Augustus De Morgan
| Augustus De Morgan | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 27-an de junio 1806 en Maduraj | |
| Morto | 18-an de marto 1871 (64-jaraĝa) en Londono | |
| Lingvoj | angla vd | |
| Ŝtataneco | Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando (1801–1922)  vd
| |
| Alma mater | Trinity College Universitato de Kembriĝo vd
| |
Subskribo 
| ||
| Familio | ||
| Edz(in)o | Sophia Elizabeth De Morgan (en)  vd
| |
| Infanoj | George De Morgan (en) , William De Morgan (en) , Mary De Morgan (en) vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | matematikisto advokato universitata instruisto filozofo logikisto vd
| |
| Laborkampo | Matematika logiko vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Augustus De Morgan ([d|ɪ|_|ˈ|m|ɔr|g|ən];[1] 27a de junio 1806 – 18a de marto 1871) estis brita matematikisto kaj logikisto. Li formulis la leĝojn de De Morgan kaj enkondukis la terminon matematika indukto, kiu faris tiun ideon rigora.[2] Li studis en la Trinity College (Kembriĝo). Li interesiĝis ankaŭ pri muziko kaj ludis fluton. Li estis unu el pioniroj de la nova Universitato de Londono pli malferma religie ol la tradiciaj de Oksfordo kaj Kembriĝo.
Elektitaj verkoj
[redakti | redakti fonton]- 1836. An Explanation of the Gnomonic Projection of the Sphere. London: Baldwin.
- 1837. Elements of Trigonometry, and Trigonometrical Analysis. London: Taylor & Walton.
- 1837. The Elements of Algebra. London: Taylor & Walton.
- 1838. An Essay on Probabilities. London: Longman, Orme, Brown, Green & Longmans.
- 1840. The Elements of Arithmetic. London: Taylor & Walton.
- 1840. First Notions of Logic, Preparatory to the Study of Geometry. London: Taylor & Walton.
- 1842. The Differential and Integral Calculus. London: Baldwin.
- 1845. The Globes, Celestial and Terrestrial. London: Malby & Co.
- 1847. Formal Logic or The Calculus of Inference. London: Taylor & Walton.
- 1849. Trigonometry and Double Algebra. London: Taylor, Walton & Malbery.
- 1860. Syllabus of a Proposed System of Logic. London: Walton & Malbery.
- 1872. A Budget of Paradoxes. London: Longmans, Green.[3]
Notoj
[redakti | redakti fonton]La leĝoj nomitaj laŭ De Morgan estis formulitaj jam de Vilhelmo de Okhamo (1287–1347) en la dua parto de lia verko summa logicae ([re]sumo de la logiko).[4]
- ↑ "De Morgan". Random House Webster's Unabridged Dictionary.
- ↑ De Morgan, (1838) Induction (mathematics), The Penny Cyclopedia.
- ↑ Karpinski, Louis (1916). “Review: A Budget of Paradoxes (2nd edn.), by Augustus De Morgan”, Bull. Amer. Math. Soc. 22 (9), p. 468–471. doi:10.1090/s0002-9904-1916-02839-4.
- ↑ William of Ockham (angle) (HTML). New World Encyclopedia.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- De Morgan, A., 1966. Logic: On the Syllogism and Other Logical Writings. Heath, P., ed. Routledge. A useful collection of De Morgan's most important writings on logic.
- De Morgan, Sophia Elizabeth. (1882) Memoir of Augustus De Morgan. Londono: Longmans, Green and Company.
- Grattan-Guinness, Ivor. (2000) The Search for Mathematical Roots 1870-1940. Princeton University Press.
- Macfarlane, Alexander. (1916) Lectures on Ten British Mathematicians of the Nineteenth Century. Nov-Jorko: John Wiley and Sons. Arkivigite je 2008-10-12 per la retarkivo Wayback Machine
- Merrill, Daniel D.. (1990) Augustus De Morgan and the Logic of Relations. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.