hamla

Icelandic

Etymology

From Old Norse hamla, from or related to Proto-Germanic *hamjaną (“to press, squeeze”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhamla/
• Rhymes: -amla

Verb

hamla (weak verb, third-person singular past indicative hamlaði, supine hamlað)

1. (intransitive) to row backwards, to back water
2. (transitive, with dative) to hinder, to inhibit

   Synonyms: hindra, hefta

Conjugation

hamla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hamla
supine (sagnbót)		hamlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hamlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hamla	við hömlum	present (nútíð)	ég hamli	við hömlum
	þú hamlar	þið hamlið		þú hamlir	þið hamlið
	hann, hún, það hamlar	þeir, þær, þau hamla		hann, hún, það hamli	þeir, þær, þau hamli
past (þátíð)	ég hamlaði	við hömluðum	past (þátíð)	ég hamlaði	við hömluðum
	þú hamlaðir	þið hömluðuð		þú hamlaðir	þið hömluðuð
	hann, hún, það hamlaði	þeir, þær, þau hömluðu		hann, hún, það hamlaði	þeir, þær, þau hömluðu
imperative (boðháttur)	hamla (þú)	hamlið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hamlaðu	hamliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hamlast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hamlast
supine (sagnbót)		hamlast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hamlandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hamlast	við hömlumst	present (nútíð)	ég hamlist	við hömlumst
	þú hamlast	þið hamlist		þú hamlist	þið hamlist
	hann, hún, það hamlast	þeir, þær, þau hamlast		hann, hún, það hamlist	þeir, þær, þau hamlist
past (þátíð)	ég hamlaðist	við hömluðumst	past (þátíð)	ég hamlaðist	við hömluðumst
	þú hamlaðist	þið hömluðust		þú hamlaðist	þið hömluðust
	hann, hún, það hamlaðist	þeir, þær, þau hömluðust		hann, hún, það hamlaðist	þeir, þær, þau hömluðust
imperative (boðháttur)	hamlast (þú)	hamlist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hamlastu	hamlisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hamlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hamlaður	hömluð	hamlað		hamlaðir	hamlaðar	hömluð
accusative (þolfall)	hamlaðan	hamlaða	hamlað		hamlaða	hamlaðar	hömluð
dative (þágufall)	hömluðum	hamlaðri	hömluðu		hömluðum	hömluðum	hömluðum
genitive (eignarfall)	hamlaðs	hamlaðrar	hamlaðs		hamlaðra	hamlaðra	hamlaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hamlaði	hamlaða	hamlaða		hömluðu	hömluðu	hömluðu
accusative (þolfall)	hamlaða	hömluðu	hamlaða		hömluðu	hömluðu	hömluðu
dative (þágufall)	hamlaða	hömluðu	hamlaða		hömluðu	hömluðu	hömluðu
genitive (eignarfall)	hamlaða	hömluðu	hamlaða		hömluðu	hömluðu	hömluðu

Derived terms

• hamlandi (“inhibitory”)
• hömlun (“hindrance, handicap”)

Noun

hamla f (genitive singular hömlu, nominative plural hömlur)

1. (usually in the plural) hindrance, restriction

   Synonyms: hindrun, takmörkun

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• hamle

Etymology

From Old Norse hamla.

Pronunciation

• IPA^(key): /²hɑmlɑ/

Verb

hamla (present tense hamlar, past tense hamla, past participle hamla, passive infinitive hamlast, present participle hamlande, imperative hamla/haml)

1. to row backwards

References

• “hamla” in The Nynorsk Dictionary.