Lucio Tarquinio o Soberbio
Tarquinio o Soberbio foi o sétimo e último rei de Roma. Fillo de Tarquinio Prisco e xenro de Servio Tulio, Tarquinio tamén era de orixe etrusca. Foi durante o seu reinado cando os etruscos atinxiron a cúspide do seu poder. Tarquinio usou a violencia, o asasinato e o terror para manter o control sobre Roma como ningún rei anterior os empregara, derrogando mesmo moitas reformas constitucionais que estableceran os seus predecesores. A súa mellor obra para Roma foi a finalización do templo a Xúpiter, iniciado polo seu pai Prisco.
  | |
| Nome orixinal | (la) L. Tarquinius Superbus |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | século VI a. C. Roma Antiga |
| Morte | 495 a. C. Cumas, Italia |
 Rei de Roma | |
| 534 a. C. – 509 a. C. ← Servio Tulio – Supresión do cargo → | |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Período de tempo | Segundo Reino Romano e Early Roman Republic (en)  |
| Familia | |
| Familia | Dinastía Tarquinia |
| Cónxuxe | Tullia Major Tullia Minor |
| Fillos | Tito Tarquinio (  ) Tullia MinorAruns ( ) Tullia MinorSexto Tarquínio ( ) Tullia MinorTarquinia ( ) Tullia Minor |
| Pais | Gnaeus Tarquinius Lucio Tarquinio Prisco e valor descoñecidoTanaquil |
| Irmáns | Arruns Tarquinius Tarquinia Tarquinia the Elder |
| Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft, (sec:Tarquinius 7) |
 | |
| Reis de Roma | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rei | Período de reinado | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rómulo | -753 --716 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numa Pompilio | -715--674 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tulio Hostilio | -673--642 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Anco Marcio | -642--617 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tarquinio Prisco | -616--579 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Servio Tulio | -578--535 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tarquinio o Soberbio | -535--510 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tarquinio aboliu e destruíu todos os santuarios e altares sabinos da Roca Tarpeia, enfurecendo desta forma ao pobo romano. O punto crucial do seu tiránico reinado sucedeu cando permitiu a violación de Lucrecia, unha romana patricia, por parte do seu propio fillo Sexto. Un parente de Lucrecia, Lucio Xunio Bruto (antepasado de Marco Xunio Bruto), convocou o Senado, que decidiu a expulsión de Tarquinio no ano 510 a.C..
Tras a expulsión de Tarquinio, o Senado decidiu abolir a monarquía, convertendo Roma nunha república no ano 509 a.C. Lucio Xunio Bruto e Lucio Tarquinio Colatino, sobriño de Tarquinio e viúvo de Lucrecia, convertéronse nos primeiros cónsules do novo goberno de Roma. Este novo goberno permitiría co tempo a conquista polos romanos de case todo o mundo mediterráneo, unha forma de goberno que sobreviviu durante case cincocentos anos ata a ascensión de Xulio César e César Augusto.