Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del s... more Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del segle xix. Les seves obres i els seus projectes arquitectònics es troben majoritàriament a les comarques més vinculades geogràficament amb la «Catalunya central», com ara (segons els límits administratius actuals) el Bages, l'Anoia i el Solsonès, però també amb projecció més al nord-el Berguedà, el Ripollès, el Rosselló…-i a llevant-el Vallès Oriental i el Maresme-, amb la qual cosa exerceix una influència notable en la consolidació d'un barroc autòcton i d'una forta personalitat. El prestigi dels membres de la família com a mestres de cases es posa de manifest en la gran quantitat d'encàrrecs rebuts sobretot des de l'estament religiós, on les seves obres arribaran a tenir un segell propi, amb una influència destacada en altres constructors del seu temps, però que també es concretarà en obres d'edificació civil, com ara casals senyorials, masies o fins i tot arquitectura hidràulica. El nostre estudi està centrat de manera específica en la figura de Josep Morató i Codina (1748-1826), «l'últim Mo-rató», i per això l'espectre cronològic abasta majoritàriament els anys de la seva activitat. Mitjançant documentació inèdita, majoritàriament extreta dels arxius vigatans, repassem la seva trajectòria fora vila, en l'àmbit més rural, on serà artífex d'edificis-des d'esglésies fins a ponts i masies-que contribuiran a configurar el perfil d'aquest paisat-ge de la Catalunya interior. La seva producció com a mestre de cases coincideix també amb el procés d'esgotament del barroc català. Amb ell s'acaba l'ofici familiar, però també tot un univers constructiu, i en certa manera social i religiós. Abstract Josep Morató i Codina: The end of a builder's lineage in Vic. His works outside town Morató's lineage extends chronologically from the 17 th century to the first quarter of the 19 th century. His works and architectural projects are mostly to be found in the regions geographically linked to what is known as "central Catalonia", such as (according to the administrative divisions) the counties of Bages, Anoia and Solsonès, but also reached further north to Berguedà, Ripollès or Rosselló and to the east to Vallès Oriental and Maresme, thus exerting a notable influence on the consolidation of a native Baroque defined by a strong personality. The prestige of the family as master builders is evident in the large number of commissions received mainly from the religious establishment , where their works would come to have their own signature and a strong influence on other builders of the time in the form of civil architecture such as stately homes, farmhouses or even hydraulic works. Our study focuses specifically on the figure of José Morató y Codina (1748-1826), "the last Morató", and therefore the chronological spectrum covers most of the years of his activity. Using unpublished documentation, primarily from the archives of Vic, we review his work outside the town, in the most rural area, where he was the architect of many kinds of buildings from churches to bridges and farmhouses-that would contribute to shaping the profile of this inner Cata-lonia landscape. His production as a master builder also coincides with the final stage of the Catalan Baroque: the family trade ends with him, but also a whole constructive universe, and in a certain way, a social and religious world.
Revista Brasileira de Historia das Religiôes, 2019
Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia... more Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia de exvotos en Cataluña a partir de dos fuentes escritas: una topografía mariana del siglo XVII, que constituye un censo de santuarios dedicados a la Virgen donde se contienen descripciones y se menciona la presencia de exvotos, y una novela de principios del siglo XX. En dicha novela, Solitud, los exvotos cobran una importancia fundamental en uno de los episodios claves para su protagonista femenina. Finalmente, analizaremos como se han modificado, sobre todo a partir de la segunda mitad del siglo XX, las prácticas devocionales que han llevado a suprimir los exvotos tradicionales a favor de un "higienismo" y una austeridad que ha relegado al museo a los exvotos antiguos, y ha convertido los santuarios actuales en espacios sin exvotos, donde el favor de los fieles es solamente "tolerado", evitado o retirado casi de inmediato. Palabras Clave: exvoto, Cataluña, barroco, devoción Exvotes in Catalonia: from the Jardín de María to the novel Solitud. Evolution of devotional practices Abstract: Our work aims to make a state of the issue about the presence of votive votes in Catalonia from two written sources: a Marian topography from the 17th century, which constitutes a census of sanctuaries dedicated to the Virgin where descriptions are contained and the presence of votive offerings is mentioned, and a novel from the beginning of the twentieth century. In this novel, solitude, votive votes take on a fundamental importance in one of the key episodes for its female protagonist.
Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del s... more Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del segle xix. Les seves obres i els seus projectes arquitectònics es troben majoritàriament a les comarques més vinculades geogràficament amb la «Catalunya central», com ara (segons els límits administratius actuals) el Bages, l'Anoia i el Solsonès, però també amb projecció més al nord-el Berguedà, el Ripollès, el Rosselló…-i a llevant-el Vallès Oriental i el Maresme-, amb la qual cosa exerceix una influència notable en la consolidació d'un barroc autòcton i d'una forta personalitat. El prestigi dels membres de la família com a mestres de cases es posa de manifest en la gran quantitat d'encàrrecs rebuts sobretot des de l'estament religiós, on les seves obres arribaran a tenir un segell propi, amb una influència destacada en altres constructors del seu temps, però que també es concretarà en obres d'edificació civil, com ara casals senyorials, masies o fins i tot arquitectura hidràulica. El nostre estudi està centrat de manera específica en la figura de Josep Morató i Codina (1748-1826), «l'últim Mo-rató», i per això l'espectre cronològic abasta majoritàriament els anys de la seva activitat. Mitjançant documentació inèdita, majoritàriament extreta dels arxius vigatans, repassem la seva trajectòria fora vila, en l'àmbit més rural, on serà artífex d'edificis-des d'esglésies fins a ponts i masies-que contribuiran a configurar el perfil d'aquest paisat-ge de la Catalunya interior. La seva producció com a mestre de cases coincideix també amb el procés d'esgotament del barroc català. Amb ell s'acaba l'ofici familiar, però també tot un univers constructiu, i en certa manera social i religiós. Abstract Josep Morató i Codina: The end of a builder's lineage in Vic. His works outside town Morató's lineage extends chronologically from the 17 th century to the first quarter of the 19 th century. His works and architectural projects are mostly to be found in the regions geographically linked to what is known as "central Catalonia", such as (according to the administrative divisions) the counties of Bages, Anoia and Solsonès, but also reached further north to Berguedà, Ripollès or Rosselló and to the east to Vallès Oriental and Maresme, thus exerting a notable influence on the consolidation of a native Baroque defined by a strong personality. The prestige of the family as master builders is evident in the large number of commissions received mainly from the religious establishment , where their works would come to have their own signature and a strong influence on other builders of the time in the form of civil architecture such as stately homes, farmhouses or even hydraulic works. Our study focuses specifically on the figure of José Morató y Codina (1748-1826), "the last Morató", and therefore the chronological spectrum covers most of the years of his activity. Using unpublished documentation, primarily from the archives of Vic, we review his work outside the town, in the most rural area, where he was the architect of many kinds of buildings from churches to bridges and farmhouses-that would contribute to shaping the profile of this inner Cata-lonia landscape. His production as a master builder also coincides with the final stage of the Catalan Baroque: the family trade ends with him, but also a whole constructive universe, and in a certain way, a social and religious world.
Revista Brasileira de Historia das Religiôes, 2019
Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia... more Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia de exvotos en Cataluña a partir de dos fuentes escritas: una topografía mariana del siglo XVII, que constituye un censo de santuarios dedicados a la Virgen donde se contienen descripciones y se menciona la presencia de exvotos, y una novela de principios del siglo XX. En dicha novela, Solitud, los exvotos cobran una importancia fundamental en uno de los episodios claves para su protagonista femenina. Finalmente, analizaremos como se han modificado, sobre todo a partir de la segunda mitad del siglo XX, las prácticas devocionales que han llevado a suprimir los exvotos tradicionales a favor de un "higienismo" y una austeridad que ha relegado al museo a los exvotos antiguos, y ha convertido los santuarios actuales en espacios sin exvotos, donde el favor de los fieles es solamente "tolerado", evitado o retirado casi de inmediato. Palabras Clave: exvoto, Cataluña, barroco, devoción Exvotes in Catalonia: from the Jardín de María to the novel Solitud. Evolution of devotional practices Abstract: Our work aims to make a state of the issue about the presence of votive votes in Catalonia from two written sources: a Marian topography from the 17th century, which constitutes a census of sanctuaries dedicated to the Virgin where descriptions are contained and the presence of votive offerings is mentioned, and a novel from the beginning of the twentieth century. In this novel, solitude, votive votes take on a fundamental importance in one of the key episodes for its female protagonist.
Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del s... more Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del segle xix. Les seves obres i els seus projectes arquitectònics es troben majoritàriament a les comarques més vinculades geogràficament amb la «Catalunya central», com ara (segons els límits administratius actuals) el Bages, l'Anoia i el Solsonès, però també amb projecció més al nord-el Berguedà, el Ripollès, el Rosselló…-i a llevant-el Vallès Oriental i el Maresme-, amb la qual cosa exerceix una influència notable en la consolidació d'un barroc autòcton i d'una forta personalitat. El prestigi dels membres de la família com a mestres de cases es posa de manifest en la gran quantitat d'encàrrecs rebuts sobretot des de l'estament religiós, on les seves obres arribaran a tenir un segell propi, amb una influència destacada en altres constructors del seu temps, però que també es concretarà en obres d'edificació civil, com ara casals senyorials, masies o fins i tot arquitectura hidràulica. El nostre estudi està centrat de manera específica en la figura de Josep Morató i Codina (1748-1826), «l'últim Mo-rató», i per això l'espectre cronològic abasta majoritàriament els anys de la seva activitat. Mitjançant documentació inèdita, majoritàriament extreta dels arxius vigatans, repassem la seva trajectòria fora vila, en l'àmbit més rural, on serà artífex d'edificis-des d'esglésies fins a ponts i masies-que contribuiran a configurar el perfil d'aquest paisat-ge de la Catalunya interior. La seva producció com a mestre de cases coincideix també amb el procés d'esgotament del barroc català. Amb ell s'acaba l'ofici familiar, però també tot un univers constructiu, i en certa manera social i religiós. Abstract Josep Morató i Codina: The end of a builder's lineage in Vic. His works outside town Morató's lineage extends chronologically from the 17 th century to the first quarter of the 19 th century. His works and architectural projects are mostly to be found in the regions geographically linked to what is known as "central Catalonia", such as (according to the administrative divisions) the counties of Bages, Anoia and Solsonès, but also reached further north to Berguedà, Ripollès or Rosselló and to the east to Vallès Oriental and Maresme, thus exerting a notable influence on the consolidation of a native Baroque defined by a strong personality. The prestige of the family as master builders is evident in the large number of commissions received mainly from the religious establishment , where their works would come to have their own signature and a strong influence on other builders of the time in the form of civil architecture such as stately homes, farmhouses or even hydraulic works. Our study focuses specifically on the figure of José Morató y Codina (1748-1826), "the last Morató", and therefore the chronological spectrum covers most of the years of his activity. Using unpublished documentation, primarily from the archives of Vic, we review his work outside the town, in the most rural area, where he was the architect of many kinds of buildings from churches to bridges and farmhouses-that would contribute to shaping the profile of this inner Cata-lonia landscape. His production as a master builder also coincides with the final stage of the Catalan Baroque: the family trade ends with him, but also a whole constructive universe, and in a certain way, a social and religious world.
Revista Brasileira de Historia das Religiôes, 2019
Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia... more Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia de exvotos en Cataluña a partir de dos fuentes escritas: una topografía mariana del siglo XVII, que constituye un censo de santuarios dedicados a la Virgen donde se contienen descripciones y se menciona la presencia de exvotos, y una novela de principios del siglo XX. En dicha novela, Solitud, los exvotos cobran una importancia fundamental en uno de los episodios claves para su protagonista femenina. Finalmente, analizaremos como se han modificado, sobre todo a partir de la segunda mitad del siglo XX, las prácticas devocionales que han llevado a suprimir los exvotos tradicionales a favor de un "higienismo" y una austeridad que ha relegado al museo a los exvotos antiguos, y ha convertido los santuarios actuales en espacios sin exvotos, donde el favor de los fieles es solamente "tolerado", evitado o retirado casi de inmediato. Palabras Clave: exvoto, Cataluña, barroco, devoción Exvotes in Catalonia: from the Jardín de María to the novel Solitud. Evolution of devotional practices Abstract: Our work aims to make a state of the issue about the presence of votive votes in Catalonia from two written sources: a Marian topography from the 17th century, which constitutes a census of sanctuaries dedicated to the Virgin where descriptions are contained and the presence of votive offerings is mentioned, and a novel from the beginning of the twentieth century. In this novel, solitude, votive votes take on a fundamental importance in one of the key episodes for its female protagonist.
Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del s... more Resum La nissaga dels Morató abasta cronològicament des del segle xvii fins al primer quart del segle xix. Les seves obres i els seus projectes arquitectònics es troben majoritàriament a les comarques més vinculades geogràficament amb la «Catalunya central», com ara (segons els límits administratius actuals) el Bages, l'Anoia i el Solsonès, però també amb projecció més al nord-el Berguedà, el Ripollès, el Rosselló…-i a llevant-el Vallès Oriental i el Maresme-, amb la qual cosa exerceix una influència notable en la consolidació d'un barroc autòcton i d'una forta personalitat. El prestigi dels membres de la família com a mestres de cases es posa de manifest en la gran quantitat d'encàrrecs rebuts sobretot des de l'estament religiós, on les seves obres arribaran a tenir un segell propi, amb una influència destacada en altres constructors del seu temps, però que també es concretarà en obres d'edificació civil, com ara casals senyorials, masies o fins i tot arquitectura hidràulica. El nostre estudi està centrat de manera específica en la figura de Josep Morató i Codina (1748-1826), «l'últim Mo-rató», i per això l'espectre cronològic abasta majoritàriament els anys de la seva activitat. Mitjançant documentació inèdita, majoritàriament extreta dels arxius vigatans, repassem la seva trajectòria fora vila, en l'àmbit més rural, on serà artífex d'edificis-des d'esglésies fins a ponts i masies-que contribuiran a configurar el perfil d'aquest paisat-ge de la Catalunya interior. La seva producció com a mestre de cases coincideix també amb el procés d'esgotament del barroc català. Amb ell s'acaba l'ofici familiar, però també tot un univers constructiu, i en certa manera social i religiós. Abstract Josep Morató i Codina: The end of a builder's lineage in Vic. His works outside town Morató's lineage extends chronologically from the 17 th century to the first quarter of the 19 th century. His works and architectural projects are mostly to be found in the regions geographically linked to what is known as "central Catalonia", such as (according to the administrative divisions) the counties of Bages, Anoia and Solsonès, but also reached further north to Berguedà, Ripollès or Rosselló and to the east to Vallès Oriental and Maresme, thus exerting a notable influence on the consolidation of a native Baroque defined by a strong personality. The prestige of the family as master builders is evident in the large number of commissions received mainly from the religious establishment , where their works would come to have their own signature and a strong influence on other builders of the time in the form of civil architecture such as stately homes, farmhouses or even hydraulic works. Our study focuses specifically on the figure of José Morató y Codina (1748-1826), "the last Morató", and therefore the chronological spectrum covers most of the years of his activity. Using unpublished documentation, primarily from the archives of Vic, we review his work outside the town, in the most rural area, where he was the architect of many kinds of buildings from churches to bridges and farmhouses-that would contribute to shaping the profile of this inner Cata-lonia landscape. His production as a master builder also coincides with the final stage of the Catalan Baroque: the family trade ends with him, but also a whole constructive universe, and in a certain way, a social and religious world.
Revista Brasileira de Historia das Religiôes, 2019
Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia... more Resumen: Nuestro trabajo tiene como objetivo realizar un estado de la cuestión sobre la presencia de exvotos en Cataluña a partir de dos fuentes escritas: una topografía mariana del siglo XVII, que constituye un censo de santuarios dedicados a la Virgen donde se contienen descripciones y se menciona la presencia de exvotos, y una novela de principios del siglo XX. En dicha novela, Solitud, los exvotos cobran una importancia fundamental en uno de los episodios claves para su protagonista femenina. Finalmente, analizaremos como se han modificado, sobre todo a partir de la segunda mitad del siglo XX, las prácticas devocionales que han llevado a suprimir los exvotos tradicionales a favor de un "higienismo" y una austeridad que ha relegado al museo a los exvotos antiguos, y ha convertido los santuarios actuales en espacios sin exvotos, donde el favor de los fieles es solamente "tolerado", evitado o retirado casi de inmediato. Palabras Clave: exvoto, Cataluña, barroco, devoción Exvotes in Catalonia: from the Jardín de María to the novel Solitud. Evolution of devotional practices Abstract: Our work aims to make a state of the issue about the presence of votive votes in Catalonia from two written sources: a Marian topography from the 17th century, which constitutes a census of sanctuaries dedicated to the Virgin where descriptions are contained and the presence of votive offerings is mentioned, and a novel from the beginning of the twentieth century. In this novel, solitude, votive votes take on a fundamental importance in one of the key episodes for its female protagonist.
Uploads
Talks by Maria Garganté
Papers by Maria Garganté