maniac

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
maniac	maniacs

Ετυμολογία

maniac < (άμεσο δάνειο) γαλλική maniaque < υστερολατινική maniacus < αρχαία ελληνική μανιακός < αρχαία ελληνική μανία. Μορφολογικά αναλύεται σε mania + επίθημα -ac

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmeɪniˌæk/

Ουσιαστικό

maniac ^(en)

1. ο μανιακός, που υποφέρει από μια μανία, που συμπεριφέρεται με εξαιρετικά επικίνδυνο, βίαιο ή τρελό τρόπο

   ⮡  He is a dangerous maniac.

   Είναι επικίνδυνος μανιακός.

2. ο μανιακός με κάτι, φανατικός

   ⮡  He is a maniac about cleaning.

   Είναι μανιακός με καθαριότητα.

Συνώνυμα

• → δείτε τη λέξη madman

Πηγές

• maniac - Oxford Learner's Dictionaries