Većinu anaerobnih infekcija kod ljudi uzrokuje Bacteroides fragilis. Prisustvo ostrva patogenosti u genomu razlikuje patogene i komensalne sojeve B. fragilis. Ostrvo kodira metaloproteinazu II (MPII), potencijalni protein virulencije, jedan od tri homologna fragilizinska izozima (FRA; takođe nazvan toksin B. fragilis ili BFT). U jednoj studiji iz 2014., podnesen je izvještaj o biohemijskim pokazateljima strukturno-funkcionalnih karakteristikama otoka proteazne patogenosti B. fragilis i kristalnoj strukturi MPII pri rezoluciji 2,13 Å, u kombinaciji s detaljnom karakterizacijom preferencija cijepanja MPII i FRA3 (kao predstavnika izoforme FRA)d. Identificirani su korištenjem testa cepanja peptida velike propusnosti sa 18.583 supstratnih peptida. Predlaženo je da se evolucija MPII katalitskog domena može pratiti do ljudskih i arhebakterijskihproteinaza, dok je za MPII i FRA specifična nabrani prodomen.
Zaključeno je da je katalitski domen i MPII i FRA3 evoluirao različito u odnosu na prodomen, i da je prodomen evoluirao specifično, kako bi odgovarao patogenosti B. fragilis. Sve u svemu, dobijeni podaci pružaju uvid u evoluciju specifičnosti cijepanja i mehanizama aktivacije u virulentnim metaloproteinazama.[3]
^Robert C Liddington, Piotr Cieplak, Igor A Kozlov, Alex Y Strongin (2014): Structural and functional diversity of metalloproteinases encoded by the Bacteroides fragilis pathogenicity island, FEBS J281(11): 2487-502; pmid: 24698179; pmcid: pmc4047133; doi: 10.1111/febs.12804
