Baltasar

Galego

• Etimoloxía: do latín Balthasar, do hebreo בֵּלְשַׁאצַּר bíblico (bēlša'ṣar), do acadio 𒈗𒌑𒀫 (bēl-šarra-uṣur).

• Pronuncia: [bal.taˈsaɾ] (AFI)

Nome propio

Baltasar

1. Definición impropia: nome propio masculino.

Traducións

Cognados de «Baltasar» noutras linguas.

Alemán: Balthasar (de). Búlgaro: Baltazar (bg). Búlgaro: Валтасар (bg). Castelán: Baltasar (es). Catalán: Baltasar (ca). Checo: Baltazar (cs). Corso: Baltazaru (co). Croata: Baltazar (hr). Danés: Balthazar (da). Francés: Balthazar (fr). Grego: Βαλτάσαρ (el). Húngaro: Boldizsár (hu). Inglés: Balthazar (en). Italiano: Baldassarre (it). Neerlandés: Balthasar (nl). Polaco: Baltazar (pl). Portugués: Baltasar (pt). Romanés: Baltazar (ro). Ruso: Бальтазар (ru). Vasco: Baltasar (eu).

Referencias

Costas González, Xosé-Henrique (1991). 1.000 nomes galegos. Comisión para a Normalizacion Linguistica.