Sementeira
- Este artigo trata sobre a actividade agrícola, para a cantiga popular véxase A sementeira.
Sementeira[1] é o proceso de colocar sementes, co obxectivo de xermolar para desenvolveren plantas, tanto en alcouve coma na parcela final. Coñécese tamén cos nomes de bota, semente ou semeadura. Para que a sementeira sexa efectiva cómpre seleccionarmos sementes de boa calidade. As sementes deben ser sas e estaren ceibas de elementos contaminantes. A sementeira ten sido unha necesidade do ser humano desde a idade prehistorica, xa que é a causa do fin do nomadismo e do comezo do sedentarismo.
A sementeira
[editar | editar a fonte]Preparación da semente e do solo antes de sementar
[editar | editar a fonte]Antes de seren sementadas algunhas sementes cómpren certa preparación. Este tratamento pode ben ser escarificación, estratificación, mollado das sementes ou lavado das sementes con auga fría ou morna. O mollado das sementes faise polo xeral remollándoas en auga morna entre 24 a 48 horas.[2] O lavado das sementes é moi común no caso de froitas (xa que a carne da froita que arrodea a semente pode ser axiña atacada por insectos ou pragas.[3][4] Para limpar a semente, polo xeral frétase a semente cun pano ou anaco de papel, e ás veces procédese ao lavado da semente.[5] Polo xeral o lavado das sementes realízase mergullando as mesas durante uns 20 minutos en auga a unha temperatura de 50 °C.[6] A auga morna ou quente mata os microorganismos que puidesen ter sobrevivido na tona da semente. A limpeza con auga a alta temperatura é moi importante en sementes de froitas tropicais que poden ser infectadas con facilidade como por exemplo lichis e rambutáns.
Ademais dos procesos de preparación indicados previamente, a xerminación é favorecida se se utiliza terra libre de enfermidades. Especialmente se se trata de producir a xerminación de sementes particularmente difíciles (tales como algunhas froitas tropicais), o tratamento e preparación previo da teerra (xunto co uso de terra cos minerais e condicións de acidez máis axeitados, terra preparada ou outro substrato apropiado) é sumamente importante. Os dous procesos de preparación da terra máis utilizados son pasteurización e esterilización. Polo xeral é máis conveniente elixir a pasteurización xa que a mesma non mata todos os microorganismos. A esterilización pode ser utilizada cando se intenta plantar vexetais especialmente difíciles. Para pasteurizar a terra, a terra debe ser quentada durante 15 minutos nun forno a unha temperatura de 120 °C.[6]
Plantas que acostuman ser sementadas
[editar | editar a fonte]Entre as culturas que se sementan salientan a avea, o trigo, e o centeo, os pastos e os legumes son tamén sementadas de semente, no entanto o millo e maila soia son plantados en forma máis espazada. Ao plantar, os regos atópanse separados uns 70 cm uns dos outros, e se intenta espazar as sementes individuais; para iso utilízanse diversos dispositivos para dispor as sementes a intervalos exactos, o que maximiza o rendemento e permite aforrar sementes.
Profundidade da sementeira
[editar | editar a fonte]Ao sementar, colócase moi pouca terra e nalgúns casos ningunha sobre as sementes. En termos xerais, as sementes poden ser botadas de xeito tal que a camada de terra que as cobre sexa de 2 a 3 veces o tamaño das sementes.
Tipos e patróns de sementeira
[editar | editar a fonte]Para a sementeira a man, existen varios tipos de métodos; os mesmos comprenden [7]:
- Sementeira en terreo chan.
- Sementeira en sucos elevados.
- Sementeira en camas largas.
Xunto a estes tipos pódense utilizar varios patróns de sementeira; tales como:
- Ringleiras regulares.
- Ringleiras que se atopan en triángulo[8] en ringleiras pares (de xeito que as sementes son colocadas nun patrón cruzado). Este método é moito mellor, xa que permite que as plántulas reciban máis luz cando xermolan.
Tipos de sementeira
[editar | editar a fonte]Sementeira a man
[editar | editar a fonte]A sementeira a man é o proceso mediante o cal se lanzan presas de sementes sobre o terreo preparado. Polo xeral, utilízase unha grade para incorporar a semente ao terreo. Se ben é man de obra intensivo agás para superficies pequenas, o método aínda é utilizado en determinadas circunstancias. Cómpre de práctica para esparexer as sementes de xeito homoxéneo e co ritmo arelado. É posíbel utilizar un sementador manual para sementar aínda que só resulta útil para sementes miúdas tales como as de pastos e legumes.
É posíbel combinar a sementeira manual con pre-sementeira en bandexas de sementes. Isto permite que as plantas se fortalezan no interior durante os períodos fríos (por exemplo a primavera en países con climas temperados).
Campo aberto
[editar | editar a fonte]Campo aberto é o xeito de semeadura utilizado historicamente na agricultura mediante o cal as leiras son preparadas e se as deixa abertas, tal como indica a súa denominación, antes de ser sementadas. A miúdo a semente bótase no chan e non se cobre antes da xerminación e polo tanto fica exposta ás condicións climáticas. Este método diferénciase do método de alcouve utilizado comunmente na xardinaxe caseira ou en situacións específicas na agricultura moderna onde a semente é colocada baixo o chan e é vixiada e atendida con frecuencia para asegurar un ritmo de crecemento elevado e mellores rendementos.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para sementeira.
- ↑ Preparación de semillas para la siembra.
- ↑ "Seguridad de los plantines: como combatir la contaminación de las semillas.". Arquivado dende o orixinal o 16 de setembro de 2008. Consultado o 23 de xuño de 2014.
- ↑ Seed Germination, Theory and Practice'; by Dr. Norman C. Deno
- ↑ Limpieza de semillas mediante lavado y frotado de las semillas
- ↑ 6,0 6,1 Exotische vruchten kweken by Dr. Gabriele Lehari
- ↑ Tipos de sementeira (en castelán)[Ligazón morta]
- ↑ Plantación en triángulo, o que en castelán adoita coñecerse co nome de a tresbolillo - Recomendación do Servizo de Normalización Lingüística da USC