Triunuanoj
| Triunuanoj | ||
|---|---|---|
| Dinastio | ||
| ordeno almozanta • order for the redemption of Christian captives | ||
| Apero | 1194 vd | |
| Dinastiaj rilatoj | ||
| Fondinto | Johano el Matha vd | |
| Branĉoj | triunuano vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
La Ordeno de la Triunuanoj aŭ Ordeno de la Trinitatanoj[1] estis unu el la ĉefaj religiaj ordenoj kiuj etendiĝis tra Hispanio kaj Eŭropo dum la Mezepoko.
La Ordeno de la Sanktega Triunuo kaj de la Elaĉeto de Prizonuloj' aŭ Ordeno Triunua (Triunuanoj) estas religia ordeno fondita de la franca Sankta Johano el Matha (1154-1213), de deveno provenca, kun propra regularo, aprobita de Inocento la 3-a la 17an de decembro de 1198 per la buleo Operante divine dispositionis; al kio unuiĝis la praktikaro de Sankta Felikso de Valois (kunfondinto de la Ordeno). Estas la unua oficiala institucio de la Katolika Eklezio dediĉata al la servo por elaĉeto de prizonuloj, nome kristanoj, kaptitaj de la nordafrikaj maŭroj. Iel prauloj de nunaj neregistaraj organizoj, kiaj la Ruĝa Kruco, Internacia Amnestio ktp.