[go: up one dir, main page]
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Stratovarius

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Stratovarius
Οι Stratovarius 2022
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΕλσίνκι, Φινλανδία
Μουσικά είδηPower metal, speed metal, heavy metal, symphonic metal, progressive metal, νεοκλασικό μέταλ
Παρουσία1984 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαEar Music, Nuclear Blast, Sanctuary, Noise
ΜέληΤίμο Κοτιπέλτο
Γιενς Γιόχανσον
Λάουρι Πόρα
Ματίας Κουπιάινεν
Ρολφ Πίλβε
Πρώην μέληΤουόμο Λασίλα
Τζον Βίχερβε
Στάφαν Στράλμαν
Μίκα Ερβασκάρι
Γίρκι Λέντονεν
Άντι Ίκονεν
Γιάρι Μπεμ
Τίμο Τόλκι
Γιάρι Καϊνουλάινεν
Γιοργκ Μίκαελ
Κατρίνα Βιάλα
Ιστότοπος
http://www.stratovarius.com
wikidata (π)

Οι Stratovarius είναι φινλανδικό power metal συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε στο Ελσίνκι το 1984. Αποτελούν ένα από τα πιο γνωστά και με επιρροή συγκροτήματα του συμφωνικής μέταλ, έχοντας γνωρίσει μεγάλη επιτυχία στη Βόρεια Ευρώπη και την Ιαπωνία.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη σύνθεση του συγκροτήματος σχηματίστηκε το 1984 και περιελάμβανε το ντράμερ Τουόμο Λασίλα, τον κιθαρίστα Στάφαν Στράλμαν, τον μπασίστα Τζον Βίχερβε και τον κιμπορντίστα Μίκα Ερβασκάρι, με τον Λασίλα να αναλαμβάνει και τα φωνητικά του συγκροτήματος για τον πρώτο χρόνο ύπαρξης τους.[1] Ο Στράλμαν αποχώρησε το 1985, μία μόλις εβδομάδα πριν από μία συναυλία των Stratovarius στο Άαλμποργκ της Δανίας, με τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Τίμο Τόλκι να παίρνει τη θέση του και το μικρόφωνο του σχήματος.

Ο Τίμο Τόλκι

Στις αρχές του 1987, το μπάσο ανέλαβε ο Γίρκι Λέντονεν και τα πλήκτρα ο Άντι Ίκονεν, ηχογραφώντας το πρώτο τους ντέμο με τα κομμάτια "Future Shock", "Fright Night" και "Night Screamer".[2] Μετά από μία εμφάνιση τους στο "Tavastia Club" του Ελσίνκι, υπέγραψαν συμβόλαιο συνεργασίας με τη δισκογραφική εταιρεία "CBS Records", κυκλοφορώντας το ντεμπούτο-άλμπουμ τους με τίτλο "Fright Night", τον Μάιο του 1989, ακολουθούμενο από τα σινγκλ "Future Shock" και "Black Night".[3] Ο δίσκος ήταν σε κλασικό χέβι μέταλ ύφος, με ελάχιστα νέο-κλασικά στοιχεία σε σχέση με τη μετέπειτα καριέρα τους.[4]

Για την προώθηση του άλμπουμ, περιόδευσαν σε όλη τη Φινλανδία και έπαιξαν στο φεστιβάλ "Giants Of Rock", πριν ο Λέντονεν δώσει τη θέση του στον Γιάρι Μπεμ.[5] Η "CBS" απέρριψε το συγκρότημα και υπέγραψαν στη φινλανδική "Blue Light Records", μέσω της οποίας κυκλοφόρησαν το "Twilight Time" στις αρχές του 1992.[6] Ο δίσκος έφερε την ονομασία "Stratovarius II" στη φινλανδική του έκδοση και ήταν χρηματοδοτημένος αποκλειστικά από το ίδιο το συγκρότημα.[7] Όλες οι συνθέσεις ήταν του Τόλκι, με τη στιχουργική να ασχολείται με τη φανταστική θεματολογία τρόμου. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, η "Shark Records" επανακυκλοφόρησε τον δίσκο στην Ευρώπη και ο μεγάλος αριθμός εισαγόμενων αντιτύπων στην Ιαπωνία, το ώθησε στο να γίνει το άλμπουμ μη εγχώριου καλλιτέχνη με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στη χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου για το 1993.[8]

