daoljont

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus taoljont gant ur c'hemmadur dre vlotaat (t > d).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	taoljont
dre vlotaat	daoljont
dre c'hwezhañ	zaoljont
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

daoljont /ˈdɔlʒɔ̃ɲ(t)/

1. Furm kemmet ar verb teuler pe teurel e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

Lazhet e voe ganto hag e gorf a daoljont er mor. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 28.)

Diwar ar sellad kentañ a daoljont warnañ, e tenne muioc'h d'un arzh eget d'ur c'hrouadur denel : [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 136.)