Mucilaxe

Unha orballiña (Drosera) coa folla dobrada arredor dunha mosca atrapada por mucilaxe.

A mucilaxe é en química calquera substancia viscosa produto da disolución de goma (ou dextrina) en auga, utilizada para suspender substancias insolúbeis e para aumentar a viscosidade.

No eido da bioloxía refírese a unha substancia viscosa que se encontra nalgúns vexetais, coagulábel ao alcol.

As mucilaxes son análogas, pola súa composición e as súas propiedades, ás gomas, dan coa auga disolucións viscosas ou se inchan en elas para formaren unha pseudodisolución xelatinosa.

Atópanse no argazo, na liñaza (sementes do liño), nas sementes de chía (Salvia hispanica), nas raíces da malva, no marmeleiro, nos liques, nos cactos do xénero Opuntia, en certos fungos e en moitos vexetais.

Proceden da degradación da celulosa, da calosa, da lignina e das materias pécticas.

Medicina

Cunca con mucilaxe da primeira metade do século XX. Da colección do Museo del Objeto del Objeto en México.

Son utilizados nas emulsións e suspensións a xeito de excipiente, como vehículo cuxa función é o transporte dos fármacos encargados de constituír unha menciña. O seu obxectivo é conseguir un fármaco estábel e doado de administrar. É dicir, emprégase para vehicular, cohesionar, e conseguir a biodispoñibilidade axeitada do principio activo dun medicamento. Determinan a consistencia, a forma ou o volume das preparacións farmacéuticas.

Asóciase un efecto positivo das mucilaxes nas catarreiras das vías respiratorias, mais non hai datos clínicos que amosen a súa efectividade, e o seu uso soamente se basea nas aplicacións tradicionais.

Por oxidación dan ácido múcico e, por hidrólise, pentosas e mais hexosas.