Fumiko Enchi

Fumiko Enchi
	;
Bizitza
Jaiotza	Asakusa-ku (en) , 1905eko urriaren 2a
Herrialdea	Japonia ; Japoniar Inperioa 1947)
Lehen hizkuntza	japoniera
Heriotza	Ikenohata (en) , 1986ko azaroaren 12a (81 urte)
Hobiratze lekua	Yanaka Cemetery (en)
Heriotza modua	berezko heriotza: bihotz-gutxiegitasuna
Hezkuntza
Heziketa	Japan Women's University (en)
Hizkuntzak	japoniera
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, eleberrigilea eta antzerkigilea
Jasotako sariak	ikusi Female Literary Award (1953) ; Noma Literary Prize (1957) ; Women's Literature Prize (1966) ; Tanizaki Prize (1969) ; Japanese Literature Grand Prix (1972) ; Person of Cultural Merit (1979) ; Order of Culture (1985) ;

Fumiko Enchi (japonieraz, 円地文子; Asakusa-ku, Tokio, Japonia, 1905eko urriaren 2a – Ikenohata, Japonia, 1986ko azaroaren 12a), Fumiko Ueda bere jatorriko izena zen. Showa aroko japoniar idazlerik garrantzitsuenetarikoa izan zen.^[1]^[2]

Bizitza

Fumiko Enchi Tokioko Asakusa barrutian jaio zen, eta Kazutoshi Ueda filologo eta hizkuntzalari ospetsuaren eta bere emazte Tsurukoren alaba zen.^[3]

Haurtzaroan osasun eskasa zuenez, ezin izan zuen eskola erregularretara joan, eta aitak erabaki zuen etxean eskola partikularrekin irakastea, non, batez ere, ingeles, frantses eta txinatar literatura ikasi zuen. Gainera, aitaren aldeko amonak klasiko japoniarretan zaletu zuen, hala nola Genji Monogatari, Edo aldiko gesakua, edo kabuki eta bunraku eleberri edo antzerkietan.^[4]

13 urterekin Oscar Wilde, Edgar Allan Poe, Kyōka Izumi, Nagai Kafu, Ryūnosuke Akutagawa irakurtzen zituen, eta bereziki Jun'ichirō Tanizaki, bere aszetismo sadomasokista bereziki interesatzen zitzaiolarik. Gainera, testu arraro asko eskuratu ahal izan zituen, bere aitaren hizkuntzalaritza mentoreak, Basil Hall Chamberlainek, 1910ean herrialdea utzi aurretik familiari hamaika mila liburu inguruko liburutegia eman zionean.^[5]

1918tik 1922ra, Japoniako Emakumeen Unibertsitatera joan zen, baina ikasketak utzi behar izan zituen osasun arazoengatik. Hala ere, bere aitak bultzatuta, Kaoru Osanai japoniar antzerki modernoaren sortzailearen irakurketak bezalako ekitaldietara joan zen.^[2]

Literatur ibilbidea

Bere ibilbide literarioa 1926an hasi zuen antzerkigile bezala bere kontakizunarekin ふるさと (Furusato) Kabuki argitalpenean. eta kritikak harrera ona egin zion, proletalgoaren mugimendu literarioarekiko bere sinpatiak agerian utziz. Lan horren ondoren etorri zen beste hauxe ere: 晩春騒夜 (Banshun sōya, Udaberriaren amaierako gau bat esna izenez itzul zitekeena, Arte de Mujeres (女人芸術, Nyonin Geijutsu?) aldizkariaren 1928ko iraileko alean argitaratu zena eta urte bereko abenduan estreinatu zuten Tsukiji Antzoki Txikian.^[6] Bi emakume artistek, Kayokok eta Mitsukok, gatazka bat dute arteari eta politikari buruz dituzten ikuspegi desberdinengatik. Hau izan zen Enchiren lehen obra eszenaratu zena.^[7]

1930ean, Yoshimatsu Enchi kazetariarekin ezkondu zen,Tokyo Nichi Nichi Shimbun egunkarian lan egiten zuena eta alaba bat izan zuten. Fikzioa idazten hasi zen orduan, baina antzerkigile gisa estreinatu zenean gertatu zenaren aldean, oso zaila egin zitzaion bere lanak argitaratzea. 1939tik aurrera, Tokyo Nichi Nichi Shimbun Genjiren ipuina japoniera modernoaren itzulpena seriean argitaratzen hasi zen arren, bere lehen eleberriek, Haizea bezalako hitzak (Kaze no gotoki kotoba, 1939), Zeruko eta itsasoko altxorrak el mar (Ten no sachi, umi no sachi, 1940) edo Udaberria eta udazkena (Shunju, 1943) ez zuten arrakasta handirik izan.^[8]

Gainera, 1945ean, ondasunak galdu zituen Tokioko bonbardaketa estrategikoan eta bere osasun arazoekin jarraitu zuen, 1946an umetokiko minbizia diagnostikatu ondoren histerektomia bat jasan behar izan zuen, eta ebakuntza osteko konplikazioak izan zituen. Hori zela eta, idazteari utzi zion 1951ra arte.

