Papers by Àngel Lluís Ferrando Morales
EINES : Revista de cultura i ensenyament, 2023
Aquest article és una aproximació a un estudi de conjunt sobre la música a Alcoi en la transició ... more Aquest article és una aproximació a un estudi de conjunt sobre la música a Alcoi en la transició dels segles XVIII al XIX. Naix com una mena de panoràmica general reorganitzada a partir d’un estudi anterior publicat
en el periòdic alcoià El Nostre els dissabtes entre el 6 d’octubre de 2018 i el 26 de gener de 2019.
L’elecció temporal respon al segle immediat anterior al moment en el que les dues primeres societats musicals alcoianes adquireixen la seua denominació actual: Primitiva i Nova.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
eWali, 2024
The starting point of this work is the discovery of a notarial deed from 1798 in which a group of... more The starting point of this work is the discovery of a notarial deed from 1798 in which a group of musicians formulates a set of rules for the constitution, development and internal regime of a Music Company or complete Orchestra of wind and percussion instruments. With this document, and once its contents have been carefully analysed, the perception of the first of Alcoi's musical societies, the Música Primitiva Apolo d'Alcoi, is broadened. In addition, the most significant of what has been said over the years about the foundation of La Primitiva is reviewed and accommodated.
---
El punt d’inici d’aquest treball és la troballa d’una escriptura notarial de 1798 en la qual un grup de músics plasma un conjunt de normes per a la constitució, desenvolupament i règim interior d’una Companyia de Música o Orquestra completa “de Instrumentos de ayre, Platillos, Bombo y Ferrillos”. Amb aquest document i una vegada analitzat detingudament el seu contingut, s’amplia la percepció de la que és la primera de les societats musicals alcoianes: la Música Primitiva Apolo d’Alcoi. A més, es revisa i s’acomoda allò més significatiu del que s’ha dit de la fundació de La Primitiva amb el pas dels anys.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
ESTUDIS EN HONOR DEL PROFESSOR RAFAEL ALEMANY FERRER, 2023
Anàlisi de la composició per a quartet vocal sobre textos de Juan de Mena Tres fabulas de Fortuna... more Anàlisi de la composició per a quartet vocal sobre textos de Juan de Mena Tres fabulas de Fortuna (1980) del compositor Amando Blanquer Ponsoda.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Alcoy Modernista, 2020
Notes al programa del concert oferit per la Corporació Musical Primitiva d'Alcoi (2017) dins la I... more Notes al programa del concert oferit per la Corporació Musical Primitiva d'Alcoi (2017) dins la I Fira Modernista d'Alcoi, amb una breu introducció.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
La Rella, 2015
L' any 2006 s'estrenava la pelicula Tirant Lo Blanc, adaptacio cinematografica de l'obra homònima... more L' any 2006 s'estrenava la pelicula Tirant Lo Blanc, adaptacio cinematografica de l'obra homònima de Joanot Martorell (1490), del realitzador Vicente Aranda. La musica del film estava firmada pel compositor Jose Nieto, music amb una llarga i prestigiosa carrera dins del cinema, no debades ha sigut guanyador, entre d'altres, de sis premis Goya de l'Academia Espanyola de les Arts i Ciencies Cinematografiques, a més de col·laborador habitual d'Aranda. Nieto aprofita el cant "Esposa i Mare de Deu" de l'Araceli del Misteri d'Elx, en la banda sonora de la pel·licula i l' associa, amb molt bon criteri, amb el personatge virginal i cast de Carmesina. En aquest treball analitzem l'ús d'aquesta melodia com a font de part de la musica de Tirant lo Blanc i estudiem els moments en que apareix en la trama.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Ítaca. Revista de Filologia, 2011
Bookmarks Related papers MentionsView impact
El Nostre Ciutat, Apr 9, 2022
Pablo Martínez ha trobat a l'arxiu històric de Cocentaina una referència a "la Música del Bombo d... more Pablo Martínez ha trobat a l'arxiu històric de Cocentaina una referència a "la Música del Bombo de la Villa de Alcoy" datada al 1791.
