Sen teito
Unha persoa sen teito ou sen fogar, é aquela persoa que non ten casa propia por motivos de pobreza, sexa por un estado de indixencia ou por unha catástrofe natural. Non inclúe o nomadismo, a ocupación ou fenómenos voluntarios.
Calcúlase que o problema afecta a uns 100 millóns de persoas,[1] especialmente en países subdesenvolvidos ou áreas urbanas.
O dereito á vivenda está considerado como un dereito humano fundamental de segunda xeración, recollido entre outros na Constitución española.
A indixencia é un estado de pobreza absoluta no cal o individuo non é quen de obter os medios mínimos para procurarse alimentos diarios. A indixencia prolongada acaba provocando o fenómeno coñecido como sen teito, polo cal a persoa perde a súa casa por no poder mantenrse a si mesmo. Está asociada coa mendicidade, xa que como no se teñen ingresos, usualmente por falta de traballo, recórrese á esmola ou á axuda social para subsistir.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Sen teito |
- ↑ Capdevila, Gustavo, "HUMAN RIGHTS: More Than 100 Million Homeless Worldwide", IPS, Geneva.