yelo

Brezhoneg

Stumm personel eus ar verb mont e trede gour an amzer-da-zont, a-wechou yel, e-lec'h ay, pe aio.

1. • — Ya, Jaouen ; setu amañ petra am beus soñjet : Te a yelo da Vrest, [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 159.)
   • « N' eo tamm diaes ebet, » eme an ebeul. « Me eo al loen a yelo ganez. [...]. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 179.)
   • Ar re-all a yelo da c'houeled ar ster ; [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 199.)

Krennlavarioù

• An hini a zalc'ho an askorn
  A yelo ar c'hi war-lerc'h e zorn.

Gwelout:

• aio, ay
• displegadur ar verb mont