En aquest breu article es vol contextualitzar la troballa amb allò conegut sobre l'evolució des de la Capella alcoiana del segle XVIII fins la Banda Primitiva d'Alcoi.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Primer Congreso Nacional de Directores de Banda Yecla 2008, 2008
En el Primer Congreso Nacional de Directores de Banda, celebrado los días 31 de octubre, 1 y 2 de... more En el Primer Congreso Nacional de Directores de Banda, celebrado los días 31 de octubre, 1 y 2 de noviembre de 2008 en Yecla (Murcia), se presentó esta ponencia sobre la importancia de la programación de la banda en el entorno del momento. Se presentó junto a Emilio Golf Laville (Universitat Politècnica de València) que es coautor del presente texto.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
MÚSICA A LA LLUM DOCUMENTACIÓ I PATRIMONI DE LES BANDES DE MÚSICA. Coordinadors: Jorge García García i Remigi Morant Navasquillo, 2020
Aquest text descriu una part de la tasca de recuperació —encara en curs— del conjunt de les anome... more Aquest text descriu una part de la tasca de recuperació —encara en curs— del conjunt de les anomenades «llibretes de repertori» de l’arxiu de la Corporació Musical Primitiva d’Alcoi, uns quaderns apaïsats de paper pautat que presenten un repertori numerat sense títol ni autor on es recull bona part de la programació interpretada al llarg de l’any. Aquesta indicació de l’any és l’única referència sota la qual s’organitzen i es conserven a l’arxiu de l’esmentada societat musical.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
La (Re)invención del Género Negro, 2014
Las narraciones del célebre detective evocan una sociedad victoriana donde la música está bien pr... more Las narraciones del célebre detective evocan una sociedad victoriana donde la música está bien presente. Además de la notable afición y destreza interpretativa en el violín del propio protagonista, por las distintas narraciones del canon pasan muchos personajes reales que hicieron las delicias del público londinense. En cierta forma, las novelas y relatos de Conan Doyle se nutren de intérpretes, compositores y referencias musicales de diversa índole, que actúan como una auténtica crónica cultural en materia sonora, congelando en el tiempo, como si de una instantánea se tratara, gustos, formas, costumbres y modas de una época muy concreta dentro de la historia de la música.
Como en general ocurre con todos aquellos trabajos que vinculan las cuestiones musicales y la literatura, se trata de uno de los aspectos menos estudiados de las narraciones que llevara a la imprenta el doctor John Watson, así como del universo sonoro que encierran los relatos del famoso detective de Baker Street.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Indesinenter Anuari Espriu, 2015
El present estudi pretén, d’una banda, destriar aquells conceptes que formen part del lèxic music... more El present estudi pretén, d’una banda, destriar aquells conceptes que formen part del lèxic musical i veure la funció que acompleixen en el context de la lírica de Salvador Espriu. De l’altra, apropar-se al corpus poètic d’Espriu des de la visió del musicòleg per tal d’establir diàlegs i punts d’encontre amb treballs i aproximacions anteriors, però des d’aquesta nova posició. Es tracta, però, d’una visió parcial que estableix com a punt d’inici cronològic la publicació de La pell de brau (1960) i on queden de banda aspectes com la seua vinculació amb el fenomen de la Nova Cançó. Cal considerar-lo, per aquesta raó, com una aproximació o punt de partida d’un treball posterior més extens.
The intention of this study is to distinguish between the concepts that form part of musical vocabulary and observe the function they perform in the context of the lyrical words of Salvador Espriu. It also aims to approach Espriu’s poetic corpus from the view of the musicologist, to establish dialogues and meeting points with previous works and approaches, but from a new position. It is, however, a partial view, establishing as a chronological starting point the publication of La pell de brau (1960) and leaving aside aspects such as its connections with the phenomenon of the Nova Cançó or New Song. It should therefore be seen as an approach or first step towards a more extensive project.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
El Nostre Ciutat (www.elnostreperiodic.com), 2018
La Música d’Alcoi (1742 – 1842) és una primera aproximació a un estudi de conjunt sobre la música... more La Música d’Alcoi (1742 – 1842) és una primera aproximació a un estudi de conjunt sobre la música a Alcoi i les seues institucions en la transició dels segles XVIII al XIX, o el que és el mateix, entre la societat de l’Antic Règim i l’Edat Contemporània. El temps en el qual una societat en canvi viurà l’aparició de les bandes de música, les societats musicals actuals, a partir de formes organitzatives anteriors.
Efemèrides recents com el 175è aniversari de la Música Nova d’Alcoi o la primera aparició d’una banda de música en la festa de sant Jordi de la mà de la filà Llana cap a 1817, ens han impulsat a abordar aquest estudi sense més pretensió que la de relacionar tot allò conegut fins al moment, de manera que permeta establir fites cronològiques i, en conseqüència, formular hipòtesis raonades sobre aspectes relacionats amb l’activitat musical: la gestió econòmica, les plantilles instrumentals i el tipus de música que la societat en cada moment anava demanant als seus músics.
En conseqüència no és, al nostre entendre, un estudi que ens oferisca conclusions ni tampoc potser de cap manera un estudi limitat a Alcoi, doncs el pas des de les capelles a les orquestres de teatre i bandes de música és conegut i està estudiat. Això si, generalment en ciutats amb catedrals que mantenien capelles de relativa importància. D’altra banda, a Alcoi està documentada la presència de músics de L’Olleria, Xàtiva, Alacant, etc., a més els músics alcoians també anaven fora, per tant és imprescindible abastir un marc geogràfic de major dimensió tot i centrar-se en les comarques de L’Alcoià, El Comtat i La Vall d’Albaida. Aquestes comarques centrals són també el lloc on s’han documentat Músiques ben antigues, és el cas de la Vila de Muro. En conjunt pensem que La Música d’Alcoi (1742 – 1842) pot resultar interessant per presentar un cas particular dins d’un marc general.
Jaume Jordi Ferrando Morales
Àngel Lluís Ferrando Morales
Alcoi, setembre de 2018
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Els textos literaris representen una part important del material del qual fa ús el
compositor alc... more Els textos literaris representen una part important del material del qual fa ús el
compositor alcoià Amando Blanquer Ponsoda (1935-2005) en moltes de les seues
composicions. Al llarg del seu catàleg, extens i ben variat, trobem una nòmina notable i heterogènia d’autors els quals, mitjançant les seues creacions literàries, actuen com a font d’inspiració per a la música de Blanquer. De tot aquest conjunt, destaquen els textos medievals hispànics, que tenen en les obres de Juan de Mena, Ausiàs March, Joanot Martorell i Joan Roís de Corella, la seua plasmació. L’estudi de la cantata Vida de Maria (1979-1981), una composició de llarga gestació sobre un text de Corella, és l’objectiu d’aquest paper. L’anàlisi de l’obra i el seu acarament amb el text al qual deu la seua articulació, tracta d’esbrinar les relacions amb la poesia de Corella i la proposta sonora de Blanquer, empresa ben atractiva sempre pel tarannà humanístic en general, i literari en particular, d’aquest compositor. Paraules clau: Amand Blanquer, Corella, Verge Maria, Trobes en lahors, cantata.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Ítaca. Revista de Filologia, 6, pp. 235-255, 2015
La proximitat del centenari del naixement del poeta alcoià Joan Valls Jordà (1917-1989) convida a... more La proximitat del centenari del naixement del poeta alcoià Joan Valls Jordà (1917-1989) convida a la presentació d’un avançament dels treballs sobre inèdits i semiinèdits que han de ser part irrenunciable si volem acostar-nos a la figura i l’obra de Valls amb tota la seua magnitud. El nombre de materials de Valls que no han estat publicats mai o, en cas contrari, els escrits dispersos en la premsa i les plataformes locals diverses, als quals s’ha d’afegir les publicacions d’autor o les edicions privades, reduïdes o limitades, és un corpus que cal revisar. Aquest paper presenta un primer inventari comentat de textos esparsos que tenen una relació directa amb la música i els músics, un recull heterogeni que té voluntat de continuïtat en treballs futurs. | The proximity of the centennial of the birth of the poet of Alcoi Joan Valls Jordà (1917-1989) invites the advance submission about the unpublished work, that should be part indispensable for a vision to the figure and Valls's work in all its magnitude. The number of Valls's materials which have not been published or, otherwise, the writings scattered in the press and the others local platforms, to which must be added the publications by the author, private or limited editions, is a corpus that needs reviewed. This paper presents a first inventory of scattered texts that have a direct relationship with music and musicians, a diverse collection that will have continuity in future work.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
La diversidad en la investigación humanística, Ernesto Cutilllas (coord), pp. 47-54 , 2016
Literary texts represent a signiicant part of the material it uses the composer Amand
Blanquer Po... more Literary texts represent a signiicant part of the material it uses the composer Amand
Blanquer Ponsoda (1935-2005) in many of his compositions. The influence of literature in his production is evident in the titles of their own compositions, the sections and even the taste for literary terminology in some of his creations. The study and classiication of relationships between Blanquer’s music and the world of the literature is the objective of this communication.
