Conference Presentations by Engin Kaban
YAYLACILIK KÜLTÜRÜNDE DÖNÜŞÜM: SULTANMURAT VE EĞRİSU YAYLALARI ÖRNEĞİ TRANSFORMATION IN TRANSHUMANCE CULTURE: EXAMPLE OF SULTANMURAT AND EGRISU HIGHLANDS, 2019
Özet Toplumların yaşadıkları ekonomik, sosyal gelişme ve değişimler, kültürel yapılarda da önemli... more Özet Toplumların yaşadıkları ekonomik, sosyal gelişme ve değişimler, kültürel yapılarda da önemli değişim ve dönüşümlere yol açmaktadır. Türk toplumunun geleneksel yaşam biçimi ve ekonomik faaliyetlerinden olan yaylacılık ve yayla kültürü de değişen sosyo-ekonomik şartlardan önemli ölçüde etkilenmiştir. Türk yaylacılık ve yayla kültüründe yaşanan dönüşümü anlamak için, Trabzon ili Çaykara ilçesi sınırları içindeki Sultanmurat ve Eğrisu yaylaları, iki çarpıcı örnek teşkil etmektedir. Sultanmurat yaylası, geleneksel bir yayla çarşısı iken, son yıllarda yaşanan hızlı sosyo-ekonomik değişimle birlikte, dönüşüm geçirerek yayla turizmi merkezi haline gelmiştir. Eğrisu yaylası da, ekonomik yaylacılık faaliyetlerinin yapıldığı geleneksel bir yayladan, konforlu yapıların yer aldığı sayfiye amaçlı bir yaylaya dönüşmüştür. Sultanmurat ve Eğrisu yaylalarında yaşanan bu dönüşüm, yaylacılığın işlevini ve yaylacılık kültürünü de dönüştürmüştür. Bu dönüşüm son yıllarda daha hızlı ve belirgin bir şekilde gerçekleşmiştir. Ekonomide yaşanan gelişmeler, yaylalara ulaşımın kolaylaşması, turizm alanındaki hareketliliğin artması, yaylacılık ve yayla kültüründeki dönüşümü hızlandırmıştır. Anahtar sözcükler: Sultanmurat yaylası, Eğrisu yaylası, Yaylacılık kültürü Abstract The economic, social development and changes experienced by societies lead to important changes and transformations in cultural structures as well. Transhumance and transhumance culture, which is a traditional way of life and economic activities of Turkish society, has also been significantly affected by changing socioeconomic conditions. In order to understand the transformation of Turkish transhumance and transhumance culture, Sultanmurat and Eğrisu plateaus * Öğr. Gör., Giresun Üniversitesi, Eynesil Kâmil Nalbant MYO. 61engin28@gmail.com.
Papers by Engin Kaban
The Journal of Academic Social Science Studies, 2022
Türkiye’de dinî hayat ve din eğitimi söz konusu olduğunda, Trabzon
ilinin Of yöresi hemen akla g... more Türkiye’de dinî hayat ve din eğitimi söz konusu olduğunda, Trabzon
ilinin Of yöresi hemen akla gelen bir merkez olarak dikkat
çekmektedir. Söz konusu yöre, din eğitimi ve dinî hayatın niteliği
açısından dikkat çektiği gibi, popüler kültür alanında da ilgi
görmektedir. Türkiye çapında üne kavuşan “Oflu hoca” imgesi, bu
ilginin bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı,
yöredeki medrese merkezli din eğitiminin Cumhuriyet sonrasındaki
toplumsal hayata etkilerini tespit etmektir. Çalışmada, nitel araştırma
yönteminin doküman incelemesi tekniğinden yararlanılmıştır. Of
yöresinde medrese eğitimi, Osmanlı Devleti döneminde başlamış ve
gelişmiştir. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra 03 Mart 1924 tarihinde
çıkarılan Tevhid-i Tedrisat (Öğretimin birleştirilmesi) Kanunu
sonrasında medrese faaliyetleri resmî olarak sona ermiştir. Çalışma
sonucu elde edilen bulgulara göre; Türkiye’nin Doğu ve Güneydoğu
yörelerinde olduğu gibi, Of yöresinde de medrese eğitimi gayrı resmî
olarak devam etmiştir. Of yöresinde bu fiili durum 1980’li yıllara kadar
sürmüştür. Of medreseleri, eğitim-öğretim faaliyetleri ile birlikte
toplumsal hayatın diğer birçok alanında da etkili olmuştur. Halk
katında itibar sahibi olan medrese hocaları, başta hukuki
anlaşmazlıklar olmak üzere toplumsal sorunlarda arabuluculuk işlevi
görmüşlerdir. Eğitim faaliyetleri, vaaz, sohbet, düğün ve cenaze gibi
ortamlar vasıtasıyla toplumun tüm kesimleriyle iletişim kurarak sosyal
hayatın içinde yer almışlardır. Bu sayede yörenin dinî ahlakî kültürel
yapısının şekillenmesinde işlevsel olmuşlardır. Medrese faaliyetlerinin
etkin oluşu dolayısıyla, yörede hurafe tarzı inançlar zemin
bulamamıştır. Medreselerde yetişen öğrenciler, Diyanet İşleri
Başkanlığı bünyesinde de görev alarak Cumhuriyet Dönemi din
hizmetlerinin yürütülmesine katkı sağlamıştır. Of medreselerinin
yöreye etkileri, günümüz toplumsal yaşamında da görece olarak
kendini hissettirmektedir.
