kapitan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Kapitän and kapitán

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

Internationalism, ultimately from Latin capitaneus, likely via Russian капитан (kapitan).

Noun

[edit]

kapitan (definite accusative kapitanı, plural kapitanlar)

  1. captain, commander, master, skipper, team leader
  2. (military) captain

Declension

[edit]
    Declension of kapitan
singular plural
nominative kapitan
 kapitanlar
definite accusative kapitanı
 kapitanları
dative kapitana
 kapitanlara
locative kapitanda
 kapitanlarda
ablative kapitandan
 kapitanlardan
definite genitive kapitanın
 kapitanların
    Possessive forms of kapitan
nominative
singular plural
mənim (“my”) kapitanım kapitanlarım
sənin (“your”) kapitanın kapitanların
onun (“his/her/its”) kapitanı kapitanları
bizim (“our”) kapitanımız kapitanlarımız
sizin (“your”) kapitanınız kapitanlarınız
onların (“their”) kapitanı or kapitanları kapitanları
accusative
singular plural
mənim (“my”) kapitanımı kapitanlarımı
sənin (“your”) kapitanını kapitanlarını
onun (“his/her/its”) kapitanını kapitanlarını
bizim (“our”) kapitanımızı kapitanlarımızı
sizin (“your”) kapitanınızı kapitanlarınızı
onların (“their”) kapitanını or kapitanlarını kapitanlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) kapitanıma kapitanlarıma
sənin (“your”) kapitanına kapitanlarına
onun (“his/her/its”) kapitanına kapitanlarına
bizim (“our”) kapitanımıza kapitanlarımıza
sizin (“your”) kapitanınıza kapitanlarınıza
onların (“their”) kapitanına or kapitanlarına kapitanlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) kapitanımda kapitanlarımda
sənin (“your”) kapitanında kapitanlarında
onun (“his/her/its”) kapitanında kapitanlarında
bizim (“our”) kapitanımızda kapitanlarımızda
sizin (“your”) kapitanınızda kapitanlarınızda
onların (“their”) kapitanında or kapitanlarında kapitanlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) kapitanımdan kapitanlarımdan
sənin (“your”) kapitanından kapitanlarından
onun (“his/her/its”) kapitanından kapitanlarından
bizim (“our”) kapitanımızdan kapitanlarımızdan
sizin (“your”) kapitanınızdan kapitanlarınızdan
onların (“their”) kapitanından or kapitanlarından kapitanlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) kapitanımın kapitanlarımın
sənin (“your”) kapitanının kapitanlarının
onun (“his/her/its”) kapitanının kapitanlarının
bizim (“our”) kapitanımızın kapitanlarımızın
sizin (“your”) kapitanınızın kapitanlarınızın
onların (“their”) kapitanının or kapitanlarının kapitanlarının

Further reading

[edit]

Crimean Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Russian капитан (kapitan)

Noun

[edit]

kapitan

  1. captain

Declension

[edit]
Declension of kapitan
singular plural
nominative kapitan kapitanlar
genitive kapitannıñ kapitanlarnıñ
dative kapitanğa kapitanlarğa
accusative kapitannı kapitanlarnı
locative kapitanda kapitanlarda
ablative kapitandan kapitanlardan

References

[edit]
  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[1], Simferopol: Dolya, →ISBN
  • “kapitan”, in Luğatçıq (in Russian)

Indonesian

[edit]
Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology

[edit]

From Malay kapitan, borrowed Portuguese capitam (“captain”), from Old Galician-Portuguese capitan, capitam, from Genoese Ligurian capitan, from Late Latin capitānus, from capitāneus, or Latin capitālis. Doublet of kapital and kapten.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kaˈpitan/
  • Hyphenation: ka‧pi‧tan

Noun

[edit]

kapitan (first-person possessive kapitanku, second-person possessive kapitanmu, third-person possessive kapitannya)

  1. (archaic) captain
    1. chieftain in the Eastern Lesser Sunda Islands (Nusa Tenggara Timur) and Mollucas (Maluku)
    2. a high-ranking government position in the civil administration of colonial Indonesia, Malaysia, Singapore, Borneo and the Philippines as community leaders of local foreign communities, such as Kapitan Cina
    3. leader chief in the army
[edit]

