अनृत

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

अन्- (an-) +‎ ऋत (ṛta)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

अनृत (anṛta) stem

  1. false, not true

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of अनृत (ánṛta)
Singular Dual Plural
Nominative अनृतः
ánṛtaḥ
अनृतौ / अनृता¹
ánṛtau / ánṛtā¹
अनृताः / अनृतासः¹
ánṛtāḥ / ánṛtāsaḥ¹
Vocative अनृत
ánṛta
अनृतौ / अनृता¹
ánṛtau / ánṛtā¹
अनृताः / अनृतासः¹
ánṛtāḥ / ánṛtāsaḥ¹
Accusative अनृतम्
ánṛtam
अनृतौ / अनृता¹
ánṛtau / ánṛtā¹
अनृतान्
ánṛtān
Instrumental अनृतेन
ánṛtena
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतैः / अनृतेभिः¹
ánṛtaiḥ / ánṛtebhiḥ¹
Dative अनृताय
ánṛtāya
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतेभ्यः
ánṛtebhyaḥ
Ablative अनृतात्
ánṛtāt
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतेभ्यः
ánṛtebhyaḥ
Genitive अनृतस्य
ánṛtasya
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतानाम्
ánṛtānām
Locative अनृते
ánṛte
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतेषु
ánṛteṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of अनृता (ánṛtā)
Singular Dual Plural
Nominative अनृता
ánṛtā
अनृते
ánṛte
अनृताः
ánṛtāḥ
Vocative अनृते
ánṛte
अनृते
ánṛte
अनृताः
ánṛtāḥ
Accusative अनृताम्
ánṛtām
अनृते
ánṛte
अनृताः
ánṛtāḥ
Instrumental अनृतया / अनृता¹
ánṛtayā / ánṛtā¹
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृताभिः
ánṛtābhiḥ
Dative अनृतायै
ánṛtāyai
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृताभ्यः
ánṛtābhyaḥ
Ablative अनृतायाः / अनृतायै²
ánṛtāyāḥ / ánṛtāyai²
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृताभ्यः
ánṛtābhyaḥ
Genitive अनृतायाः / अनृतायै²
ánṛtāyāḥ / ánṛtāyai²
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतानाम्
ánṛtānām
Locative अनृतायाम्
ánṛtāyām
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतासु
ánṛtāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of अनृत (ánṛta)
Singular Dual Plural
Nominative अनृतम्
ánṛtam
अनृते
ánṛte
अनृतानि / अनृता¹
ánṛtāni / ánṛtā¹
Vocative अनृत
ánṛta
अनृते
ánṛte
अनृतानि / अनृता¹
ánṛtāni / ánṛtā¹
Accusative अनृतम्
ánṛtam
अनृते
ánṛte
अनृतानि / अनृता¹
ánṛtāni / ánṛtā¹
Instrumental अनृतेन
ánṛtena
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतैः / अनृतेभिः¹
ánṛtaiḥ / ánṛtebhiḥ¹
Dative अनृताय
ánṛtāya
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतेभ्यः
ánṛtebhyaḥ
Ablative अनृतात्
ánṛtāt
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतेभ्यः
ánṛtebhyaḥ
Genitive अनृतस्य
ánṛtasya
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतानाम्
ánṛtānām
Locative अनृते
ánṛte
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतेषु
ánṛteṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

[edit]

अनृत (anṛta) stemn

  1. falsehood, lying, cheating

Declension

[edit]
Neuter a-stem declension of अनृत (ánṛta)
Singular Dual Plural
Nominative अनृतम्
ánṛtam
अनृते
ánṛte
अनृतानि / अनृता¹
ánṛtāni / ánṛtā¹
Vocative अनृत
ánṛta
अनृते
ánṛte
अनृतानि / अनृता¹
ánṛtāni / ánṛtā¹
Accusative अनृतम्
ánṛtam
अनृते
ánṛte
अनृतानि / अनृता¹
ánṛtāni / ánṛtā¹
Instrumental अनृतेन
ánṛtena
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतैः / अनृतेभिः¹
ánṛtaiḥ / ánṛtebhiḥ¹
Dative अनृताय
ánṛtāya
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतेभ्यः
ánṛtebhyaḥ
Ablative अनृतात्
ánṛtāt
अनृताभ्याम्
ánṛtābhyām
अनृतेभ्यः
ánṛtebhyaḥ
Genitive अनृतस्य
ánṛtasya
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतानाम्
ánṛtānām
Locative अनृते
ánṛte
अनृतयोः
ánṛtayoḥ
अनृतेषु
ánṛteṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

[edit]