Keywords: Amand Blanquer, comparative literature, music, literary sources, musical sources.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Investigar en humanidades, Ernesto Cutillas (coord.), pp. 123-132, 2015
The first musical from Tirant: Tirant lo Blanc a Grècia. This study looks at the first theatrical... more The first musical from Tirant: Tirant lo Blanc a Grècia. This study looks at the first theatrical representation based on the novel by Martorell, the comic opera Tirant lo Blanc a Grècia by Altisent and Sales. Premiered as a farce in 1958, it formed part of a movement to revitalise and revive the Catalan theatre as well as popularise the classics. The study of the musical fragment archived as part of the López-Chavarri legacy in the Biblioteca Valenciana, the arietta of the Viuda Reposada, is the starting point to the present revision.
Keywords: Tirant lo Blanc, Joan Sales, Joan Altisent, Catalan literature, arietta, Viuda Reposada, comic opera, Spanish post-war.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
La recuperació de la literatura en català. De la anormalitat a la normalitat, 2015
This paper, divided in two very different parts, reflects the role taken by Catalan through sever... more This paper, divided in two very different parts, reflects the role taken by Catalan through several aspects of recent musical history. Firstly, it re-examines the welcome Barcelona gave to Richard Wagner’s work and philosophy around 1900 by showing what translating his work meant to the Catalan bourgeoisie of the period. Secondly, it gives an insight into current use of Catalan in publishing circles, in education
or within musical language itself in accordance with its own agogic indications. Comparison is drawn with German as a model to show the progressive substitution of some
of these indications, which were traditionally in Italian. Finally, the paper concludes with a personal reflection opening many questions, which have yet to be answered but
which are essential to the understanding of the state of the art and possible future development strategies.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Fronteras reales, fronteras imaginadas. Sonidos en la retina, 2., 2015
The focus on the analysis of the soundtrack of the ilm Dead Poets Society one of the clearest exa... more The focus on the analysis of the soundtrack of the ilm Dead Poets Society one of the clearest examples where literature, script, film and music are intertwined in a magniicent whole. And whose script has further links to the novel by American writer N H Kleinbaum. In addition to commentary texts and poetry used, omnipresent throughout the project with examples of Walt Whitman or Alfred Tennyson among others, the classical model of education relected in the film will be discussed and the implications of new techniques new teacher Literature of the illustrious institution, John Keating.
The soundtrack, concise, sober, extremely simple in essence and with careful roadmap that is enveloping the viewer from the first minutes of the film, slow and gradual, is a magnificent example of sound strategy and planning. The modal character of its themes and timbres associated with cultural and geographic codes presented, make this music and the soundtrack as a whole, a claim for subjectivity and finally an invitation to the senses. Although it may their instrumental resources, speciically the electronic section, have become obsolete in the sound world of cinema today, their presence also speaks of a particular movie time. However, the overall package of the proposal remains particularly evocative and certainly a model of eficiency and functionality.
Keywords: Audiovisual narrative; Dead poets society.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Actes del Setzè Col·loqui Internacional de Llengua i Literatura Catalana 2012, 2, pp. 39-51, 2015
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by Àngel Lluís Ferrando Morales
en el periòdic alcoià El Nostre els dissabtes entre el 6 d’octubre de 2018 i el 26 de gener de 2019.
L’elecció temporal respon al segle immediat anterior al moment en el que les dues primeres societats musicals alcoianes adquireixen la seua denominació actual: Primitiva i Nova.
---
El punt d’inici d’aquest treball és la troballa d’una escriptura notarial de 1798 en la qual un grup de músics plasma un conjunt de normes per a la constitució, desenvolupament i règim interior d’una Companyia de Música o Orquestra completa “de Instrumentos de ayre, Platillos, Bombo y Ferrillos”. Amb aquest document i una vegada analitzat detingudament el seu contingut, s’amplia la percepció de la que és la primera de les societats musicals alcoianes: la Música Primitiva Apolo d’Alcoi. A més, es revisa i s’acomoda allò més significatiu del que s’ha dit de la fundació de La Primitiva amb el pas dels anys.
