narzeczona

See also: narzeczoną

Polish

Etymology

From narzeczony +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.ʐɛˈt͡ʂɔ.na/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔna
• Syllabification: na‧rze‧czo‧na

Noun

narzeczona f (male equivalent narzeczony)

1. (nominalized) female equivalent of narzeczony (“fiancée”)

Declension

Declension of narzeczona

	singular	plural
nominative	narzeczona	narzeczone
genitive	narzeczonej	narzeczonych
dative	narzeczonej	narzeczonym
accusative	narzeczoną	narzeczone
instrumental	narzeczoną	narzeczonymi
locative	narzeczonej	narzeczonych
vocative	narzeczona	narzeczone

Further reading

• narzeczona in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• narzeczona in Polish dictionaries at PWN