brocha

Galego brocha¹

• Pronuncia: /ˈbɾɔt͡ʃa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

brocha (sg: brocha; pl: brochas)

1. Cravo curto con cabeza grande achatada.

Sinónimos

• chatola

Termos relacionados

• brochear

Traducións

• Castelán: clavo ^(es)
• Portugués: brocha ^(pt)

brocha²

• Pronuncia: /ˈbɾɔt͡ʃa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

brocha (sg: brocha; pl: brochas)

1. Utensilio composto por un feixe de pelos agrupados no extremo dun mango, que se usa normalmente para estender substancias brandas ou líquidas como pintura, maquillaxe ou xabrón sobre unha superficie.

Termos relacionados

• pincel

Traducións

• Alemán: Bürste ^(de)
• Castelán: brocha ^(es)
• Catalán: brotxa ^(ca)
• Corso: spazzuletta ^(co)
• Esperanto: broso ^(eo)
• Francés: brosse ^(fr)
• Gaélico escocés: bruis ^(gd), sguab ^(gd)
• Inglés: brush ^(en)
• Irlandés: bruis ^(ga), scuab ^(ga), scuabán ^(ga)
• Italiano: pennello ^(it)
• Siciliano: brusca ^(scn), bruscia ^(scn)
• Portugués: brocha ^(pt)
• Vasco: brotxa ^(eu)