Bob Cousy
Robert Joseph Cousy, nado o 9 de agosto de 1928 en Nova York, Estados Unidos, é un ex xogador profesional de baloncesto, que xogou como base en Boston Celtics dende 1951 a 1963, e brevemente con Cincinnati Royals na tempada 1969-70. Esta recoñecido como un dos mellores xogadores da historia no seu posto. É coñecido como "The Cooz" ou "Houdini of the Hardwood".
Universidade Holy Cross
editarCousy xogou en Holy Cross durante a súa carreira univerasitaria, onde foi o MVP do equipo e máximo anotador en 1949 e 1950, dúas veces All-Conference e All-New England (1949 e 1950), e nomeado por Sporting News no segundo mellor equipo do All-American en 1949 e no primeiro equipo ao ano seguinte. Liderou a Holy Cross ao campionato da NCAA de 1947.
Carreira NBA
editarCousy foi elixido no Draft da NBA de 1950 por Tri-Cities Blackhawks, e inmediatamente traspasado a Chicago Stags, e máis tarde elixido polos Celtics nun draft no que se seleccionaban os xogadores que quedaran libres tras a desaparición dos Stags. Na NBA, liderou ao seu equipo a seis campionatos, incluído un en 1957 e posteriormente cinco consecutivos, de 1959 a 1963. Este cinco aneis foron parte do oito conseguidos de maneira consecutiva por Boston.
Cousy é o xogador que máis asistencias repartiu na historia dos Celtics con 6955. Liderou a NBA en asistencias desde 1953 a 1960, esta última tempada cunha media de 9,5, a súa marca persoal. Ademais, anotou 16.960 puntos e participou no NBA All-Star Game en trece ocasións consecutivas, sendo o MVP do devandito encontro en 1954 e 1957. Tamén foi nomeado MVP na tempada 1957-58, no mellor quinteto desde 1952 a 1961 e no mellor segundo en 1962 e 1963. Cousy aínda posúe dúas marcas NBA: as de máis asistencias repartidas nunha metade (19, o 27 de febreiro de 1959 ante Minneapolis Lakers) e os de máis tiros libres nun partido de playoffs (ou realmente en calquera partido de NBA), cando anotou 30 dos 32 tentados o 21 de marzo de 1953 ante Syracuse.
Cousy retirouse oficialmente dos Celtics ao finalizar a tempada 1961-62, pero regresou sete anos máis tarde e xogou sete partidos con Cincinnati Royals, na actualidade Sacramento Kings. Foi adestrador dos Royals de 1969 a 1974, pero non foi capaz de dirixir ao equipo a un balance superior a 36-46. Durante a tempada 1973-74, foi despedido cando asinaba unha marca de 6-16.
Vida tras a NBA
editar
En 1963, a autobiografía máis vendida de Bob Cousy, "Basketball Is My Life", foi publicada. No libro describe como rompeu o seu brazo dereito cando era un neno e viuse forzado a practicar deportes usando a súa man esquerda. Sentiu que o ser ambidextro fíxolle mellor xogador de baloncesto. Ese mesmo converteuse no adestrador de Boston College, e en seis tempadas tivo unha marca de 117 vitorias e 38 derrotas, e foi nomeado Adestrador do Ano de New England en 1968 e 1969.
Cousy gozou dunha vida moi pública no seu retiro. Fixo de Comisionado na American Soccer League a finais dos 70, apareceu na película Blue Chips, e traballou para os Celtics unha vez que os seus días como xogador chegaron ao seu fin. Tamén traballou como comentarista en retransmisións de baloncesto. Ademais, o seu mítico dorsal 14 foi retirado polos Celtics. En 1996, foi elixido pola NBA como un dos "50 mellores xogadores da historia da NBA", e ESPN colocoulle na posición 94 na súa lista dos 100 mellores atletas do século XX.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar- Basketball Hall of Fame Perfil
- Todo sobre Bob Cousy Arquivado 27 de maio de 2020 en Wayback Machine.