rakger

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger rak- hag an anv-kadarn ger.

Anv-kadarn

rakger /ˈrakː.er/ gourel (liester : rakgerioù)

lodenn eus ur ger lakaet a-raok e bennrann, da resisaat pe da gemmañ ster ar ger:
Ar rakgerioù ad- ha peur-.
Meur a seurt rakgerioù a gaver:
- Ar re n'hallont bezañ nemet rakgerioù, hag a gemm ster ar gerioù, evel an adverboù:
  - ad-, am-, an-, ar-, arc'h-, az-, bes-, dam-, dar-, das-, de-, di, dis,
  - em-, he-, ken-, kin-, peur-
- Ar re zo ivez araogennoù: ar-, dan, dindan, en, enep, rak, ...
- Ar re zo ivez niveroù : unan, daou, tri, teir, pevar, peder... daouzek ... kant, mil...
- Ar re zo ivez anvioù-gwan, hag a verk ur perzh :
  - arall, berr, bihan, bras, brizh, drouk, eeun,
  - fall, fals
  - gall, glas, gouez, gwall, gwenn, gwir,
  - hen, hir, holl, izel,
  - kalet, kamm, kent, kozh, krak, krenn,
  - lies, meur, nevez, pounner, reizh, skañv, tomm, uhel, vil, ...
- Ar re zo ivez adverboù :
  - buan, nann, pell, re,
- Ar re zo ivez anvioù-kadarn, pe deveret anezho, hag a zo renadennoù-anv :
  - ab-, darn-, dorn-, gaol, gar-, gopr-,
  - karr, kil, korn, korr, kroaz, kroug,
  - mamm, min, mor,
  - skin, tal, ti-, taol, toull, treuz-, tro-,
Darn a ra kemmadur dre vlotaat (seul aesoc'h a se ma echuont gant ar c'hensonennoù l, m, n, r pe ur vogalenn :
- di- : diarc'hen, dibenn, dic'halloud, digomz, didud, dilost, divezh, diwall, dizorn ...
- krenn- : krennbaotr, krennwez, hogen krennden
- mor- : mordouseg, morverc'h,
- holl- : hollvrezhonek
Darn a ra kemmadur dre vlotaat diglok:
- ad- : adkregiñ, adprenañ, ... advoulañ, adc'houlenn
Darn ne reont kemmadur ebet:
- rak-: rakkêr, rakger, rakpren, raktres.