Arrakasta gerraostean

1953an, Enchiren eleberriari “Días de hambre” (ひもじい月日 Himojii Tsukihi) kritikak harrera ona egin zion. Familia ezbeharren eta gabezia fisiko eta emozionalen kontakizun bortitz eta lazgarria da, neurri batean gerran izandako esperientzia pertsonaletan oinarrituta, eta 1954an Emakume Literaturaren Saria irabazi zuen.

Enchiren hurrengo eleberria ere oso goraipatua izan zen: Los años de espera (Itxaron urteak), (女坂 Onnazaka, 1949-1957) lanak Noma Literatura Saria irabazi zuen.^[8] Eleberria Meiji garaian girotuta dago, eta gizarte-ordena patriarkalean ematen zaien rol iraingarria onartzea beste aukerarik ez duten emakumeen egoera zaila aztertzen du. Gobernuko funtzionario baten emaztea da protagonista, eta umiliatuta sentitzen da senarrak ohaideak hartu ez ezik, neskame eta bigarren mailako emazte gisa biziarazten dituenean teilatu beraren azpian.

1950eko eta 1960ko hamarkadetatik aurrera, Enchik arrakasta handia izan zuen, eta emakumeen psikologia eta sexualitatea aztertzen zituzten eleberri eta kontakizun labur ugari idatzi zituen. Emakumezkoen Maskarak (Onna men, 1958) lanean, protagonista La historia de Genji eleberriko Rokujō daman oinarritzen da, pertsonaia xamaniko gisa irudikatua. Semea Fuji mendian eskalada istripu batean galdu ostean, errain alarguna manipulatu du, semea izan dezan edozein bidetatik, galdu zuena ordezkatzeko. Liburuko aipu batek halaxe dio: "Emakume baten maitasuna mendeku grina bihurtzen da berehala, amaierarik gabeko odol ibai bihurtzen den obsesioa, belaunaldiz belaunaldi jariatzen dena".

Chamanismoaren eta jabetza espiritualaren gaia behin eta berriz agertzen da 1960ko hamarkadako Enchiren lanetan. Enchik budismoan emakumeen menperatze-tradizioak eta Japoniako erlijio autoktono sintoistan emakume xamanaren rola alderatu zituen, eta emakume xamana gizonen aurkako zigor edo emakumeen ahalduntze tresna gisa irudikatzeko bitarteko gisa erabili zuen. Fortuna faltsuen ipuin bat (Nama miko monogatari, 1965) lanean, Eiga Monogatariren bertsio berri batek (Un cuento de florecientes fortunas) Heian garaian kokatzen du istorioa, Teishi enperatriza protagonista zuela (Fujiwara no Teishi pertsonaia historikoa, Sadako izenez ere ezaguna), Ichijo enperadorearen emaztea. 1966ko Emakume Literaturako Saria irabazi zuen eleberriak. Itxaroten emandako urteak eta Maskarak lanekin batera, Fortuna faltsuen ipuin bat bere hirugarren lana da, Genjiren historia lanaren eragin zuzena izan duena.^[9]

Enchiren lanaren beste gai bat adineko emakumeen erotismoa da, berak gizonen eta emakumeen arteko desberdintasun biologiko gisa ikusten zuena. Saimun (1976), adineko emakume bat obsesionatu egiten da gizon gazteekin sexu-harremanen bidez biziberritu daitekeen fantasia batekin. Enchiren obrek errealismoko eta fantasia erotikoko elementuak uztartzen zituzten, estilo berritzailea garai hartan.^[10]

1986an hil zen, bihotzeko krisi baten ondorioz.

Lanak (hautaketa)

Eleberriak

1939 Kaze no gotoki kotoba (風の如き言葉)
1939 Onnazaka (女坂)- Los años de espera (ISBN:8420676234)
1940 Ten no sachi chi no sachi (天の幸・地の幸)
1958 Onnamen (女面') - Máscaras femeninas (ISNB:8420608839)
A Tale of False Fortunes (Nama miko monogatari, 1965), Roger Kent Thomas-en ingelesezko itzulpena (ISBN 0824821874 )

Antzezlanak

''Furusato'' (literalki "Jaioterria", 1926)
''Noche en vela a final de la primavera' (''Banshu sōya'', 1928)

Itzulpenak

Enchi Genji, La Historia de Genji-ren itzulpena japoniera modernora.

Aintzatespenak

1985ean, kultur merezimenduaren domina jaso zuen.^[8]
1986an Arteen Akademiako kide aukeratu zuten.^[8]

Erreferentziak

↑ Schierbeck, Sachiko (1994). Japanese Women Novelists in the 20th Century. 104 Biographies, 1900-1993. Copenhagen: Museum Tusculanum Press. p. 112.
↑ ^a ^b Rimer, Thomas J (2014). "The Columbia Anthology of Modern Japanese Drama". New York: Columbia University Press: 170.
↑ Wada, Tomoko (1987). 昭和文学全集 12. Shogakukan. pp. 473, 1069.
↑ Carpenter, Juliet Winters. (Jul 1990). «Enchi Fumiko: "A Writer of Tales"» Japan Quarterly; Tokyo 37: 343..
↑ Gessel, Van C.. (1988). «The "Medium" of Fiction: Fumiko Enchi as Narrator» World Literature Today 62 (3): 380. doi:10.2307/40144284..
↑ Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman :2 izeneko erreferentziarako
↑ Kano, Ayako. (2006). «Enchi Fumiko's Stormy Days: Arashi and the Drama of Childbirth» Monumenta Nipponica 61 (1): 59–91. doi:10.1353/mni.2006.0006..
↑ ^a ^b ^c ^d «Libros de FUMIKO ENCHI | Casa del Libro» casadellibro.
↑ Gessel, Van. (Summer 1988). «The "Medium" of Fiction: Fumiko Enchi as Narrator» World Literature Today 62 (Contemporary Japanese Literature): 380–385. doi:10.2307/40144284..
↑ McCain, Yoko. (1980). Eroticism and the Writings of Enchi Fumiko. , 32–46 or..

Bibliografia

Cornyetz, Nina. Dangerous Women, Deadly Words: Phallic Fantasy and Modernity in Three Japanese Writers, Stanford University Press, 1999. ISBN 0804732124
Kano, Ayako. "Enchi Fumiko's Stormy Days: Arashi and the Drama of Childbirth." Monumenta Nipponica, 61. liburukia, 1. zenbakia, 2006.
McClain, Yoko. "Eroticism and the Writings of Enchi Fumiko." The Journal of the Association of Teachers of Japanese, Volumen 15, Número 1, 1980 pp. 32-46. ISBN 08859884
Schierbeck, Sachiko. Japanese Women Novelists in the 20th Century. Museo Tusculanum Press (1994). ISBN 8772892684

Kanpo estekak

Datuak: Q264247

[1] Schierbeck, Sachiko (1994). Japanese Women Novelists in the 20th Century. 104 Biographies, 1900-1993. Copenhagen: Museum Tusculanum Press. p. 112.

[:1-2] Rimer, Thomas J (2014). "The Columbia Anthology of Modern Japanese Drama". New York: Columbia University Press: 170.

[3] Wada, Tomoko (1987). 昭和文学全集 12. Shogakukan. pp. 473, 1069.

[4] Carpenter, Juliet Winters. (Jul 1990). «Enchi Fumiko: "A Writer of Tales"» Japan Quarterly; Tokyo 37: 343..

[5] Gessel, Van C.. (1988). «The "Medium" of Fiction: Fumiko Enchi as Narrator» World Literature Today 62 (3): 380. doi:10.2307/40144284..

[:2-6] Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman :2 izeneko erreferentziarako

[Stormy_Days-7] Kano, Ayako. (2006). «Enchi Fumiko's Stormy Days: Arashi and the Drama of Childbirth» Monumenta Nipponica 61 (1): 59–91. doi:10.1353/mni.2006.0006..

[:3-8] «Libros de FUMIKO ENCHI | Casa del Libro» casadellibro.

[:02-9] Gessel, Van. (Summer 1988). «The "Medium" of Fiction: Fumiko Enchi as Narrator» World Literature Today 62 (Contemporary Japanese Literature): 380–385. doi:10.2307/40144284..

[10] McCain, Yoko. (1980). Eroticism and the Writings of Enchi Fumiko. , 32–46 or..

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]