دهل
فارسی
[ویرایش]
ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /دُهُل/
اسم
[ویرایش]
دهل
- (موسیقی ایرانی): طبل بزرگ با چنبر چوبی، که دو دهانه آن با پوست پوشیده شده و زیر و بمیِ آن تا حدی قابل تنظیم است. آن را بوسیله یک بند از گردن و شانه می‌آویزند و با دو چوب کلفت و نازک بر آن می‌کوبند. کوس.
استعاره
[ویرایش]
- دهل دریده کنایه از: رسوا، مفت توضیح.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین