askell

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (asquel).

Da geñveriañ gant ar gerioù asgell en kembraeg, askel en kerneveureg, ascaill en iwerzhoneg.

Anv-kadarn

askell /ˈaskɛl/ benel (liester : divaskell, eskell, iskilli ; askelloù)

1. Ezel pluñvek, kroc'henenn a dalvez d'an evned, d'an amprevaned, d'an eskell-kroc'hen da nijal.
   • Kerzout a rae er mor e-giz ma kerz ar vagig skañv, displeg he goueliou par da askell eul labous. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 39.)
2. Plaenenn a-led a dalvez d'un aerlestr da nijal.

3. Pal ur vilin.

4. Angell.

Gerioù heñvelster

• adan

Deveradoù

• askellek
• askeller

Gerioù kevrennek

• askell-dillig
• askell-dro

• biñsaskell
• askell-groc'hen

Troioù-lavar

• war askell an avel

Troidigezhioù

• galleg : (tous sens) aile ^(fr)  benel  ; (4) nageoire ^(fr)  benel
• italianeg : ala ^(it)  benel
• kembraeg : asgell ^(cy) , adain ^(cy)
• kerneveureg : askel ^(kw)

• nederlandeg : vleugel ^(nl)
• saozneg : wing ^(en)
• spagnoleg : ala ^(es)  benel