[go: up one dir, main page]

Mont d’an endalc’had

stagañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

stagañ /ˈstɑːɡã/ verb kreñv eeun (displegadur); staget.

  1. Liammañ, eren un den, ul loen, pe un dra.
    • Glav a rae deus ar beure, ha ne oa ket a voaien da stagañ kezeg, ha da bad' er-maez da seurt evel 'oa dleet. — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 803.)
  2. stagañ den pe loen pe tra ouzh un dra bennak
  3. stagañ kezeg war un dra
    • Ret e vo stagañ ar c'hezeg war an droc'herez. TBP

stagañ verb kreñv dieeun

  1. stagañ gant un dra bennak
    • stagañ gant al labour
  2. Stagañ ganti : en em lakaat da labourat, d'ober un dra bennak
  3. stagañ d'al labour

Troioù-lavar


Gerioù enepster

Troidigezhioù

Liammañ

Kregiñ