Uludağ Üniversitesi, 1997
Uploads
Conference Presentations by Engin Kaban
Papers by Engin Kaban
ilinin Of yöresi hemen akla gelen bir merkez olarak dikkat
çekmektedir. Söz konusu yöre, din eğitimi ve dinî hayatın niteliği
açısından dikkat çektiği gibi, popüler kültür alanında da ilgi
görmektedir. Türkiye çapında üne kavuşan “Oflu hoca” imgesi, bu
ilginin bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı,
yöredeki medrese merkezli din eğitiminin Cumhuriyet sonrasındaki
toplumsal hayata etkilerini tespit etmektir. Çalışmada, nitel araştırma
yönteminin doküman incelemesi tekniğinden yararlanılmıştır. Of
yöresinde medrese eğitimi, Osmanlı Devleti döneminde başlamış ve
gelişmiştir. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra 03 Mart 1924 tarihinde
çıkarılan Tevhid-i Tedrisat (Öğretimin birleştirilmesi) Kanunu
sonrasında medrese faaliyetleri resmî olarak sona ermiştir. Çalışma
sonucu elde edilen bulgulara göre; Türkiye’nin Doğu ve Güneydoğu
yörelerinde olduğu gibi, Of yöresinde de medrese eğitimi gayrı resmî
olarak devam etmiştir. Of yöresinde bu fiili durum 1980’li yıllara kadar
sürmüştür. Of medreseleri, eğitim-öğretim faaliyetleri ile birlikte
toplumsal hayatın diğer birçok alanında da etkili olmuştur. Halk
katında itibar sahibi olan medrese hocaları, başta hukuki
anlaşmazlıklar olmak üzere toplumsal sorunlarda arabuluculuk işlevi
görmüşlerdir. Eğitim faaliyetleri, vaaz, sohbet, düğün ve cenaze gibi
ortamlar vasıtasıyla toplumun tüm kesimleriyle iletişim kurarak sosyal
hayatın içinde yer almışlardır. Bu sayede yörenin dinî ahlakî kültürel
yapısının şekillenmesinde işlevsel olmuşlardır. Medrese faaliyetlerinin
etkin oluşu dolayısıyla, yörede hurafe tarzı inançlar zemin
bulamamıştır. Medreselerde yetişen öğrenciler, Diyanet İşleri
Başkanlığı bünyesinde de görev alarak Cumhuriyet Dönemi din
hizmetlerinin yürütülmesine katkı sağlamıştır. Of medreselerinin
yöreye etkileri, günümüz toplumsal yaşamında da görece olarak
kendini hissettirmektedir.
ilinin Of yöresi hemen akla gelen bir merkez olarak dikkat
çekmektedir. Söz konusu yöre, din eğitimi ve dinî hayatın niteliği
açısından dikkat çektiği gibi, popüler kültür alanında da ilgi
görmektedir. Türkiye çapında üne kavuşan “Oflu hoca” imgesi, bu
ilginin bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı,
yöredeki medrese merkezli din eğitiminin Cumhuriyet sonrasındaki
toplumsal hayata etkilerini tespit etmektir. Çalışmada, nitel araştırma
yönteminin doküman incelemesi tekniğinden yararlanılmıştır. Of
yöresinde medrese eğitimi, Osmanlı Devleti döneminde başlamış ve
gelişmiştir. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra 03 Mart 1924 tarihinde
çıkarılan Tevhid-i Tedrisat (Öğretimin birleştirilmesi) Kanunu
sonrasında medrese faaliyetleri resmî olarak sona ermiştir. Çalışma
sonucu elde edilen bulgulara göre; Türkiye’nin Doğu ve Güneydoğu
yörelerinde olduğu gibi, Of yöresinde de medrese eğitimi gayrı resmî
olarak devam etmiştir. Of yöresinde bu fiili durum 1980’li yıllara kadar
sürmüştür. Of medreseleri, eğitim-öğretim faaliyetleri ile birlikte
toplumsal hayatın diğer birçok alanında da etkili olmuştur. Halk
katında itibar sahibi olan medrese hocaları, başta hukuki
anlaşmazlıklar olmak üzere toplumsal sorunlarda arabuluculuk işlevi
görmüşlerdir. Eğitim faaliyetleri, vaaz, sohbet, düğün ve cenaze gibi
ortamlar vasıtasıyla toplumun tüm kesimleriyle iletişim kurarak sosyal
hayatın içinde yer almışlardır. Bu sayede yörenin dinî ahlakî kültürel
yapısının şekillenmesinde işlevsel olmuşlardır. Medrese faaliyetlerinin
etkin oluşu dolayısıyla, yörede hurafe tarzı inançlar zemin
bulamamıştır. Medreselerde yetişen öğrenciler, Diyanet İşleri
Başkanlığı bünyesinde de görev alarak Cumhuriyet Dönemi din
hizmetlerinin yürütülmesine katkı sağlamıştır. Of medreselerinin
yöreye etkileri, günümüz toplumsal yaşamında da görece olarak
kendini hissettirmektedir.