Further reading

[edit]

Japanese

[edit]

Romanization

[edit]

kapitan

  1. Rōmaji transcription of カピタン

Malay

[edit]

Etymology

[edit]

From Portuguese capitam (“captain”), from Old Galician-Portuguese capitan, capitam, from Genoese Ligurian capitan, from Late Latin capitānus, capitāneus, or Latin capitālis. Cognate with Japanese カピタン (kapitan). Doublet of kapten.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ka.pi.tan]
  • Rhymes: -tan, -an
  • Hyphenation: ka‧pi‧tan

Noun

[edit]

kapitan (Jawi spelling کاڤيتن, plural kapitan-kapitan, informal 1st possessive kapitanku, 2nd possessive kapitanmu, 3rd possessive kapitannya)

  1. (archaic) A captain:
    1. A high-ranking government position in the civil administration of colonial Indonesia, Malaysia, Singapore, Borneo and the Philippines as community leaders of local foreign communities, such as Kapitan Cina.

Descendants

[edit]
  • Indonesian: kapitan
  • → Hokkien: 甲必丹 (kap-pit-tan, “captain”).[1]

References

[edit]
  1. ^ Salmon Claudine. Malay (and Javanese) Loan-words in Chinese as a Mirror of Cultural Exchanges. In: Archipel, volume 78, 2009. pp. 181-208

Further reading

[edit]

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Medieval Latin capitāneus.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kaˈpi.tan/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itan
  • Syllabification: ka‧pi‧tan

Noun

[edit]

kapitan m pers (female equivalent kapitanka, related adjective kapitański)

  1. captain
  2. skipper, shipmaster

Declension

[edit]
Declension of kapitan
singular plural
nominative kapitan kapitani/kapitany (deprecative)
genitive kapitana kapitanów
dative kapitanowi kapitanom
accusative kapitana kapitanów
instrumental kapitanem kapitanami
locative kapitanie kapitanach
vocative kapitanie kapitani

Derived terms

[edit]
nouns
verbs

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]
  • kapitan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kapitan in Polish dictionaries at PWN
  • kapitan in PWN's encyclopedia

Tagalog

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology 1

[edit]

Borrowed from Spanish capitán, from Late Latin capitāneus.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kapitán (feminine kapitana, Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔)

  1. (military) captain
  2. village chief; head of a barangay or barrio
    Synonyms: (dated) puno, tininte
    • 1980, Philippine Journal of Education:
      Ta[m]a : "Ang una ay mali kung ang kaisipang gustong ilantad ay isa ang kapitan sa bawa't barangay.”
      Correct: "The first one is incorrect if the idea to be expressed is there is one captain in every barangay."
    • 1994, Batingaw: aklat sa Filipino, wika at panitikan, antas sekundarya, Rex Bookstore, Inc., →ISBN, page 155:
      Nagtawag ng pangalan si Misis. Katabi niya ang kapitan ng baryo bilang tagapatunay sa katauhan ng mga natawag. “Simeon Alcaraz, Corazon Santos, Pelagia Cruz. Teka, teka ikaw ba 'tong Corazon Santos?"
      Madam called names. Beside him is the barrio chief as the one who will prove the identity of those called. "Simeon Alcaraz, Corazon Santos, Pelagia Cruz. Oh, are you that Corazon Santos?"
[edit]

Etymology 2

[edit]

From kapit +‎ -an.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kapitan (complete kinapitan, progressive kinakapitan, contemplative kakapitan, Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔)

  1. to hold on to (something)
    Synonyms: hawakan, tanganan
  2. to be affected by (an illness, disease, etc.)
    Synonym: dapuan
  3. to depend on (as for support or patronage)
Derived terms
[edit]

Noun

[edit]

kapitán (Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔)

  1. anything used to hold on (such as a railing, banister, etc.)
    Synonyms: hawakan, tatangnan

Adjective

[edit]

kapitán (Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔)

  1. easily soiled (by mud, dirt, etc.)
  2. of something used to held on

Further reading

[edit]
  • “kapitan”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kapitan&oldid=82170398"