discipline

Αγγλικά (en)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈdɪ.sə.plɪn/ (ΗΠΑ)

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
discipline	disciplines

discipline ^(en)

1. (μη μετρήσιμο) η πειθαρχία, η υπακοή σε κάποιες αρχές, κανόνες, νόμους ή στις διαταγές κάποιου ιεραρχικά ανώτερου

   ⮡  Discipline is an important element in a school.

   Η πειθαρχία είναι σημαντικό στοιχείο σ' ένα σχολείο.

2. ο επιστημονικός κλάδος

   ⮡  Linguistics is a new discipline.

   Η γλωσσολογία είναι νέος επιστημονικός κλάδος.

Ρήμα

ενεστώτας	discipline
γ΄ ενικό ενεστώτα	disciplines
αόριστος	disciplined
παθητική μετοχή	disciplined
ενεργητική μετοχή	disciplining

discipline ^(en)

1. τιμωρώ κάποιον για κάτι που έχει κάνει

   ⮡  I am disciplining the child for disobedience.

   Τιμωρώ το παιδί για ανυπακοή.

   ⮡  The teacher disciplined the unruly students.

   Ο δάσκαλος τιμώρησε τους άτακτους μαθητές.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη punish

2. πειθαρχώ, διαπαιδαγωγώ, εκπαιδεύω κάποιον, ειδικά ένα παιδί, να υπακούει σε συγκεκριμένους κανόνες και να ελέγχει τη συμπεριφορά του

   ⮡  She disciplined the children.

   Πειθάρχησε τα παιδιά.

   ⮡  A duty of the teacher is to discipline the young.

   Καθήκον του δασκάλου είναι να διαπαιδαγωγεί τους νέους.

3. αυτοπειθαρχώ

   ⮡  Children, through team sports, learn to discipline themselves, something which increases their self-confidence and self-awareness.

   Τα παιδιά μέσα από τα ομαδικά σπορ μαθαίνουν να αυτοπειθαρχούν, κάτι που αυξάνει την αυτοπεποίθηση και την αυτογνωσία τους.

Συγγενικά

• disciplinable
• disciplinary
• discipliner
• indiscipline
• interdisciplinary
• multidisciplinary
• self-discipline
• undisciplined

Πηγές

• discipline (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• discipline (verb) - Oxford Learner's Dictionaries

---

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

discipline < λατινική disciplina

Προφορά

ΔΦΑ : /di.si.plin/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
discipline	disciplines

discipline ^(fr) θηλυκό

1. η πειθαρχία
2. το γνωστικό αντικείμενο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη discipliner