Andrea Stramaccioni
Andrea Stramaccioni | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | ||||||||||
Datum rođenja | 9. januar 1976. godine | |||||||||
Mjesto rođenja | Rim, Italija | |||||||||
Pozicija | menadžer | |||||||||
Informacija o klubu | ||||||||||
Trenutni klub | Udinese | |||||||||
Omladinski pogoni | ||||||||||
Zeta Sport | ||||||||||
Profesionalni klubovi* | ||||||||||
| ||||||||||
Trenirani timovi | ||||||||||
2000-2002 2002-2005 2005-2011 2011-2012 2012-2013 2014- | AZ Sport Allievi Romulea Giovanissimi Roma Primavera Inter Milan Primavera Inter Milan Udinese |
Andrea Stramaccioni (rođen 9. januara 1976.) je italijanski nogometni trener ekipe Udinese. On je bio trener ekipe Inter Milan, koju je vodio do kraja sezone 2012/13, nakon što na toj poziciji nisu uspjeli Gian Piero Gasperini i Claudio Ranieri. Stramaccioni je igračku karijeru započeo i završio u Bologni nakon ozbiljne povrede koljena koja ga je spriječila da napravi zapaženu karijeru.
Ipak ostao je u nogometu, i trenirao je omladinske selekcije klubova. Prvi veliki uspjeh je osvajanje omladinskog Scudetta s Romom, nakon čega je prešao u Inter i preuzeo konce omladinskog pogona u milanskom gigantu. 2012. godine osvaja NextGen seriju, svojevrsnu UEFA Ligu Prvaka za mlade u kojoj je njegov Inter pobjedio Ajax u finalu izvođenjem penala. 26. marta, dan nakon osvajanja tog turnira promovisan je u trenera prve momčadi.
Karijera
[uredi | uredi izvor]Igračka karijera
[uredi | uredi izvor]Po poziciji odbrambeni igrač, Stramaccioni je imao ne baš zapaženu karijeru koja je trajala svega godinu dana zbog ozbiljne ozljede koljena.[1]
Trenerska karijera
[uredi | uredi izvor]Početak
[uredi | uredi izvor]Nakon završetka igračke karijere, Stramaccioni je odmah započeo trenersku karijeru, gdje je vodio niz amaterskih omladinskih selekcija, uključujući i rimski AZ Sport, te Romuleu. Profesionalnu trenersku licencu dobio je 2003. godine.[2]
Roma
[uredi | uredi izvor]2005. godine priključio se trenerskom timu omladinskog pogona Rome, gdje je osvojio Giovanissimi Nazionali 2007. godine i Allievi Nazionali 2010. 2009. godine je dobio UEFA A Licencu s kojom je mogao voditi nižerazredne klubove[3], kao i biti pomoćnik u dvije najjače divizije u Italiji Seriji A i Seriji B. Tada je upoznao Roberta Samadena, Interovog direktora omladinskog pogona koji će ga dvije godine kasnije priključiti nerazzurrima.
Inter
[uredi | uredi izvor]Nakon odlaska Fulvija Pee, koji je postao menadžer Sassuola, Samaden je pozvao Stramaccionija da preuzme Primaveru Intera, što je ovaj prihvatio. Interovu Primaveru je nakon preuzimanja prvog tima ostavio na prvoj poziciji u Italiji, te kao prvake Evrope, nakon 5-3 pobjede nad Ajaxom u finalu NextGen turnira 2011/12. Isti dan kad je osvojio tu titulu Claudio Ranieri je otpušten s mjesta trenera Intera, a Stramaccioni postavljen kao privremeno rješenje do kraja sezone.
Stramaccioni je vodio Inter do 24. maja 2013. godine kada mu je uručen otkaz.[4]
Udinese
[uredi | uredi izvor]4. juna 2014. je imenovan za menadžera i glavnog trenera Udinesea. Za pomoćnika je odabrao Dejana Stankovića.
Privatni život
[uredi | uredi izvor]Stramaccioni je 2010. diplomirao na Pravnom fakultetu.
Priznanja
[uredi | uredi izvor]Trener
[uredi | uredi izvor]Inter Primavera
[uredi | uredi izvor]NextGen series: 2011-12
Romulea
[uredi | uredi izvor]Scudetto young amateurs: 1
Roma
[uredi | uredi izvor]Scudetto Giovanissimi: 1 Scudetto Allievi: 1
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Povreda koljena krivac za trenersku karijeru".
- ^ "Lista trenera s profesionalnom licencom" (PDF).
- ^ "Lista trenera s UEFA A Licencom" (PDF).
- ^ "Arhivirana kopija". Arhivirano s originala, 4. 3. 2016. Pristupljeno 28. 5. 2013.CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)