qanun

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: qanûn

English

[edit]
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia
Man playing a qanun

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Turkish kanun, from Ottoman Turkish قانون (kanun), from Arabic قَانُون (qānūn), from Ancient Greek κανών (kanṓn). Doublet of canon.

Noun

[edit]

qanun (plural qanuns)

  1. (music) A Near Eastern and Caucasian musical instrument related to the zither, dulcimer, or harp having either 26 strings and a single bridge, or 42 strings and two bridges.
    • 2009 June 21, Daniel J. Wakin, “Ensemble Ambitions in a World Divided”, in New York Times[1]:
      WISPS of mournful tunes from a cane flute mingled with the plucking, jangling arabesques of the zitherlike qanun, the oud and gentle drums.

Derived terms

[edit]

Translations

[edit]

References

[edit]
  • "kanoon." Webster's Third New International Dictionary, Unabridged. Merriam-Webster. 2002.

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

Ancient Greek κανών (kanṓn), ultimately Borrowed from Arabic قَانُون (qānūn).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ɡɑːˈnun]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: qan‧un

Noun

[edit]

qanun (definite accusative qanunu, plural qanunlar)

  1. law
    qanunu pozmaqto break the law
    qanuna əməl/riayət etməkto follow/obey the law
    qanun qəbul etməkto pass a law
    qanun çıxarmaqto make a law
    qanunu ləğv etməkto abolish the law
    qanun bizdən bunu tələb edirthis is required from us by the law
    qanun çərçivəsində işləməkto operate within the framework of law
    Bir dəfə qanun çıxarmışdılar ki, daha ölmək olmaz, qadağandır. Qanun tez-tez pozulurdu və axırda onu ləğv etdilər.
    Once they made a law that dying isn't allowed anymore, it's prohibited. The law was often violated and at the end they abolished it.
  2. statute
  3. (music) qanun, a musical instrument similar to a zither.

Declension

[edit]
    Declension of qanun
singular plural
nominative qanun
qanunlar
definite accusative qanunu
qanunları
dative qanuna
qanunlara
locative qanunda
qanunlarda
ablative qanundan
qanunlardan
definite genitive qanunun
qanunların
    Possessive forms of qanun
nominative
singular plural
mənim (my) qanunum qanunlarım
sənin (your) qanunun qanunların
onun (his/her/its) qanunu qanunları
bizim (our) qanunumuz qanunlarımız
sizin (your) qanununuz qanunlarınız
onların (their) qanunu or qanunları qanunları
accusative
singular plural
mənim (my) qanunumu qanunlarımı
sənin (your) qanununu qanunlarını
onun (his/her/its) qanununu qanunlarını
bizim (our) qanunumuzu qanunlarımızı
sizin (your) qanununuzu qanunlarınızı
onların (their) qanununu or qanunlarını qanunlarını
dative
singular plural
mənim (my) qanunuma qanunlarıma
sənin (your) qanununa qanunlarına
onun (his/her/its) qanununa qanunlarına
bizim (our) qanunumuza qanunlarımıza
sizin (your) qanununuza qanunlarınıza
onların (their) qanununa or qanunlarına qanunlarına
locative
singular plural
mənim (my) qanunumda qanunlarımda
sənin (your) qanununda qanunlarında
onun (his/her/its) qanununda qanunlarında
bizim (our) qanunumuzda qanunlarımızda
sizin (your) qanununuzda qanunlarınızda
onların (their) qanununda or qanunlarında qanunlarında
ablative
singular plural
mənim (my) qanunumdan qanunlarımdan
sənin (your) qanunundan qanunlarından
onun (his/her/its) qanunundan qanunlarından
bizim (our) qanunumuzdan qanunlarımızdan
sizin (your) qanununuzdan qanunlarınızdan
onların (their) qanunundan or qanunlarından qanunlarından
genitive
singular plural
mənim (my) qanunumun qanunlarımın
sənin (your) qanununun qanunlarının
onun (his/her/its) qanununun qanunlarının
bizim (our) qanunumuzun qanunlarımızın
sizin (your) qanununuzun qanunlarınızın
onların (their) qanununun or qanunlarının qanunlarının

Derived terms

[edit]

Indonesian

[edit]
Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology

[edit]

From Arabic قَانُون (qānūn), ultimately from Ancient Greek κανών (kanṓn). Doublet of kanon and kanun.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /qanun/
  • Hyphenation: qa‧nun

Noun

[edit]

qanun

  1. law, code
    Synonyms: peraturan, hukum, kaidah
    Synonym: kanun (informal)
    1. (Islam) laws established by Muslim sovereigns, in particular the body of administrative, economic and criminal law, especially promulgated by Ottoman sultans, in contrast to sharia, the body of law elaborated by Muslim jurists.
    2. (law) laws established by Aceh autonomous provincial government and the regencies or cities government under it as local law which govern the both governments and society in Aceh.

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

qanun

  1. (music) qanun, a musical instrument similar to a zither.
[edit]

Further reading

[edit]

Maltese

[edit]
Root
q-n-n
1 term

Etymology

[edit]

Inherited from Arabic قَانُون (qānūn).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

qanun m (plural qwienen)

  1. rule, norm
  2. rent
  3. church decree, canon