Οι Stratovarius υπέγραψαν στη γερμανική "Noise Records" και μετά την ένταξη του μπασίστα Γιάρι Καϊνουλάινεν στη σύνθεση τους, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Dreamspace", τον Φεβρουάριο του 1994.[9] Λόγω προβλήματος κρίσης πανικού του ντράμερ Τουόμο Λασίλα, τα τύμπανα ηχογράφησε ο Σάμι Κουοπαμάκι των Kingston Wall.[10] Για την προώθηση του άλμπουμ, το συγκρότημα περιόδευσε στην Ιαπωνία για πρώτη φορά στη μέχρι τότε καριέρα του, ενώ παράλληλα ο Τόλκι κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "Classical Variations And Themes".[11] Ο Τόλκι αποφάσισε να επικεντρωθεί στην κιθάρα, με τον τραγουδιστή Τίμο Κοτιπέλτο να αναλαμβάνει το μικρόφωνο του συγκροτήματος.[12]

Με τον Κοτιπέλτο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νέα σύνθεση κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Fourth Dimension" τον Απρίλιο του 1995 και περιόδευσε στη Γερμανία, την Ελβετία, την Ολλανδία, την Ελλάδα, τη Φινλανδία και την Ιαπωνία.[13] Μετά το τέλος της ευρωπαϊκής περιοδείας, ο ντράμερ Τουόμο Λασίλα και ο κιμπορντίστας Άντι Ίκονεν παραιτήθηκαν, με τον πρώην κιμπορντίστα του Yngwie Malmsteen και των Dio, Γιενς Γιόχανσον, όπως και το ντράμερ Γιοργκ Μίκαελ των Grave Digger και Running Wild, να τους αντικαθιστούν.[14][15]

Ο Τίμο Κοτιπέλτο

Το συγκρότημα ηχογράφησε το άλμπουμ "Episode" με τη βοήθεια ορχήστρας και χορωδίας, το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1996.[16] Αυτό ήταν το πρώτο άλμπουμ των Stratovarius που κατάφερε να μπει στους καταλόγους επιτυχιών της πατρίδας τους, ανεβαίνοντας στο # 21.[17] Η προγραμματισμένη περιοδεία με τους Virgin Steele αναβλήθηκε λόγω ατυχήματος του τραγουδιστή των τελευταίων και το συγκρότημα περιόδευσε με τους Rage, πριν ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις του επόμενου του δίσκου.

Το "Visions" κυκλοφόρησε στις 28 Απριλίου 1997, ανεβαίνοντας στην τέταρτη θέση των τσαρτ της πατρίδας τους και το # 18 στην Ιαπωνία.[18] Ακολούθησε μία παγκόσμια περιοδεία, κατά την οποία εμφανίζονταν στην Ευρώπη, στη συνέχεια στην Αργεντινή και τη Βραζιλία, ενώ στα τέλη της χρονιάς επέστρεψαν στην Ευρώπη, με τους Elegy να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους.[19] Σε αυτές τις εμφανίσεις ηχογραφήθηκε το ζωντανό άλμπουμ "Live! Visions of Europe", από συναυλίες στην Αθήνα και το Μιλάνο.[20]

Το Οκτώβριο του 1998, κυκλοφόρησαν τον δίσκο "Destiny", σκαρφαλώνοντας στην κορυφή του καταλόγου επιτυχιών της πατρίδας τους, ενώ μπήκαν για πρώτη φορά στα γερμανικά τσαρτ.[21] Το σινγκλ "S.O.S." σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση των φινλανδικών τσαρτ,[22] με τους Stratovarius να περιοδεύουν στην πατρίδα τους, πριν συνεχίσουν στην Ιαπωνία στα τέλη της χρονιάς. Η δημοτικότητα του σχήματος είχε ανέβει κατακόρυφα και στις αρχές του 1999 έδωσαν δύο συναυλίες επί γαλλικού εδάφους, παίζοντας επίσης, στη Γερμανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Ιταλία, την Αυστρία, την Τουρκία, τη Δανία, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Χιλή και την Πορτογαλία.

