Geffen Records
Geffen Records | |
---|---|
Acrónimo | Geffen |
Tipo | selo discográfico |
Data de fundación | 1980 |
Fundador(es) | David Geffen |
Organización matriz | Universal Music Group |
Sede | Santa Monica |
País | Estados Unidos de América |
Na rede | |
http://www.geffen.com | |
| |
[ editar datos en Wikidata ] |
Geffen Records é un selo discográfico estadounidense, propiedade de Universal Music Group, e operado como un terzo do grupo de selos de Universal Interscope-Geffen-A&M.
Historia
[editar | editar a fonte]Comezos
[editar | editar a fonte]Geffen Records fundouna en 1980 o industrial do mundo da música David Geffen quen, a principios dos 70, xa fundara Asylum Records. Geffen renunciou a Asylum en 1975, cando foi nomeado vicepresidente de Warner Brothers Pictures. Foi despedido de Warner sobre o ano 1978, pero estivo bloqueado por un contrato que lle impedía traballar durante 5 anos noutro lugar. David volveu traballar en 1980 e chegou a un acordo con Warner Bros. Records para crear Geffen Records. Warner proporcionou o 100% dos fondos para as operacións do selo e para a distribución das súas edicións nos Estados Unidos, Canadá e o Reino Unido (CBS/Epic Records encargouse da distribución no resto do mundo ata 1985, cando Warner Bros. tamén se encargou desas zonas). Porén, no Reino Unido o selo cambiou a distribución de Warner Bros. a CBS en 1981. Os beneficios foron compartidos ao 50% entre Geffen e os seus respectivos distribuidores.
O primeiro artista en asinar con Geffen Records foi Donna Summer, sendo o seu álbum The Wanderer a primeira edición do selo en 1980. A este disco seguiulle Double Fantasy de John Lennon e Yoko Ono, o primeiro traballo de Lennon dende 1975. Dúas semanas despois de que entrase nas listas Lennon foi asasinado en Nova York. Posteriormente o álbum chegou a vender millóns de copias, dándolle a Geffen o seu primeiro sinxelo e álbum número 1.
A medida que avanzaban os anos 80, Geffen tería éxito con artistas como Quarterflash, Oxo, Asia, Wang Chung, Kylie Minogue e Sammy Hagar. Mentres tanto, o selo continuou asinando cun feixe de iconas da música xa establecidos, como Elton John, Irene Cara, Cher, Don Henley, Joni Mitchell, Neil Young, Peter Gabriel, Jennifer Holliday e Sonic Youth. Cara ao final da década, a compañía tamén comezou a facerse un nome como selo de rock, grazas ao éxito de Whitesnake, Guns N' Roses, Tesla e o regreso ao grande público da banda dos 70 Aerosmith. Isto levou a Geffen a crear un selo subsidiario, bautizado como DGC Records, no ano 1990, centrado e son máis progresivos (xunto con algúns grupos de heavy metal) e que posteriormente abrazou a popularización do rock alternativo. Geffen tamén se encargou da distribución da primeira encarnación de Def American Recordings a través de Warner Bros. de 1988 ata 1990.
Adquisición por parte de MCA
[editar | editar a fonte]Despois dunha década operando a través de Warner, cando o seu contrato coa compañía rematou, o selo foi vendido a MCA Music Entertainment (posteriormente rebautizada como Universal Music Group) en 1990. O acordo fixo que David Geffen gañase ao redor de 800 millóns de dólares en accións e un contrato de traballo que duraba ata 1995. Despois da venda, Geffen Records operou como un dos principais selos administrados independentemente de MCA. Geffen dimitiu como xefe do selo en 1995 e colaborou con Jeffrey Katzenberg e Steven Spielberg para formar DreamWorks SKG, un ambicioso imperio multimedia adicado a cine, televisión, libros e música. Geffen Records distribuiría edicións do selo DreamWorks Records, subsidiaria da nova empresa.
Interscope-Geffen-A&M
[editar | editar a fonte]Universal Music Group adquiriu PolyGram en 1999, dando como resultado unha reorganización dos selos da corporación. Geffen Records, xunto con A&M Records, fusionouse posteriormente con Interscope Records. A pesar de que Geffen continuaría existindo como marca, foi reducida para encaixar na maior expansión de Interscope (que tamén se encargou da distribución de DreamWorks Records). Ao mesmo tempo, a distribución internacional das edicións de Interscope e Geffen pasou a un ex-selo de PolyGram, Polydor Records, que xa se encargara de distribuír a A&M no estranxeiro (a cambio de que A&M se encargase das edicións de Polydor nos Estados Unidos).
De cara ao ano 2000, a pesar de que Geffen Records xa non operaba de xeiro independente en UMG e tomou unha posicións máis submisa tras Interscope, continuou facendo negocios de forma estable ata que no ano 2003 UMG incorporou MCA Records a Geffen. Aínda que Geffen tiña sido principalmente un selo de pop-rock, a súa absorción de MCA (e todo o seu catálogo) fixo que agora o selo tivese unha maior diversidade musical incorporando a artistas como Mary J. Blige, The Roots, Blink-182 ou Common. Mentres tanto, DreamWorks Records tamén foi incorporada, traendo a Nelly Furtado, Lifehouse ou Rufus Wainwright a Geffen. DGC Records tamén sería absorbida en 2003, pero reestableceuse en 2007.
A absorción por parte de Geffen de MCA e DreamWorks, xunto coa continua incorporación de novos artistas como Ashlee Simpson, Angels & Airwaves, Snoop Dogg e The Game, impulsou á compañía ata o punto de igualarse a Interescope, levando a algúns expertos da industria a especular que podería volver a funcionar independentemente como parte de UMG novamente. De cara finais do 2007, porén, Geffen foi absorbida por Interscope.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Páxina do selo (en inglés)