Giulio Natta
Giulio Natta, nado o 26 de febreiro de 1903 en Porto Maurizio, actual Imperia (Italia) e finado o 2 de maio de 1979 en Bérgamo (Italia), foi un químico e profesor universitario italiano galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1963.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 26 de febreiro de 1903 Porto Maurizio, Italia |
Morte | 2 de maio de 1979 (76 anos) Bérgamo (Italia) |
Causa da morte | párkinson |
Educación | Universidade Politécnica de Milán |
Actividade | |
Campo de traballo | Química orgánica |
Lugar de traballo | Pavia Milán Turín Roma |
Ocupación | químico, inventor, profesor universitario |
Empregador | Universidade Politécnica de Milán Universidade de Milán Universidade de Pavia Universidade de Roma La Sapienza Universidade politécnica de Turín |
Membro de | |
Premios | |
Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Натта Джулио) Obálky knih, Armenian Soviet Encyclopedia, vol. 8 (en) , (p.196) |
Páxina web | giulionatta.it |
Traxectoria
editarDiplomado con apenas 16 anos no Liceo-Ginnasio Cristoforo Colombo de Xénova doutorouse en 1924 en enxeñería química no Instituto Politécnico de Milán. En 1933 foi nomeado profesor de química na Universidade de Pavia, en 1935 o foi da Universidade de Roma, entre 1936 e 1938 do Instituto Politécnico de Química Industrial de Turín e finalmente en 1938 xefe do departamento de enxeñería química do Instituto de Milán.
Investigacións científicas
editarAs súas primeiras investigacións culminaron en novos métodos de sínteses do metanol, pero a partir de 1950 dedicouse case exclusivamente á química dos altos polímeros. En 1954 conseguiu manufacturar polipropileno cunha alta cristalización fraccionando mesturas amorfas, sendo denominado "isotáctico" pola simetría espacial da súa estrutura molecular.
Continuando os seus estudos sobre os polímeros macromoleculares, contribuíu de xeito extraordinario ao actual coñecemento do mecanismo de acción dos catalizadores estereoespecíficos e dos polímeros de estrutura espacial de gran regularidade.
En 1963 foi galardoado, xunto ao químico alemán Karl Ziegler, co Premio Nobel de Química polo seu traballo no estudo de catalizadores para a polimerización estereoselectiva de polialquenos terminais, os chamados Catalizadores Ziegler-Natta.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editarLigazóns externas
editar- Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1963 (en inglés)
- Biografía na páxina do Instituto Nobel 1963 (en inglés)
- Biografias e vidas (en castelán)
Predecesor: John Cowdery Kendrew e Max Ferdinand Perutz |
Premio Nobel de Química 1963 compartido con Karl Ziegler |
Sucesor: Dorothy Crowfoot |