Το συγκρότημα υπέγραψε στη δισκογραφική εταιρεία "Nuclear Blast", η οποία κυκλοφόρησε την συλλογή "The Chosen Ones" και τον Φεβρουάριο του 2000 εκδόθηκε ο δίσκος "Infinite", ανεβάζοντας το σχήμα και πάλι στο # 1 της πατρίδας του.[23][24] Οι Stratovarius περιόδευσαν σε όλο τον κόσμο από τον Μάρτιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2000, όπου έδωσαν 82 συναυλίες, με μία μικρή αναβολή στις νοτιοαμερικάνικες εμφανίσεις τους λόγω ατυχήματος με πυροτέχνημα στο "Wacken Open Air", όπου ο Κοτιπέλτο έκαψε το χέρι του.[25]

Στη συνέχεια, έκαναν ένα διάλειμμα από τις ηχογραφήσεις και τις περιοδείες μέσα στο 2001, επιστρέφοντας στο στούντιο τον Απρίλιο του 2002, ολοκληρώνοντας τις ηχογραφήσεις του "Elements, Pt. 1" τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.[26] Στο ενδιάμεσο διάστημα, η "Nuclear Blast" είχε κυκλοφορήσει τη συλλογή "Intermission", με ανέκδοτες ηχογραφήσεις και διασκευές στο "Bloodstone" των Judas Priest και τα "I Surrender" και "Kill The King" των Rainbow.[27]

Elements, Pts. 1 & 2 και εσωτερικά προβλήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μία πρώτη γεύση από το νέο άλμπουμ ήλθε στους οπαδούς του συγκροτήματος με το σινγκλ "Eagleheart" το Νοέμβριο του 2002 να σκαρφαλώνει στη δεύτερη θέση των φινλανδικών τσαρτ,[28] με το "Elements, Pt. 1" να κυκλοφορεί τον Ιανουάριο του 2003, ανεβαίνοντας στο # 2 στη Φινλανδία και το # 22 στην Ιαπωνία.[29] Ο δίσκος παρουσίασε υλικό βασισμένο στα πλήκτρα του Γιόχανσον, με τη συμμετοχή ορχήστρας και χορωδίας. Τον Ιούνιο του 2003, προγραμμάτισαν περιοδεία για την Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν, η οποία αναβλήθηκε λόγω του ιού SARS.[30] Ακολούθησε το επίσης επιτυχημένο "Elements, Pt. 2",[31] πριν το συγκρότημα αλλάξει εταιρεία υπογράφοντας στη "Sanctuary Records", με τη συμφωνία να αγγίζει τα 3,5 εκατομμύρια δολάρια, την υψηλότερη αμοιβή για Φινλανδό καλλιτέχνη.[32]

Σε αυτό το διάστημα, προέκυψαν προβλήματα στις σχέσεις των μελών του συγκροτήματος, το οποίο διαλύθηκε προσωρινά το 2004 μετά από νευρικό κλονισμό που υπέφερε ο Τόλκι.[33] Δύο μήνες αργότερα, ο κιθαρίστας διαγνώστηκε με διπολικές διαταραχές και νοσηλεύτηκε για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του.[34] Παράλληλα, το μάνατζμεντ του συγκροτήματος έκανε γνωστό ότι ο Κοτιπέλτο αντικαταστάθηκε από την Κατρίνα Βιάλα,[35] παραμένοντας όμως για πολύ λίγο, αφού με την επιστροφή του Τόλκι η γνωστή σύνθεση του σχήματος επέστρεψε στο στούντιο για την ηχογράφηση του νέου τους δίσκου.

Τον Σεπτέμβριο του 2005, κυκλοφόρησε ο ομώνυμος δίσκος τους, με το συγκρότημα να αλλάζει ύφος, αφού αφαιρέθηκαν τα συμφωνικά στοιχεία και δεν υπήρχαν οι μακροσκελείς συνθέσεις του παρελθόντος.[36] Ο Γιάρι Καϊνουλάινεν απολύθηκε μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, με τον Λάουρι Πόρα να τον αντικαθιστά. Ο δίσκος σκαρφάλωσε στο # 4 στη Φινλανδία, παρά τις αρνητικές κριτικές και οι Stratovarius περιόδευσαν στην Ευρώπη για την προώθηση του.[37]

