Virtutes cardinal

Virtutes cardinal
	instantia de: value system[*]
	subclasse de: virtute
	;

Jam notas al philosophos antique, in particular a Platon, juxta le catholicismo, le virtutes cardinal, nominate anque virtutes human principal, reguarda essentialmente le homine e constitue le pilastros de un vita fundate al ben. Illos reguarda le anima human (differentiante los igitur ex le virtutes theologial, que a su torno reguarda Deo) regulante le conducta conformemente al fide, como etiam al ration.

Le quatro virtutes cardinal

Prudentia

Le prudentia (in le latino prudentia) dispone le ration practic a discerner, in omne circumstantia, nostre ver ben e a seliger le medios adequate pro actuar lo. Del puncto de vista strictemente biblic le prudentia evoca essentialmente le dono del Sapientia, a saper le capacitate de vider omne cosa al luce de Deo, facente se instruer per Ille circa le decisiones per prender. Concretemente le prudentia consiste del discernimento, a saper in le capacitate de distinguer le ver ex le false e le ben ex le mal, finalmente de ager con senso de responsabilitate, a saper facente se cargate del consequantias del proprie actiones. Le homine prudente alora non es tanto le indecise, le caute, le hesitante, ma al contrario es un que sape decider con san realismo, non hesita e non ha pavor de osar.

Justitia

Le justitia (in le latino iustitia) consiste del voluntate constante e firme de dar a Deo e al proxime lo que a illos es debite.

Fortia

Le fortia (in le latino fortitudo) assecura, in le difficultates, le firmessa e le constantia in le recerca del ben. Le fortia es le capacitate de resister al adversitates, de non discoragiar se ante al complicationes, de perservar in le cammino de perfection, a saper de ir in avante a omne costo, sin lassar se vincer per le pigressa, per le coardia, per le pavor. Le fortia oppone se al essente pusillanime que, como insenia Sancte Thomas, es le defecto de qui non attinge le altessa del proprie possibilitates, a saper non exprime se in le plenessa de su potentialitates, stoppante se ante le obstaculos o contentante se de conducer un existentia mediocre.

Continentia

Le continentia (in le latino temperantia) modera le attraction del placeres sensual e rende capaces de equilibrio in le uso del benes create. Si le homine, como le animal, seque liberemente le proprie instincto, finirea pro devenir sclavo de su avidias e de su passiones. Ille besonia alora un ingagiamento ascetic, a saper un sorta de gymnastica del spirito, que traina le voluntate e le intelligentia a evitar lo que pote nocer le. Iste autoeducation del voluntate es precisemente le virtute del continentia. Le Catechismo del Ecclesia Catholic insenia que "le continentia es le virtute moral que modera le attraction del placeres e rende capaces de equilibrio in le uso del benes create. Illo assecura le dominio del voluntate super le instinctos e mantene le desiderios intra le limites del honestate" (N° 1809). In senso specificamente christian le continentia deveni imitation de Jesus, le qual es modello de equilibrio, proque sape esser temperante in tote su relationes e in tote su actiones.