sunmayı seçtikleri ile ilgili olarak doğrudan iletişim kurmasıyla modern politik ikna etme yöntemi haline gelmiştir (Scammell ve Langer, 2006: 764). Televizyon kullanımının yaygınlaşması ile seçim kampanyaları 'kitle iletişim araçlarının seçimleri' olacak şekilde dönüşüme uğramış, izleyici ile siyasiler arasındaki uzaklık azalarak, siyasiler denetime yakın hale gelmiştir (Dilber, 2012: 89). Özellikle televizyonun seçmenlere ulaşmada sağladığı büyük kolaylıklar ve imkânlar siyasal parti ve adaylar tarafından sıklıkla tercih edilmesini sağlamıştır (Özsoy, 1999: 62). Böyle bir etkiye ve ulaşılabilirliğe sahip olan televizyon sayesinde partiler/adaylar, seçim kampanyalarında siyasal reklamlar ile seçmene ulaşmaya çalışmaktadır. 7 Haziran ve 1 Kasım dönemlerinde yapılan iki ayrı genel seçimlerde partilerin televizyon reklamlarının yapılandırılmasında kullandığı temaları, söylemleri belirleyerek bunların partilerin başarısındaki yerini ortaya koymak, siyasal reklamlarda kullanılan mesaj içeriklerine ilişkin çıkarımlarda bulunarak bu çıkarımların seçim dönemlerine ve partilere göre dağılımını tespit etmek amaçlanmıştır. Bu amaçla iki ayrı seçimde, partilerin televizyonda yayınlamış olduğu siyasal reklamlara yönelik içerik analizi yapılmıştır. Çalışma, her iki seçimde de %10 barajını geçen partiler ile sınırlandırılmıştır. Yine çalışmada ilk genel seçim tarihi olan 7 Haziran'dan önce başlayan seçim kampanyaları kapsamındaki 46 televizyon reklamı ile ikinci genel seçim olan 1 Kasım tarihinden önce yayınlanan 41 televizyon reklamı incelenmiştir. Çalışmanın literatür kısmında reklam, siyasal reklamcılık ve siyasal reklamcılığın televizyonda kullanımı üzerinde durmak yararlı olacaktır.