Ο Γιοργκ Μίκαελ

Οι συνεχείς διαμάχες μεταξύ των μελών του σχήματος, οδήγησαν τον Τόλκι να ανακοινώσει τη διάλυση των Stratovarius στις 4 Μαρτίου 2008.[38] Παρ' όλα αυτά, δύο μήνες αργότερα, ο κιθαρίστας συμφώνησε να δώσει τα δικαιώματα του του ονόματος του συγκροτήματος στον Κοτιπέλτο, τον Γιόχανσον και τον Μίκαελ, επιτρέποντας τους να συνεχίσουν χωρίς αυτόν.[39] Τη θέση του κιθαρίστα αναπλήρωσε ο Ματίας Κουπιάινεν και ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στον επόμενο τους δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2009 με τίτλο "Polaris".[40] Ανέβηκε στο # 2 στην πατρίδα του συγκροτήματος και έναν χρόνο αργότερα επανακυκλοφόρησε με κομμάτια ηχογραφημένα κατά την περιοδεία για την προώθηση του.

Αποχώρηση του Μίκαελ και νέες κυκλοφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα τέλη του 2010, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το ΕΡ "Darkest Hours", με τα νέα κομμάτια "Darkest Hours" και "Infernal Maze", όπως και ζωντανές ηχογραφήσεις δύο παλιότερων τραγουδιών, ανεβαίνοντας στο # 4 των φινλανδικών τσαρτ.[41] Για την προώθηση του δίσκου, περιόδευσαν μαζί με τους Helloween, ενώ ο Γιοργκ Μίκαελ διαγνώστηκε με καρκίνο, δίνοντας προσωρινά την θέση του στον Άλεν Λάντενμπεργκ.[42]

Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησε ο δίσκος "Elysium", ανεβάζοντας τους Stratovarius για τρίτη φορά στην κορυφή των φινλανδικών τσαρτ.[43] Το ομώνυμο κομμάτι, είχε διάρκεια 18 λεπτών και είναι το πιο μακροσκελές στη δισκογραφία τους.[44] Ο Μίκαελ ανακοίνωσε την αποχώρηση του από το συγκρότημα, το οποίο τίμησε αυτό το γεγονός με τη σύντομη φινλανδική περιοδεία "Farewell Jörg", από τις 18 μέχρι τις 26 Νοεμβρίου.[45]

Τον Μάιο του 2012, ανακοινώθηκε ο Ρολφ Πίλβε ως νέος ντράμερ των Stratovarius και στις 22 Φεβρουαρίου 2013 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος της νέας τους σύνθεσης με τίτλο "Nemesis".[46][47] Μετά το τέλος της περιοδείας για την προώθηση του δίσκου, έγινε γνωστό ότι θα έπαιζαν μερικές συναυλίες αφιερωμένες στο "Visions" του 1997, ξεκινώντας στις 12 Σεπτεμβρίου 2014 από το φεστιβάλ "Progpower USA".[48]

Στις 24 Απριλίου 2015, ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του άλμπουμ "Eternal"για τον Αύγουστο του ίδιου έτους.[49] Ο δίσκος έφθασε μέχρι την πέμπτη θέση των φινλανδικών τσαρτ και το Top-30 στην Ελβετία και τη Γερμανία, ενώ έφθασε ως το # 16 στην Ιαπωνία.[50]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στούντιο ηχογραφήσεις
Έτος Άλμπουμ Φινλανδία

