Ερυθροί Χμερ
Ερυθροί Χμερ (γαλλικά: Khmers rouges) ονομάζονταν οι οπαδοί του κομμουνιστικού κόμματος της Καμπούτσεα, στην Καμπότζη. Σχηματίστηκαν το 1968 ως παρακλάδι του Λαϊκού Στρατού του Βιετνάμ, από το Βόρειο Βιετνάμ. Κυριάρχησαν στην Καμπότζη από το 1975, όταν τελείωσε ο εμφύλιος πόλεμος, μέχρι το 1979, με αρχηγούς τους Πολ Ποτ, Νούον Τσέα, Ιέγκ Σάρι, Σον Σεν και Χιέου Σαμφάν. Ονόμασαν το κράτος Δημοκρατική Καμπούτσεα. Είχαν συμμαχήσει με το Βόρειο Βιετνάμ, τους Βιετκόνγκ και τους Πάθετ Λάο κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ, ενάντια στις αντικομμουνιστικές δυνάμεις.
Γενοκτονία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η οργάνωση προκάλεσε μέσω των κοινωνικών πολιτικών της τη γενοκτονία της Καμπότζης.[1] Ο ηγέτης των Χμέρ Πολ Ποτ, πίστευε ότι για να επιτευχθεί πραγματική κοινωνική επανάσταση στην Καμπότζη, ήταν απαραίτητο ολόκληρη η χώρα να επιστρέψει σε μια αγροτική οικονομία, στην οποία δεν θα είχαν θέση η βιομηχανία, οι χρηματικές συναλλαγές, οι πόλεις και η μόρφωση. Αρχικά, μετέφεραν ολόκληρο τον πληθυσμό στην ύπαιθρο, με τη δικαιολογία πως στις πόλεις δεν υπήρχε αρκετή τροφή για να συντηρηθούν όλοι. Οι προσπάθειές της για αγροτική μεταρρύθμιση οδήγησαν σε λιμό μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ενώ η επιμονή της στην αυτοεπάρκεια, ακόμη και σε φαρμακευτικά προϊόντα, οδήγησε στο θάνατο χιλιάδων ανθρώπων από ιάσιμες ασθένειες, όπως η ελονοσία. Οι ξένες πρεσβείες σφραγίστηκαν, οι τράπεζες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία και κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες έκλεισαν και όλοι οι θρησκευτικοί ναοί λεηλατήθηκαν. Εξωφρενικές απαγορεύσεις επίσης υπήρχαν για τις σεξουαλικές σχέσεις και το γέλιο. Οι ένοχοι μεταφέρονταν στη φυλακή Τουόλ Σλένγκ ή αλλιώς Ες-21, όπου διοικητής ήταν ο εμπνευστής της, διαβόητος "Ντουκ", κατά κόσμον Κάικ Γκεκ Αβ (Kang Kek Iew, 1942 - 2 Σεπτεμβρίου 2020), ένας γραφειοκράτης, πρώην καθηγητής Μαθηματικών που το 2010 καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο του ΟΗΕ σε ισόβια δεσμά, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας[2]. Από το 1974 έως το 1978, από τους 20.000 κρατούμενους, επιβίωσαν οι 12.[3] Αυθαίρετες εκτελέσεις και τα βασανιστήρια από τα στελέχη τους ενάντια σε θεωρούμενα ανατρεπτικά στοιχεία και εκκαθαρίσεις στις τάξεις τους ανάμεσα στο 1975 και το 1978, θεωρούνται ότι αποτελούν γενοκτονία.[4] Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνα του πανεπιστημίου του Γέιλ σε 20.000 ομαδικούς τάφους, τουλάχιστον 1.386.734 άτομα εκτελέστηκαν,[5] ενώ μαζί με θανάτους από άλλες αιτίες, όπως υποσιτισμός και ασθένειες, φτάνουν τους 1,7 εκατομμύρια θανάτους, που αντιπροσώπευε το 21 % του πληθυσμού της χώρας. [6] Το 1979, το Βιετνάμ εισέβαλε στη Καμπούτσεα, ανατρέποντάς τους.
Διάλυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 25 Δεκεμβρίου 1978, το Βιετνάμ εξαπέλυσε ευρείας κλίμακας επίθεση εναντίον της Καμπότζης, ο λαός της οποίας υποδέχθηκε τους στρατιώτες σαν απελευθερωτές. Οι Ερυθροί Χμερ σε μεγάλο βαθμό διαλύθηκαν τη δεκαετία του 1990 και οι τελευταίοι παραδόθηκαν το 1999.[7] Στις 22 Νοεμβρίου 2011, ξεκίνησε στην Πνομ Πεν η δίκη των τριών υψηλόβαθμων επιζήσαντων αξιωματούχων του καθεστώτος των Ερυθρών Χμερ. Πρόκειται για τους Νούον Τσέα, γνωστό και ως Αδελφός Νούμερο Δύο, δεξί χέρι του ανώτατου ηγέτη Πολ Ποτ, Χιέου Σαμφάν, πρώην αρχηγό του κράτους, και Ιένγκ Σάρι, πρώην υπουργό Εξωτερικών. Και οι τρεις αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Οι τρεις τους, αν και το καθεστώς κατέρρευσε το 1979, για πολλά χρόνια διέφευγαν της δικαιοσύνης. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 η Καμπότζη ζητούσε τη συνδρομή της διεθνούς κοινότητας. Το 2006, τελικά, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, ξεκίνησαν οι δίκες για τα εγκλήματα εκείνης της περιόδου. Το 2014, δύο ηγέτες των Ερυθρών Χμερ, οι Νούον Τσέα και Χεϊού Σαμφάν καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη από δικαστήριο του ΟΗΕ, το οποίο τους έκρινε ένοχους για εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας και υπεύθυνους για το θάνατο περίπου 2 εκατομμυρίων Καμποτζιανών. Ο Πολ Ποτ πέθανε το 1998, προτού προλάβει να δικαστεί για τα εγκλήματά του.[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ McLellan, Janet (1 Απριλίου 1999). «5». Many Petals of the Lotus: Five Asian Buddhist Communities in Toronto (1st έκδοση). University of Toronto Press. σελ. 137. ISBN 978-0-8020-8225-1.
- ↑ Φύλλο εφημερίδας "Η Καθημερινή" της 3 Σεπτεμβρίου 2020: "Πέθανε ο αιμοσταγής Ερυθρός Χμερ, Ντουκ"
- ↑ Πολ Ποτ. Ο ηγέτης που εξολόθρευσε τον λαό του, απαγόρευσε το γέλιο, κατήργησε τις πόλεις, τη βιομηχανία, το χρήμα, ακόμη και τους γονείς
- ↑ Ratner, Steven R.· Abrams, Jason S. (5 Απριλίου 2001). Accountability for Human Rights Atrocities in International Law: Beyond the Nuremberg Legacy (2nd έκδοση). OUP Oxford. σελ. 272. ISBN 978-0-19-829871-7.
- ↑ «Documentation Center of Cambodia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2015.
- ↑ Yale Cambodian Genocide Program
- ↑ «No Redemption - The Failing Khmer Rouge Trial By Allan Yang». Harvard International Review. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-04-25. https://web.archive.org/web/20190425181252/https://www.globalpolicy.org/component/content/article/163/28940.html. Ανακτήθηκε στις 2015-07-23.
- ↑ «Ερυθροί Χμερ: Όταν η φρίκη και το αίμα έπνιξαν έναν λαό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017.
