Ota Pavel
| Ota Pavel | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Ota Pavel | ||
| Naskonomo | Otto Popper | |
| Naskiĝo | 2-an de julio 1930 en Prago | |
| Morto | 31-an de marto 1973 (42-jaraĝa) en Prago | |
| Tombo | New Jewish Cemetery (en)   vd
| |
| Lingvoj | ĉeĥa vd | |
| Ŝtataneco | Ĉeĥoslovakio vd
| |
| Familio | ||
| Gefratoj | Jiri Pavel (en) kaj Hugo Pavel (en) vd
| |
| Infanoj | Jiri Pavel (en) vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | verkisto ĵurnalisto sporta ĵurnalisto vd
| |
| Laborkampo | Literaturo kaj opinia ĵurnalismo vd
| |
| Verkado | ||
| Verkoj | Morto de belaj kapreoloj ❦ Kiel mi renkontis fiŝojn ❦ Plena kesto da ĉampano ❦ Q18621201 vd | |
| En TTT | Oficiala retejo vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Ota PAVEL, propranome Ota POPPER (naskiĝis la 2-an de julio 1930 en Prago - mortis la 31-an de marto 1973 en Prago) estis ĉeĥa sporta ĵurnalisto kaj verkisto de rakontoj pri la naturo. Pluraj el ili estis filmitaj.
La infanaĝon li travivis en Buštěhrad kaj Prago. Kiel infano, li kutimis partopreni fiŝkaptajn vojaĝojn, kaj tiel konatiĝis kun la mondo de akvo, maraj bestoj kaj la metio de fiŝkaptado; Tiele akvaj estaĵoj kaj fiŝkaptado formas ĉefan elementon en liaj rakontoj.
Dum la dua mondmilito li laboris en minejo de Kladno, dum liaj patro kaj du fratoj estis malliberigitaj en koncentrejo. En la jaroj 1945-1947 li studis komercan mezlernejon en Prago, sed abiturientan ekzamenon li povis plenumi nur en 1960.
Ekde 1949 li laboris kiel sporta redaktoro en la Ĉeĥoslovaka Radio, poste en la gazetoj Stadion kaj Československý voják (Ĉeĥoslovaka soldato). En 1964 li psike malsaniĝis, kio kaŭzis ankaŭ lian fruan morton.
Liaj aŭtobiografiaj rakontoj, publikigataj en diversaj gazetoj, estis kolektitaj en pluraj libroj laŭ siaj temoj.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Plná bedna šampaňského (Plena kesto da ĉampano, 1967)
- Smrt krásných srnců (Morto de belaj kapreoloj, 1971)
- Pohár od Pánaboha (Pokalo donace de Disinjoro, 1971)
- Syn celerového krále (Filo de celeria reĝo, 1972)
- Jak jsem potkal ryby (Kiel mi renkontis fiŝojn, 1974)
- Pohádka o Raškovi (Fabelo pri Raška, 1974)
- Veliký vodní tulák (Granda akva vagulo, 1980)
Filmoj laŭ liaj rakontoj
[redakti | redakti fonton]- Kapři pro wehrmacht (Karpoj por wehrmacht, 1975, reĝisoro Karel Smyczek)
- Zlatí úhoři (Oraj argiloj, 1979, reĝisoro Karel Kachyňa)
- Smrt krásných srnců (Morto de belaj kapreoloj, 1986, reĝisoro Karel Kachyňa)
En Esperanto
[redakti | redakti fonton]Liajn rakontojn tradukis Marie Břehová, kelkaj ŝiaj tradukoj aperis dise tra gazetaro, sed multaj atendas en manuskriptoj.