[51] 		Γερμανία

[52] 		Ελβετία

[53] 		Ιαπωνία

[54]
1989 Fright Night - - - -
1992 Twilight Time - - - 43
1994 Dreamspace - - - 26
1996 Fourth Dimension - - - 26
1996 Episode 21 - - 20
1997 Visions 4 - - 18
1998 Destiny 1 89 - 31
2000 Infinite 1 28 85 29
2003 Elements, Pt. 1 2 27 91 22
2003 Elements, Pt. 2 4 58 92 38
2005 Stratovarius 4 55 57 39
2009 Polaris 2 38 57 32
2011 Elysium 1 38 45 48
2013 Nemesis 3 41 30 17
2015 Eternal 5 27 22 16
Ζωντανές ηχογραφήσεις
Συλλογές
  • The Past and Now (1997)
  • The Chosen Ones (1999)
  • 14 Diamonds (2000)
  • Intermission (2001)
  • Black Diamond: The Anthology (2006)
  • The Best of Stratovarius (2016)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ biography - Official Stratovarius Website
  2. ↑ Stratovarius Demo 1987 (Cassette)- Spirit of Metal Webzine
  3. ↑ Stratovarius - Fright Night review - Metal Storm
  4. ↑ Interview with Timo Tolkki: Painter Of Feelings
  5. ↑ Giants of Rock at Ahvenisto (Hämeenlinna) on 1 Jul 1989
  6. ↑ Stratovarius - Twilight Time (album review ) | Sputnikmusic
  7. ↑ Stratovarius - II (CD, Album) at Discogs
  8. ↑ «HISTORY». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  9. ↑ Dreamspace - Stratovarius | Songs, Reviews, Credits, Awards - Allmusic
  10. ↑ Sami Kuoppamäki - Encyclopaedia Metallum
  11. ↑ Classical Variations and Themes - Encyclopaedia Metallum
  12. ↑ Timo Kotipelto - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives
  13. ↑ Stratovarius - Fourth Dimension CD Album - CD Universe
  14. ↑ Jens Johansson - Biography - Metal Storm
  15. ↑ Jörg Michael Official Homepage: BIOGRAPHY
  16. ↑ The Metal Crypt - Review of Stratovarius - Episode
  17. ↑ finnishcharts.com - Stratovarius - Episode
  18. ↑ Stratovarius - Visions (album review ) | Sputnikmusic
  19. ↑ Stratovarius Setlist at Rodon Club, Athens, Greece
  20. ↑ Stratovarius - Visions Of Europe (CD, Album) at Discogs
  21. ↑ Stratovarius - Destiny review - Metal Storm
  22. ↑ finnishcharts.com - Stratovarius - S.O.S.
  23. ↑ Stratovarius - The Chosen Ones (CD) at Discogs
  24. ↑ Stratovarius - Infinite (album review ) | Sputnikmusic
  25. ↑ STRATOVARIUS - S.O.S - Live at Wacken Open Air 2000
  26. ↑ Stratovarius - Elements Part I review - Metal Storm
  27. ↑ «Stratovarius - Intermission (CD) review - Metal-Temple.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  28. ↑ Stratovarius - Eagleheart - HD - YouTube
  29. ↑ finnishcharts.com - Stratovarius - Elements Pt. 1
  30. ↑ STRATOVARIUS CANCEL DATES IN WAKE OF S.A.R.S. SCARE!
  31. ↑ Stratovarius - Elements Pt. 2 - Encyclopaedia Metallum
  32. ↑ Stratovarius - Metal Metropolis
  33. ↑ «Tolkki Timo (Stratovarius)- Musician Profile - Spirit of Metal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  34. ↑ «Timo Tolkki interview on Rock Overdose». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  35. ↑ New STRATOVARIUS Singer: Audio, Video Samples Available!
  36. ↑ «Stratovarius Review - Ultimate Guitar». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  37. ↑ Stratovarius - Stratovarius - Music Charts - aCharts.us
  38. ↑ Timo Tolkki: 'Stratovarius Is No More' - Blabbermouth.net
  39. ↑ STRATOVARIUS – To Be Continued…
  40. ↑ The Metal Crypt - Review of Stratovarius - Polaris
  41. ↑ «Stratovarius - 'Darkest Hours (Mini Album)' (Edel/EarMusic)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  42. ↑ STRATOVARIUS drummer Jörg Michael diagnosed with cancer
  43. ↑ The Metal Crypt - Review of Stratovarius - Elysium
  44. ↑ Stratovarius - Elysium - YouTube
  45. ↑ STRATOVARIUS TO PART WAYS WITH DRUMMER JÖRG MICHAEL; FINNISH FAREWELL TOUR ANNOUNCED
  46. ↑ STRATOVARIUS ANNOUNCES NEW DRUMMER
  47. ↑ «STRATOVARIUS RELEASE NEW STUDIO ALBUM "NEMESIS" AND EP "UNBREAKABLE"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  48. ↑ STRATOVARIUS TO PLAY ENTIRE VISIONS ALBUM AT PROGPOWER USA
  49. ↑ STRATOVARIUS To Release 'Eternal' Album In August
  50. ↑ Eternal by Stratovarius - Music Charts
  51. ↑ finnishcharts.com - Discography Stratovarius
  52. ↑ Stratovarius - Offizielle Deutsche Charts
  53. ↑ Discographie Stratovarius - hitparade.ch
  54. ↑ ストラトヴァリウスのアルバム売上ランキング | ORICON STYLE

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Stratovarius&oldid=10554501"