acertar

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués acertar, e este de a-, o latín certum, 'cousa certa' e -ar.

• Pronuncia: /a.θeɾ.ˈt̪aɾ/ ou /a.seɾ.ˈt̪aɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

acertar

1. Lograr saber algo ignorado ou oculto, dar a algo descoñecido unha respsota correcta ou que resulta ser certa.
   • Exemplo: Por moito que o penses non acertas quen me visitou onte.
     
     
2. Dar no lugar ao que se apunta, ou ao que se dirixe algo.
   • Exemplo: Acertou na cabeza ao cervo na cacería. Disparou tres veces, pero no consegiu acertar no albo. No tiro a albo sempre acerta.
     
     

Verbo intransitivo

acertar

1. Dar cun proxectil a algo ao que se apunta.
   • Exemplo: Saíron a cazar ao raposo; costou traballo, pero acertaron despois de dúas horas.
     
     
2. Dar con algo que se busca.
   • Exemplo: Os médicos despois das análises e outras probas, acertaron coa súa rara enfermidade.