En aquest breu article es vol contextualitzar la troballa amb allò conegut sobre l'evolució des de la Capella alcoiana del segle XVIII fins la Banda Primitiva d'Alcoi.
Como en general ocurre con todos aquellos trabajos que vinculan las cuestiones musicales y la literatura, se trata de uno de los aspectos menos estudiados de las narraciones que llevara a la imprenta el doctor John Watson, así como del universo sonoro que encierran los relatos del famoso detective de Baker Street.
The intention of this study is to distinguish between the concepts that form part of musical vocabulary and observe the function they perform in the context of the lyrical words of Salvador Espriu. It also aims to approach Espriu’s poetic corpus from the view of the musicologist, to establish dialogues and meeting points with previous works and approaches, but from a new position. It is, however, a partial view, establishing as a chronological starting point the publication of La pell de brau (1960) and leaving aside aspects such as its connections with the phenomenon of the Nova Cançó or New Song. It should therefore be seen as an approach or first step towards a more extensive project.
Efemèrides recents com el 175è aniversari de la Música Nova d’Alcoi o la primera aparició d’una banda de música en la festa de sant Jordi de la mà de la filà Llana cap a 1817, ens han impulsat a abordar aquest estudi sense més pretensió que la de relacionar tot allò conegut fins al moment, de manera que permeta establir fites cronològiques i, en conseqüència, formular hipòtesis raonades sobre aspectes relacionats amb l’activitat musical: la gestió econòmica, les plantilles instrumentals i el tipus de música que la societat en cada moment anava demanant als seus músics.
En conseqüència no és, al nostre entendre, un estudi que ens oferisca conclusions ni tampoc potser de cap manera un estudi limitat a Alcoi, doncs el pas des de les capelles a les orquestres de teatre i bandes de música és conegut i està estudiat. Això si, generalment en ciutats amb catedrals que mantenien capelles de relativa importància. D’altra banda, a Alcoi està documentada la presència de músics de L’Olleria, Xàtiva, Alacant, etc., a més els músics alcoians també anaven fora, per tant és imprescindible abastir un marc geogràfic de major dimensió tot i centrar-se en les comarques de L’Alcoià, El Comtat i La Vall d’Albaida. Aquestes comarques centrals són també el lloc on s’han documentat Músiques ben antigues, és el cas de la Vila de Muro. En conjunt pensem que La Música d’Alcoi (1742 – 1842) pot resultar interessant per presentar un cas particular dins d’un marc general.
Jaume Jordi Ferrando Morales
Àngel Lluís Ferrando Morales
Alcoi, setembre de 2018
compositor alcoià Amando Blanquer Ponsoda (1935-2005) en moltes de les seues
composicions. Al llarg del seu catàleg, extens i ben variat, trobem una nòmina notable i heterogènia d’autors els quals, mitjançant les seues creacions literàries, actuen com a font d’inspiració per a la música de Blanquer. De tot aquest conjunt, destaquen els textos medievals hispànics, que tenen en les obres de Juan de Mena, Ausiàs March, Joanot Martorell i Joan Roís de Corella, la seua plasmació. L’estudi de la cantata Vida de Maria (1979-1981), una composició de llarga gestació sobre un text de Corella, és l’objectiu d’aquest paper. L’anàlisi de l’obra i el seu acarament amb el text al qual deu la seua articulació, tracta d’esbrinar les relacions amb la poesia de Corella i la proposta sonora de Blanquer, empresa ben atractiva sempre pel tarannà humanístic en general, i literari en particular, d’aquest compositor. Paraules clau: Amand Blanquer, Corella, Verge Maria, Trobes en lahors, cantata.
Blanquer Ponsoda (1935-2005) in many of his compositions. The influence of literature in his production is evident in the titles of their own compositions, the sections and even the taste for literary terminology in some of his creations. The study and classiication of relationships between Blanquer’s music and the world of the literature is the objective of this communication.
Keywords: Amand Blanquer, comparative literature, music, literary sources, musical sources.
