Instituto de Francia
O Instituto de Francia (en francés Institut de France) é unha institución académica francesa creada o 25 de outubro de 1795.
Instituto de Francia | |
---|---|
Tipo | sociedade científica |
Data de fundación | 25 de outubro de 1795 |
Fundador(es) | Convenção |
Secretario/a | Xavier Darcos |
Organización subsidiaria | Fondation Thiers |
Sede | Palais de l'Institut de France |
País | Francia |
48°51′25″N 2°20′14″L / 48.8568375, 2.3372581 | |
Na rede | |
http://www.institut-de-france.fr/ | |
[ editar datos en Wikidata ] |
O Instituto fomenta a investigación e apoia a creación, mediante premios, bolsas e axudas. Situado baixo a protección do presidente da República, tamén é o gardián dun importante patrimonio formado por residencias e coleccións que lle foron legadas desde finais do século XIX.[1]
Composición
editarNa actualidade, comprende as seguintes cinco academias francesas:[1]
- Academia Francesa (Académie française, fundada en 1635);
- Academia de Inscricións e Linguas Antigas (Académie des inscriptions et belles-lettres, fundada en 1663);
- Academia de Ciencias (Académie des sciences, fundada en 1666);
- Academia de Belas Artes (Académie des beaux-arts, fundada en 1816);
- Academia de Ciencias Morais e Políticas (Académie des sciences morales et politiques, fundada en 1795, suprimida en 1803 e restablecida en 1832).
Outras institucións dependentes
editarO Instituto xestiona, ademais, varios museos e castelos:
- En París, o museo Jacquemart-André, instituído coa colección privada de dito matrimonio, e o museo Marmottan.
- Fóra de París, administra os castelos de Chantilly, onde se encontra o museo Condé, de Langeais, de Braux-Sainte-Cohière, de Abbadie e de Castries, o museo Claude Monet, a Real Abadía de Chaalis, a Vila Éphrussi de Rothschild, a Casa de Louis Pasteur, a Vila Grega Kérylos, e o Manoir de Kerazan.
Do Instituto dependen catro bibliotecas de investigación:
- A Biblioteca Mazarino
- A Biblioteca Thiers
- A Biblioteca do Instituto
- A Biblioteca do museo Condé no castelo de Chantilly
En 2005, comezou a emitir Canal Académie, unha radio por Internet ligada ás actividades do Instituto.[2]
O edificio
editarEn 1661, o cardeal Mazarino, posuidor dunha gran fortuna, dispuxo no seu testamento que fora erixido un palacio que albergara a fundación dunha Academia na que serían educados sesenta nobees nados nas catro provincias conquistadas e vinculadas a Francia polos tratados de Westfalia (1648) e dos Pireneos (1659) (de aí o nome: "Colexio das Catro Nacións", que eran o Artois, a Alsacia, o Pinerolo e os condados cataláns do Rosellón, Conflent, Vallespir e a Alta Cerdaña.
Jean-Baptiste Colbert, secretario de Estado de Lois XIV, encargou a Louis Le Vau a realización dos planos do palacio. Este debería erixirse fronte ao Louvre, na outra beira do río Sena. A construción do edificio levouse a cabo entre 1662 e1688.
En 1796, o edificio albergaba un liceo elitista, a "Escola Central das Catro Nacións".
Criticada por Napoleón I pola súa ensinanza pouco moral e de tendencia demasiado revolucionaria, pechouna en 1802. En 1805, pediu que o Instituto de Francia se instara no palacio. O arquitecto Antoine Vaudoyer transformou entón a capela nunha sala onde os académicos puideran levar a cabo as súas sesións.
Galería
editar-
Pequena sala de sesións
-
Gran sala de sesións
-
A cúpula, vista desde o interior
-
A biblioteca do Instituto de Francia
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 Páxina web oficial (en francés). Consultada o 27 de agosto de 2020.
- ↑ "El Instituto de Francia, en el corazón del conocimiento" (en español). Consultado o 27 de agosto de 2020.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Instituto de Francia |
Bibliografía
editar- Léon Aucoc (1889): L’Institut de France. Lois, statuts et règlements concernant les anciennes Académies et l’Institut de 1635 à 1889. París: Imprimerie nationale. (Ler en liña en Gallica).
- Léon Aucoc (1889): L’Institut de France et les anciennes Académies. París: Éditions Plon.
- Daniel Garcia (2014): Coupole et dépendances. París: Éditions du moment. ISBN 978-2-3541-7264-0.
Outros artigos
editarLigazóns externas
editar- Páxina web oficial (en francés).