kavi

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kav-, pennrann ar verb kavout, hag an dibenn-ger -i

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kavi
dre vlotaat	gavi
dre c'hwezhañ	c'havi
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kavi /ˈkɑː.vi/

Furm ar verb kavout en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Hep kemmadur :

— Berr e kavi da amzer. Selaou du-hont... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar stagell isurzhiañ pa da skouer) :

— [...]; gra ar pez a gavi gwella e-kenver an dra-ze; [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 7.)

« Ha kredi a ri ar pez a glevi gant kement klufan a gavi ? [...]. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 34.)

Lavar, pa gavi da leh d'ober. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 312.)

Gerioù kevrennek

adkavi

Troidigezhioù

galleg : (tu) trouveras ^(fr)