Keywords: Tirant lo Blanc, Joan Sales, Joan Altisent, Catalan literature, arietta, Viuda Reposada, comic opera, Spanish post-war.
or within musical language itself in accordance with its own agogic indications. Comparison is drawn with German as a model to show the progressive substitution of some
of these indications, which were traditionally in Italian. Finally, the paper concludes with a personal reflection opening many questions, which have yet to be answered but
which are essential to the understanding of the state of the art and possible future development strategies.
The soundtrack, concise, sober, extremely simple in essence and with careful roadmap that is enveloping the viewer from the first minutes of the film, slow and gradual, is a magnificent example of sound strategy and planning. The modal character of its themes and timbres associated with cultural and geographic codes presented, make this music and the soundtrack as a whole, a claim for subjectivity and finally an invitation to the senses. Although it may their instrumental resources, speciically the electronic section, have become obsolete in the sound world of cinema today, their presence also speaks of a particular movie time. However, the overall package of the proposal remains particularly evocative and certainly a model of eficiency and functionality.
Keywords: Audiovisual narrative; Dead poets society.
en el periòdic alcoià El Nostre els dissabtes entre el 6 d’octubre de 2018 i el 26 de gener de 2019.
L’elecció temporal respon al segle immediat anterior al moment en el que les dues primeres societats musicals alcoianes adquireixen la seua denominació actual: Primitiva i Nova.
---
El punt d’inici d’aquest treball és la troballa d’una escriptura notarial de 1798 en la qual un grup de músics plasma un conjunt de normes per a la constitució, desenvolupament i règim interior d’una Companyia de Música o Orquestra completa “de Instrumentos de ayre, Platillos, Bombo y Ferrillos”. Amb aquest document i una vegada analitzat detingudament el seu contingut, s’amplia la percepció de la que és la primera de les societats musicals alcoianes: la Música Primitiva Apolo d’Alcoi. A més, es revisa i s’acomoda allò més significatiu del que s’ha dit de la fundació de La Primitiva amb el pas dels anys.
En aquest breu article es vol contextualitzar la troballa amb allò conegut sobre l'evolució des de la Capella alcoiana del segle XVIII fins la Banda Primitiva d'Alcoi.
Como en general ocurre con todos aquellos trabajos que vinculan las cuestiones musicales y la literatura, se trata de uno de los aspectos menos estudiados de las narraciones que llevara a la imprenta el doctor John Watson, así como del universo sonoro que encierran los relatos del famoso detective de Baker Street.
The intention of this study is to distinguish between the concepts that form part of musical vocabulary and observe the function they perform in the context of the lyrical words of Salvador Espriu. It also aims to approach Espriu’s poetic corpus from the view of the musicologist, to establish dialogues and meeting points with previous works and approaches, but from a new position. It is, however, a partial view, establishing as a chronological starting point the publication of La pell de brau (1960) and leaving aside aspects such as its connections with the phenomenon of the Nova Cançó or New Song. It should therefore be seen as an approach or first step towards a more extensive project.
Efemèrides recents com el 175è aniversari de la Música Nova d’Alcoi o la primera aparició d’una banda de música en la festa de sant Jordi de la mà de la filà Llana cap a 1817, ens han impulsat a abordar aquest estudi sense més pretensió que la de relacionar tot allò conegut fins al moment, de manera que permeta establir fites cronològiques i, en conseqüència, formular hipòtesis raonades sobre aspectes relacionats amb l’activitat musical: la gestió econòmica, les plantilles instrumentals i el tipus de música que la societat en cada moment anava demanant als seus músics.
En conseqüència no és, al nostre entendre, un estudi que ens oferisca conclusions ni tampoc potser de cap manera un estudi limitat a Alcoi, doncs el pas des de les capelles a les orquestres de teatre i bandes de música és conegut i està estudiat. Això si, generalment en ciutats amb catedrals que mantenien capelles de relativa importància. D’altra banda, a Alcoi està documentada la presència de músics de L’Olleria, Xàtiva, Alacant, etc., a més els músics alcoians també anaven fora, per tant és imprescindible abastir un marc geogràfic de major dimensió tot i centrar-se en les comarques de L’Alcoià, El Comtat i La Vall d’Albaida. Aquestes comarques centrals són també el lloc on s’han documentat Músiques ben antigues, és el cas de la Vila de Muro. En conjunt pensem que La Música d’Alcoi (1742 – 1842) pot resultar interessant per presentar un cas particular dins d’un marc general.
