[go: up one dir, main page]

Saltu al enhavo

Montaro de Avilo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Montaro de Avilo
montomasivo
Alteco

1 708 m

Elstareco 1708 mfd2
Geografia situo 40° 39′ N, 4° 59′ U (mapo)40.656944444444-4.9841666666667Koordinatoj: 40° 39′ N, 4° 59′ U (mapo) f4
Montaro de Avilo (Kastilio kaj Leono)
Montaro de Avilo (Kastilio kaj Leono)
DEC
Situo de Montaro de Avilo
Montaro de Avilo (Hispanio)
Montaro de Avilo (Hispanio)
DEC
Situo de Montaro de Avilo
Map
Montaro de Avilo
Mineraloj granito
vdr
Ventogeneratoroj ĉe Cerro Gorría, plej alta pinto.
Jarcenta kverko.

Montaro de Avilo, en hispana Sierra de Ávila, estas montaro de la Centra Sistemo, kiu havas sian plej altan pinton ĉe la cerro de Gorría (1727 m.s.m.), ĉe la nordorienta pinto de la montaro, kie estas la kunejo de tiu ĉefa montarero, kun aliaj plej gravaj pintoj ĉe Las Fuentes (Cabeza Mesá, 1679 m) kun la altebenaĵo de Villanueva kun 1637 m, kaj kun alia pli malgrava okcidenten ki devenas el Avilo, kun 1576 m ĉe Risco del Viso kaj 1570 m ĉe Valdecasa.

Estas interrompo ĉe la valo de Sanchorreja, orienten ĉe 1300 m, kaj tiel estas nekonektitaj orografie la Montaro de Avilo kaj la montaro de Canto Cachado-Cerro Bajero kiu, kun 1554 m, konstituas la pinton de tiuj montoj descendanta iom post iom ĉe Casasola, Duruelo, Martiherrero kaj La Colilla ĝis Avilo, je 1130 m, farante la topografian konturon de la norda bordo de la valle de Amblés.

Ĝi konstituas tre klaran orografian unuon, de preskaŭ 1500 km² de etendo. El vidpunkto de homa geografio, la subkomarko de la Sierra de Ávila apartenas al la Komarko de Ávila kaj estas formata de dudeko da municipoj kaj submunicipoj kiuj okupas la geologian areon de la Sierra. El socia vidpunkto la montaro suferas la abundo de ventogeneratoroj kiuj generas profiton al grandaj entreprenoj kaj ĝenado al la lokanoj kaj al la naturo.

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Miguel Herrero Matías: La Sierra de Ávila. Geomorfología del área de contacto del Sistema Central con la cuenca del Duero entre los ríos Adaja y Tormes. Institución Gran Duque de Alba de la Excma. Diputación Provincial. Ávila 1996. ISBN 84-89518-16-5.
  • Miguel Herrero Matías: Aplicación de la Teledetección y el método cartográfico en el estudio geomorfoestructural de un área de zócalo cristalino «La Sierra de Ávila». Anales de Geografía de la Universidad Complutense, n.º 13, pp. 31-68. Madrid 1993.