[go: up one dir, main page]

Saltar ao contido

Rodanase

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Dominio similar á rodanase
Identificadores
SímboloRodanase
PfamPF00581
InterProIPR001763
PROSITEPDOC00322
SCOPe2ora / SUPFAM
OPM superfamily413
OPM protein2mpn
CDDcd00158
Membranome571
tiosulfato sulfurtransferase
Identificadores
Número EC 2.8.1.1
Número CAS 9026-04-4
Bases de datos
IntEnz vista de IntEnz
BRENDA entrada de BRENDA
ExPASy vista de NiceZyme
KEGG entrada de KEGG
MetaCyc vía metabólica
PRIAM perfil
Estruturas PDB RCSB PDB PDBe PDBj PDBsum
Gene Ontology AmiGO / EGO

A rodanase ou rodanese é un encima mitocondrial que detoxifica o cianuro (CN) ao convertelo en tiocianato (SCN, tamén coñecido como "rodanato").[1] En encimoloxía, o nome común é tiosulfato sulfurtransferase (EC 2.8.1.1).[2] Cataliza a seguinte reacción:

tiosulfato + cianuro sulfito + tiocianato

Nomenclatura

[editar | editar a fonte]

Aínda que as regras de nomenclatura estándar para os encimas din que os seus nomes deben rematar en "ase" (neste caso sería rodanase), este encima é moitas veces coñecido como rodanese e así aparece en moitas bases de datos (rhodanese en inglés). Isto débese a que foi un encima descuberto en 1933,[3] antes de que se establecese a Comisión de Encimas en 1955; e daquela o nome orixinal estaba xa moi asentado e seguiu tendo un amplo uso ata os nosos días.

O nome sistemático desta clase de encimas é "tiosulfato:cianuro sulfurtransferase". Outros nomes en uso común son "tiosulfato cianuro transsulfurase", "tiosulfato tiotransferase", "tiosulfato sulfurtransferase", "rodanese" e "rodanase".

Estrutura e mecanismo

[editar | editar a fonte]

Esta reacción ten lugar en dúas etapas. O diagrama da imaxe do cadro mostra a estrutura determinada por cristalografía de raios X da rodanase. En canto o seu mecanismo de acción, o primeiro paso é que o tiosulfato é reducido polo grupo tiol da cisteína-247 (1), para formar un persulfuro e un sulfito (2). O segundo paso é a reacción do persulfuro con cianuro para producir tiocianato, rexenerando o tiol da cisteína (1).[4]

A rodanase comparte relacións evolutivas cunha gran familia de proteínas, entre a que se inclúen as seguintes:

  • dominio catalítico da Cdc25 fosfatase
  • dominios non catalíticos das MAPK-fosfatases de especificidade dual de eucariotas
  • dominios non catalíticos das MAPK-fosfatases de tipo PTP de lévedos
  • dominios non catalíticos das Ubp4, Ubp5, Ubp7 de lévedos
  • dominios non catalíticos da Ubp-Y de mamíferos
  • proteína de choque térmico de Drosophila HSP-67BB
  • varias proteínas de choque frío bacterianas e proteína de choque de fagos
  • proteínas asociadas á senescencia de plantas
  • dominios catalíticos e non catalíticos da rodanase[5]

A rodanase ten unha duplicación interna. Este dominio atópase como copia simple noutras proteínas, incluíndo fosfatases e as ubiquitina C-terminal hidrolases.[6]

Importancia clínica

[editar | editar a fonte]

Esta racción é importante para o tratamento da exposición ao cianuro, xa que o tiocianato formado ten unha toxicidade 200 veces menor.[7]:p. 15938 O uso da solución do tiosulfato como antídoto para o envelenamento por cianuro está baseado na activación deste ciclo encimático.

Proteínas humanas

[editar | editar a fonte]

A rodanase mitocondrial humana é a TST.

Estes outros xenes humanos teñen o dominio "similar a rodanase" en InterPro, pero non son a rodanase coa súa actividade catalítica típica (ver tamén a lista de proteínas relacionadas da familia en #Estrutura e mecanismo):

  • fosfatase indutora da fase M: CDC25A; CDC25B; CDC25C;
  • proteína fosfatase de especificidade dual: DUSP; DUSP1; DUSP2; DUSP4; DUSP5; DUSP6; DUSP7; DUSP10; DUSP16, tamén chamada MKP7;
  • tiosulfato:glutatión sulfurtransferase: KAT, agora chamada "TSTD1";
  • adenililtransferase e sulfurtransferase: MOCS3;
  • 3-mercaptopiruvato sulfurtransferase: MPST, tamén coñecida como "TSTD2"
  • non é un encima: TBCK; TSGA14;
  • ubiquitina carboxilo-terminal hidrolase: USP8;
  • de actividade descoñecida: TSTD3
  1. Cipollone R, Ascenzi P, Tomao P, Imperi F, Visca P (2008). "Enzymatic detoxification of cyanide: clues from Pseudomonas aeruginosa Rhodanese". Journal of Molecular Microbiology and Biotechnology 15 (2–3): 199–211. PMID 18685272. doi:10.1159/000121331. 
  2. EC 2.8.1.1, no International Union of Biochemistry and Molecular Biology
  3. Cipollone R, Ascenzi P, Visca P (febreiro de 2007). "Common themes and variations in the rhodanese superfamily". IUBMB Life 59 (2): 51–9. PMID 17454295. doi:10.1080/15216540701206859. 
  4. Cipollone R, Ascenzi P, Tomao P, Imperi F, Visca P (2008). "Enzymatic detoxification of cyanide: clues from Pseudomonas aeruginosa Rhodanese". Journal of Molecular Microbiology and Biotechnology 15 (2–3): 199–211. PMID 18685272. doi:10.1159/000121331. 
  5. "Thiosulphate sulfurtransferase, conserved site (IPR001307)". EMBL-EBI (en inglés). InterPro. 
  6. Gliubich F, Gazerro M, Zanotti G, Delbono S, Bombieri G, Berni R (agosto de 1996). "Active site structural features for chemically modified forms of rhodanese". The Journal of Biological Chemistry 271 (35): 21054–61. PMID 8702871. doi:10.1074/jbc.271.35.21054. 
  7. Jaszczak E, Polkowska Ż, Narkowicz S, Namieśnik J (xullo de 2017). "Cyanides in the environment-analysis-problems and challenges". Environmental Science and Pollution Research International 24 (19): 15929–15948. PMC 5506515. PMID 28512706. doi:10.1007/s11356-017-9081-7. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

Rhodanese Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.