Corrixidor

Monumento en Calabazanos a Gómez Manrique, que foi nomeado en 1477 Corrixidor de Toledo polos Reis Católicos.

Un corrixidor era un funcionario real, instituído en Castela por Henrique III ao redor de 1393, cuxa misión era representar á Coroa no ámbito municipal e controlar a vida municipal con amplas funcións administrativas e xudiciais.

Funcións

As súas funcións eran varias: representar á monarquía a nivel local, xestionar o desenvolvemento económico e administrativo dos municipios, presidir os concellos, dando validez ás súas decisións, ser xuíz en primeira ou segunda instancia etc. Desapareceron en 1833 ao instaurarse os Gobernadores políticos, no ámbito administrativo, e remodelarse o sistema xudicial.

Nas colonias americanas, particularmente en Chile, os corrixidores estampaban o seu cargo nos documentos e nas cerimonias, indicando as facultades investidas neles. De feito, unha fórmula recorrente era nomearse deste xeito: "Xustiza maior e lugartenente de capitán xeral", o cal significaba que nos territorios onde aqueles exercían o mando, tiñan plenos dereitos de administrar xustiza e comandar forzas militares.

Co a chegada dos Borbóns en España, a figura do corrixidor foi substituída por unha de máis amplas atribucións e prestixio: o intendente. No ámbito máis local entraron en funcións os subdelegados.

Véxase tamén

Bibliografía

• González Alonso, Benjamín (1970). El corregidor castellano (1348-1808) (en castelán). Madrid: Instituto de Estudios Administrativos.