Jaume Jordi Ferrando Morales
Àngel Lluís Ferrando Morales
Alcoi, setembre de 2018
compositor alcoià Amando Blanquer Ponsoda (1935-2005) en moltes de les seues
composicions. Al llarg del seu catàleg, extens i ben variat, trobem una nòmina notable i heterogènia d’autors els quals, mitjançant les seues creacions literàries, actuen com a font d’inspiració per a la música de Blanquer. De tot aquest conjunt, destaquen els textos medievals hispànics, que tenen en les obres de Juan de Mena, Ausiàs March, Joanot Martorell i Joan Roís de Corella, la seua plasmació. L’estudi de la cantata Vida de Maria (1979-1981), una composició de llarga gestació sobre un text de Corella, és l’objectiu d’aquest paper. L’anàlisi de l’obra i el seu acarament amb el text al qual deu la seua articulació, tracta d’esbrinar les relacions amb la poesia de Corella i la proposta sonora de Blanquer, empresa ben atractiva sempre pel tarannà humanístic en general, i literari en particular, d’aquest compositor. Paraules clau: Amand Blanquer, Corella, Verge Maria, Trobes en lahors, cantata.
Blanquer Ponsoda (1935-2005) in many of his compositions. The influence of literature in his production is evident in the titles of their own compositions, the sections and even the taste for literary terminology in some of his creations. The study and classiication of relationships between Blanquer’s music and the world of the literature is the objective of this communication.
Keywords: Amand Blanquer, comparative literature, music, literary sources, musical sources.
Keywords: Tirant lo Blanc, Joan Sales, Joan Altisent, Catalan literature, arietta, Viuda Reposada, comic opera, Spanish post-war.
or within musical language itself in accordance with its own agogic indications. Comparison is drawn with German as a model to show the progressive substitution of some
of these indications, which were traditionally in Italian. Finally, the paper concludes with a personal reflection opening many questions, which have yet to be answered but
which are essential to the understanding of the state of the art and possible future development strategies.
The soundtrack, concise, sober, extremely simple in essence and with careful roadmap that is enveloping the viewer from the first minutes of the film, slow and gradual, is a magnificent example of sound strategy and planning. The modal character of its themes and timbres associated with cultural and geographic codes presented, make this music and the soundtrack as a whole, a claim for subjectivity and finally an invitation to the senses. Although it may their instrumental resources, speciically the electronic section, have become obsolete in the sound world of cinema today, their presence also speaks of a particular movie time. However, the overall package of the proposal remains particularly evocative and certainly a model of eficiency and functionality.
Keywords: Audiovisual narrative; Dead poets society.
• Si dejamos a un lado la parte interpretativa (lenguaje gestual,
teatralización, caracterización, comunicación hablada, introspección, recreación y mimetismo psico-sociales), nos queda: la danza, la música y el mundo sonoro.
De estos tres ítems obviaré el mundo sonoro pues aun siendo el campo más afín a mi formación me parece perfectamente planteado y tratado por otros autores. También excluiré la danza por no disponer de criterio sobre su lenguaje, aunque quizá se puedan trazar paralelismos entre ésta y algunas de las disquisiciones o reflexiones que haga sobre la música imbricada en un discurso visual (ya sea con pretensiones artísticas, comerciales o de cualquier otra naturaleza) entendiendo la creación como el proceso de manufactura y producto final que se comparte o difunde. Pienso que todos los lenguajes o formas de expresión, de las que disponemos los animales-humanos en particular, han surgido de la necesidad de expresar sentimientos que nos sirvan para relacionarnos
y de alguna forma transmitir conocimientos o pautas de comportamientoque pretenden ser los fundamentos para el desarrollo, evolución o supervivencia de la comunidad más allá de los avatares cotidianos, transcendiendo los límites de la certeza de una muerte, en busca de esa eternidad que los genes nos dictan.
fenomenología musical expresados por el director rumano. Trabajo final de carrera de la especialidad de Dirección de orquesta por el Conservatorio Superior de Aragón en el curso 2005-2006. Obtuvo la calificación de Matrícula de Honor en septiembre de 2006.