apodyktyczny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Latin apodīcticus +‎ -ny, from Ancient Greek ἀποδεικτικός (apodeiktikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.pɔ.dɘkˈtɘt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: a‧po‧dyk‧tycz‧ny

Adjective

apodyktyczny (comparative bardziej apodyktyczny, superlative najbardziej apodyktyczny, derived adverb apodyktycznie)

1. apodictic (being a style of argument in which a person presents their reasoning as categorically true, even if it is not necessarily so)

   Synonym: despotyczny

2. (logic) apodictic (incontrovertible)

Declension

Declension of apodyktyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	apodyktyczny		apodyktyczna	apodyktyczne	apodyktyczni	apodyktyczne
genitive	apodyktycznego		apodyktycznej	apodyktycznego	apodyktycznych
dative	apodyktycznemu		apodyktycznej	apodyktycznemu	apodyktycznym
accusative	apodyktycznego	apodyktyczny	apodyktyczną	apodyktyczne	apodyktycznych	apodyktyczne
instrumental	apodyktycznym		apodyktyczną	apodyktycznym	apodyktycznymi
locative	apodyktycznym		apodyktycznej	apodyktycznym	apodyktycznych

Derived terms

noun

• apodyktyczność

 

Further reading

• apodyktyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• apodyktyczny in Polish dictionaries at PWN