διέλευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διέλευση	οι	διελεύσεις
γενική	της	διέλευσης*	των	διελεύσεων
αιτιατική	τη	διέλευση	τις	διελεύσεις
κλητική		διέλευση		διελεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διελεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διέλευση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή διέλευ(σις) < διελεύσομαι, μέλλοντας του διέρχομαι + -ση. Συγχρονικά αναλύεται σε δι- (διά) + έλευση

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈe.lef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐έ‐λευ‐ση

Ουσιαστικό

διέλευση θηλυκό

• το να διέρχεται κάποιος από κάπου

  ※  Αλλά και στο δικαίωμα της ελευθεροπλοΐας υπάρχουν περιορισμοί: η αβλαβής διέλευση, που αποτελεί όρο εισόδου και διέλευσης ενός πλοίου τρίτου κράτους, υπόκειται στον έλεγχο του παράκτιου κράτους, το οποίο μπορεί να εμποδίσει ένα πλοίο να εισέλθει ή να διαπλεύσει την αιγιαλίτιδα, εάν ο πλους του δεν είναι αβλαβής για συμφέροντα του παράκτιου κράτους, την ασφάλειά του και την ευζωία των πολιτών του.

  Χρήστος Ροζάκης, Ενα αλφαβητάριο του Δικαίου της Θάλασσας, Η Καθημερινή, 12 Φεβρουαρίου 2024

Πολυλεκτικοί όροι

• αβλαβής διέλευση

Μεταφράσεις

    διέλευση

γαλλικά : passage (fr) γερμανικά : Durchgang (de), Durchfahrt (de), Durchreise (de)