Šepšecy
Šepšecy (prjedy tež Šepc; němsce Schöpsdorf) běchu holanska wjeska na sewjeru Hornjeje Łužicy, kotraž bu w lěće 1981 wopušćena a potom za Bjerwałdsku brunicowu jamu wotbagrowana. Po hamtskich ličbach mějachu so 70 wobydlerjow přesydlić. Wjetšina z nich přećahny do susodneho Delnjeho Wujězda.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Šepšecy ležachu na prawym boku Sprjewje sewjernje Delnjeho Wujězda a juhozapadnje Łuća, w dźensnišim zapadnym zaliwje Bjerwałdskeho jězora. Sydlišćo steješe na kopcu, zo by před wulkej wodu Sprjewje škitane było.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje městna jako Schewbsdorf pochadźa z lěta 1418. Přez lětstotki podsteješe wjeska ryćerkubłu w Delnim Wujězdźe.[1] Hač do lěta 1957 běchu Šepšecy samostatna gmejna; potom buchu do Łuća zagmejnowane.
Šepšečenjo zhonichu wot planowaneho přesydlenja swojeje wsy hakle 1976 w běhu přesydlenja susodneho Łuća. W lěće 1981 rozpušći so gmejna a dnja 8. měrca wotmě so rozžohnowanska swjatočnosć w Šepšecach.
Wobydlerstwo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po statistice Arnošta Muki mějachu Šepšecy w 1880tych lětach 122 wobydlerjow, kotřiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[2] Tež Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 w Šepšečanskej gmejnje hišće serbskorěčnu wjetšinu wot 73,9 % wobydlerstwa.[3]
Ewangelscy Šepšečenjo přisłušachu Łućanskej wosadźe.
Hlej tež
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Archiv verschwundener Orte Forst/Horno: Dokumentation bergbaubedingter Umsiedlung. 2010, str. 284f.
- Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 277–283, ISBN 978-3-7420-1623-2.
- Günter Meusel a dr.: Schöpsdorf – Streiflichter aus der Geschichte. Wud. Rat des Kreises Hoyerswerda. Budyšin 1983.
- ↑ Šepšecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 93. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 250. [111 wobydlerjow, z nich 45 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 18 z pasiwnymi, 19 serbskich dźěći a młodostnych, 29 bjez znajomosćow] → wšě wjeski