فی
ظاهر
فی (بزرگ Φ، کوچک φ یا ϕ)، [fī] بیست و یکمین حرف الفبای یونانی است. در یونانی مدرن تلفظ ف دارد، اما در یونانی قدیم تلفظ [pʰ]، داشت. حرف همردیف آن در سیرلیک اف است.
حالت کوچک آن، (یا ) به عنوان نماد در موارد زیر به کار میرود:
- به عنوان نماد مجموعه تهی یا خالی در علم ریاضیات به کار میرود.
- نسبت طلایی در ریاضیات، هنر و معماری
- تابع فی اویلر φ(n)
- به عنوان نماد زاویه بعد از حرف تتا به کار میرود
به ویژه:
- آرگومان اعداد مختلط.
- فاز در یک موج.[۱]
- عرض جغرافیایی در دستگاه مختصات جغرافیایی شمالی-جنوبی.
- پتانسیل الکتریکی در فیزیک.
- تابع کار در الکترونیک.
- ضریب بیدوامی در ترمودینامیک
حالت بزرگ آن در موارد زیر به کار میرود:
- نماد قطر در مهندسی، بهطور غالب از فی استفاده میشود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ فییک پیشدانشگاهی (۱) فصل دوم دانشآموزان رشته ریاضی-فیزیک
الفبای یونانی | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Αα | Ββ | Γγ | Δδ | Εε | Ζζ | Ηη | Θθ | Ιι | Κκ | Λλ | Μμ | Νν | Ξξ | Οο | Ππ | Ρρ | Σσς | Ττ | Υυ | Φφ | Χχ | Ψψ | Ωω |
Ϝϝ* | Ϛϛ* | Ͱͱ* | Ϻϻ* | Ϙϙ* | Ϟϟ* | Ͳͳ* | Ϡϡ* | Ϸϸ* |