Малінаклён

	Малінаклён
	; Rubus parviflorus
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Ружакветныя
Сямейства:	Ружавыя
Падсямейства:	Rosoideae
Трыба:	Rubeae
Род:	Маліна
Падрод:	Малінаклён
Міжнародная навуковая назва
	Rubus subgen. Anoplobatus ; (Focke) Focke, 1910
Сінонімы
	Bossekia Neck., opus utique oppr.; Bossekia Neck. ex Greene, nom. superfl.; Oreobatus Rydb.; Rubacer Rydb.; Rubus sect. Anoplobatus Fockebasionym; Rubus Tratt.;
Тыпавы від
	Rubus odoratus L. — Малінаклён пахучы
GRIN	g:18605

Малінаклён^[3] (Rubus subg. Anoplobatus) — падрод дрэвавых раслін роду Маліна (Rubus) сямейства Ружавыя (Rosaceae).

Батанічнае апісанне

Малінаклён пахучы (*Rubus odoratus*). Батанічная ілюстрацыя Мэры Во Уолкат

Прамыя кусты, шыпы адсутнічаюць. Лісце простае, суцэльнае, пальчата-лопасцевае, лопасці вострыя, аснаванне сэрцападобнае. Прылісткі ланцэтныя, зрослыя з хвосцікам.

Кветкі двухполыя, буйныя, адзіночныя або сабраны ў нешматкветкавыя гронкі або шчыткі; чашалісцікаў 5, яйкападобныя, завостраныя; пялёсткаў 5, ружовыя ці белыя, распасцёртыя; тычынкі і песцікі шматлікія, кветаложа плоскае або злёгку выпуклае; слупкі булавападобныя, лычык слаба двухлопасцевыя.

Плод — цёмна-чырвоная або аранжавая шматкасцянка, якая аддзяляецца ад кветаложа.

Таксанамія

Падрод Малінаклён уключае 4 віды^[4].

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 113. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Rubacer
↑ Rubus L. subg. Anoplobatus: інфармацыя на сайце GRIN(англ.) (Праверана 7 красавіка 2013)

Літаратура

Красовская Л. С. Подрод Anoplobatus (Focke) Focke — Малиноклен // Флора Восточной Европы / Отв. ред. и ред. тома Н. Н. Цвелёв. — СПб.: Мир и семья; Изд-во СПХФА, 2001. — Т. X. — С. 372—373. — 670 с. — 700 экз. — ISBN 5-8085-0122-9.
Юзепчук С. В. Род Малиноклен — Rubacer Rydb. // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор акад. В. Л. Комаров; Редакторы тома Б. К. Шишкин и С. В. Юзепчук. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1941. — Т. X. — С. 5. — 673 с. — 5 000 экз.

Спасылкі

Малиноклён: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.) (Праверана 7 красавіка 2013)

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 113. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Rubacer

[4] Rubus L. subg. Anoplobatus: інфармацыя на сайце GRIN(англ.) (Праверана 7 красавіка 2013)

[1]

[2]

[3]

[4]