[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

barn

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
L’étymologie est un peu loufoque : un des physiciens du projet Manhattan a comparé en plaisantant avec l’expressions « as big as a barn » (aussi grande qu’une grange) les réactions des atomes d’uranium par rapport aux sections efficaces typiques des réactions nucléaires. L’utilisation du mot barn a aussi permis de garder un certain secret sur les recherches menées pendant la guerre. Et finalement le mot est resté.
Singulier Pluriel
barn barns
\baʁn\

barn \baʁn\ masculin

  1. (Métrologie) (Physique) Unité servant à mesurer une section efficace qui équivaut à 10-28m2.
    • Le barn est homogène à une surface.
    • Le barn (qui signifie « grange » en anglais) fut ultérieurement introduit comme unité de mesure, et la section efficace s’exprimant comme un certain nombre de fois 10-24 cm2 devint ce même nombre de barns. Un picobarn représente un millième de milliardième (10-12) de barn, soit 10-36 cm2. — (Jim Baggott, traduit par Benoît Clenet, La particule de Dieu, Dunod, Paris, 2013, page 164)

Prononciation

[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Du vieil anglais bereærn, de bere, « orge » et ærn, « maison », d’où littéralement « abri à grains ».

barn \bɑː(ɹ)n\

  1. (Agriculture) Grange, fenil.
  2. Baraque.
  3. (Métrologie) Barn.

Vocabulaire apparenté par le sens

[modifier le wikicode]

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • barn sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 
  • grange sur l’encyclopédie Wikipédia
Du moyen breton barn[1].
À comparer avec le mot gallois barn (sens identique).
Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté barn barnioù barnoù
Adoucissante varn varnioù varnoù
Durcissante parn parnioù parnoù

barn \ˈbarn\ féminin

  1. Jugement.
    • Le jour du jugement dernier.
      Dez ar Varn Ziwezhañ.
  2. Magistrature.
Mutation infinitif
Non muté barn
Adoucissante varn
Durcissante parn

barn \ˈbarn\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale barn-

  1. Juger.
    • Divizout a rejont koulskoude gortoz ganedigezh he cʼhrouadurig a-raok he barn. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 20)
      Ils décidèrent (Décider ils firent) pourtant d’attendre la naissance de son bébé avant de la juger.
  2. Arbitrer.

Variantes orthographiques

[modifier le wikicode]

Forme de verbe

[modifier le wikicode]
Mutation Forme
Non muté barn
Adoucissante varn
Durcissante parn

barn \ˈbarn\

  1. Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe barn/barnañ/barniñ.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe barn/barnañ/barniñ.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499


barn \Prononciation ?\

  1. Barn.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Neutre Singulier Pluriel
Indéfini barn børn
Défini barnet børnene

barn \Prononciation ?\ neutre

  1. Enfant.
  2. (Métrologie) Barn.
  • barn sur l’encyclopédie Wikipédia (en danois) 
Singulier Pluriel
barn barnes

barn \Prononciation ?\

  1. (Métrologie) Barn.
Apparenté au breton barn (« juger, jugement »), à brawd (« jugement »), bardd (« barde »), plus avant[1], au latin fero, avec le sens abstrait de « porter un jugement, porter la justice » qui est dans le composé legislator.
Singulier Pluriel
Non muté barn barnau
Lénition farn farnau
Nasalisation marn marnau

barn \Prononciation ?\ féminin

  1. Opinion, jugement.

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]
  • barn sur l’encyclopédie Wikipédia (en gallois) 

Références

[modifier le wikicode]
  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

barn \barn\

  1. Enfant.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Invariable
barn

barn \Prononciation ?\ masculin invariable

  1. (Métrologie) Barn.
  • barn sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
Racine inventée arbitrairement[1].

barn \barn\

  1. Exploitation agricole, ferme.
    • Va barn fu worat. — (1=vidéo)
      Nous allons visiter une ferme.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • France : écouter « barn [barn] »

Références

[modifier le wikicode]
  • « barn », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Singulier Pluriel
Indéfini et barn barn
Défini barnet barnene/barna

barn \Prononciation ?\ masculin

  1. Enfant.
  2. (Métrologie) Barn.

Prononciation

[modifier le wikicode]

barn

  1. (Métrologie) Barn.

Prononciation

[modifier le wikicode]
Singulier Pluriel
barn barns

barn \Prononciation ?\ masculin

  1. (Métrologie) Barn.
  • barn sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais) 
Du vieux suédois barn

Nom commun 1

[modifier le wikicode]
Neutre Indéfini Défini
Singulier barn barnet
Pluriel barn barnen

barn \bɑːrn\ neutre

  1. Enfant.

Nom commun 2

[modifier le wikicode]

barn \Prononciation ?\ invariable

  1. (Métrologie) Barn.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Du proto-germanique *barną (« enfant »), lui-même issu de l'indo-européen commun * bʰer- (« porter »).

barn *\Prononciation ?\ neutre

  1. Enfant.

Dérivés dans d’autres langues

[modifier le wikicode]